Παρά τις τεχνικές αδυναμίες, η διαδικτυακή συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα έγινε τρίτο παγκόσμιο trend στο twitter. Οι ερωτήσεις επιλέχθηκαν από έναν καταιγισμό αναρτήσεων: Περίπου 32.000 tweets.
Την ομαδοποίηση και προώθηση τους ανέλαβαν 7 χρήστες με μεγάλη απήχηση στο twitter, οι λεγόμενοι συντονιστές.
«Θα ήταν ευχής έργο να δημιουργηθεί μια κουλτούρα τέτοιων συνεντεύξεων, όπου οι πολιτικοί αρχηγοί θα είναι διατεθειμένοι να εκτίθενται σε ερωτήσεις, που τίθενται από τον κόσμο, χωρίς κανένα φιλτράρισμα», λέει ο Στράτος Σαφιολέας.
Είναι ένας από τους 7 μπλογκερς που συντόνιζαν τη ροή των μηνυμάτων. Έχει περισσότερους από 52.000 followers και εργάζεται σαν σύμβουλος διοίκησης σε πόλεις που διεκδικούν τη διοργάνωση Ολυμπιακών Αγώνων. Δεν προέρχεται από το χώρο του ΣΥΡΙΖΑ.
Στράτος Σαφιολέας: «Ήταν μια δύσκολη συνέντευξη και οι ερωτήσεις ήταν ιδιαίτερα αιχμηρές. Ο κ. Τσίπρας έπρεπε να απαντήσει live στα tweet των ερωτήσεων. Δεν είχε χρόνο να προετοιμαστεί. Σε μία δομημένη τηλεοπτική συνέντευξη, ο συνεντευξιαζόμενος μπορεί να ελέγξει τη ροή της συζήτησης. Στην προκειμένη περίπτωση, οι ερωτήσεις ήταν ανοργάνωτες».
«Τα τρολ, είναι κουραστικά και εκνευριστικά, αλλά δεν είναι πρόβλημα», λέει ο Στράτος: «Οι άνθρωποι που θέλουν να πάρουν σοβαρές απαντήσεις κάνουν και σοβαρές ερωτήσεις».
Ήταν ένα πείραμα, σε μια άλλη, μη δημοσιογραφική γλώσσα. Μοιραία είχε και αδυναμίες. Καταρχήν υπήρχε ασυμμετρία ερωτήσεων και οι απαντήσεων: Οι ερωτήσεις υποβάλλονταν με 140 χαρακτήρες, ενώ η απάντηση είχε τηλεοπτικό μήκος. Και κυρίως, η ίδια η φόρμα της συνέντευξης, καθιστούσε σχεδόν ανέφικτο το να γίνει follow up στις απαντήσεις του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ.
Στράτος Σαφιολέας: «Follow up δεν μπορούσε να υπάρξει εκ των πραγμάτων. Όχι μόνο γιατί ήμασταν σε άλλη αίθουσα και είχαμε μισό λεπτό καθυστέρηση αλλά και επειδή αν αν επιμέναμε παραπάνω, δεν θα μπορούσαμε να καλύψουμε όλο το εύρος των ερωτήσεων. Ο ρόλος μας έτσι κι αλλιώς δεν ήταν δημοσιογραφικός, ήταν διαμεσολαβητικός. Τις ερωτήσεις τις έκαναν οι πολίτες»
Τεχνικές δυσκολίες υπήρξαν, όπως και στιγμές αμηχανίας, όταν τα tweets αργούσαν να φτάσουν στον Ματθαίο Τσιμιτάκη που τα διάβαζε στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Για τον Στράτο, ήταν αναγκαίο κακό, γιατί έτσι μπόρεσαν και κράτησαν το στοιχείο του αιφνιδιασμού.
«Η διαδικασία ήταν διαφανής», δηλώνει, απαντώντας και στις αιτιάσεις του σύμβουλου του Πρωθυπουργού, που αμφισβήτησε την αντικειμενικότητα των συντονιστών και του εγχειρήματος.
Στράτος Σαφιολέας: «Ο κύριος Μουρούτης εκθέτει τον εαυτό του, όταν λέει πως η συνέντευξη ήταν στημένη. Αν μπει κανείς στο timeline του #asktsipras μπορεί να δει, αν υπήρξε θεματική ερωτήσεων που να μην τέθηκε. Ευτυχώς στα social media δεν υπάρχει τρόπος να κρυφτείς».
Ετοιμάζομαι να τον ρωτήσω αν θα έκανε το συντονισμό σε μια αντίστοιχη συνέντευξη του πρωθυπουργού, με προλαβαίνει όμως: «Δεν θα με ένοιαζε αν θα ήμουν συντονιστής, και δικοί του άνθρωποι να ήταν δεν θα είχε σημασία, είναι αδύνατο να κρύψεις ερωτήσεις». Ο Στράτος πιστεύει πως μια ανάλογη συνέντευξη θα ευνοούσε τον Αντώνη Σαμαρά.
Στράτος Σαφιολέας: «Πιστεύω πως οι δύσκολες ερωτήσεις, τελικά ευνοούν τους πολιτικούς. Έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχει θέμα που να τους αιφνιδιάζει. Αντίθετα, η συνέντευξη του πρωθυπουργού στη ΝΕΡΙΤ, ουσιαστικά υπονόμευσε το κύρος του. Ήταν ένα φιάσκο. Και αδικεί και τον κύριο Σαμαρά, γιατί είναι ένας πολύ έμπειρος πολιτικός, που δεν θα του ήταν δύσκολο να ανταπεξέλθει σε μια τέτοια έκθεση. Δυστυχώς οι άνθρωποι που τον συμβουλεύουν τον αποτρέπουν. Μακάρι να αλλάξουν γνώμη. Εγώ θα το ήθελα πολύ ένα #askSamaras. Θα ήταν σούπερ».
Για ένα δημοσιογράφο ίσως το πιο εντυπωσιακό του εγχειρήματος να είναι αυτή η κουλτούρα λογοδοσίας που έχουν οι άνθρωποι του twitter προς τους υπόλοιπους χρήστες. Αμέσως μετά τη συνέντευξη και οι 7 έγραψαν τα σχόλια και τις εντυπώσεις τους, εξήγησαν τη διαδικασία, τόνισαν τα λάθη και τις αδυναμίες. Έκαναν την κριτική και αυτοκριτική τους.