Χθες, στο κυριακάτικο βίντεο με τα όσα πιστεύω ότι πρέπει να λέω σε έναν Πρωθυπουργό, αναφέρθηκα στο θέμα της ακρίβειας, η οποία καθώς μπαίνουμε στο Φθινόπωρο, εξελίσσεται σε νέο μεγάλο βραχνά. Βεβαίως είναι και θέμα πληθωρισμού, αλλά οι παθογένειες, όπως όλοι ξέρουμε, είναι πολλές, ξεκινώντας από τα καρτέλ και καταλήγοντας στους πλημμελείς ελέγχους, όσο κι αν περί του αντιθέτου μιλάει κατά καιρούς ο αρμόδιος υπουργός.
Και αν αυτό αφορά τα νοικοκυριά και το καθημερινό πιάτο, έχει μία επιζήμια προέκταση και στον τουρισμό. Με τη μόνη διαφορά ότι έστω και αυτή η ακρίβεια για την αγορά των καταναλωτικών προϊόντων, δεν μπορεί να γίνεται όχημα για μία άκρατη αισχροκέρδεια. Είναι εξωπραγματικό αυτό που καταγράφηκε φέτος με φωτογραφίες και βίντεο αποδείξεων από ξένους τουρίστες, κύριως σε δημοφιλείς νησιωτικούς. προορισμούς.
Σάλο στα social media προκάλεσε ένα βίντεο που ανάρτησε νεαρή τουρίστρια καταγγέλλοντας ότι πλήρωσε 15 ευρώ για μια χωριάτικη σαλάτα — χωρίς ελαιόλαδο — και επιπλέον 2,5 ευρώ για ένα μικρό σφραγισμένο μπουκαλάκι λάδι, το οποίο της σερβιρίστηκε ξεχωριστά.
Άλλο παράδειγμα: Προβληματισμό προκαλεί η επιλογή για μεγαλύτερο κέρδος στην χωριάτικη σαλάτα, να χρησιμοποιούνται υλικά εισαγόμενα κυρίως από την Τουρκία, όπως ντομάτες. Δηλαδή Greek salad “made” in Turkey. Αν κάποιοι σε ταβέρνες και εστιατόρια το πάνε έτσι, τότε στον κατάλογο ας γράφουν την χωριάτικη σαλάτα «copan salat» όπως την λένε στη Τουρκία. Η σαλάτα του τσοπάνη. Για να μην κοροϊδευόμαστε, δηλαδή.
Για να μην αναφερθώ, όχι επάνω στην παραλία, αλλά βαθιά μέσα στην ενδοχώρα, σπίτι/διαμέρισμα δύο υπνοδωμάτια με ένα σαλόνι για τετραμελή οικογένεια Airbnb 220 € τη βραδιά. Δηλαδή για μία βδομάδα διακοπών ελληνικής οικογένειας 1500 € ΜΟΝΟ για ύπνο. (Θα αποφύγω την δυσάρεστη σύγκριση με επτά ημέρες διακοπές, μαζί με τα μεταφορικά, σε χώρα του εξωτερικού).
Εργαζόμενος σε δημοφιλή τουριστικό προορισμό στο Μαλιακό πέταλο μου έλεγε ότι η ακρίβεια πήγε στο κόκκινο «γιατί θέλουν σε τρεις μέρες να βγάλουν ότι θα έβγαζαν σε 30 μέρες» μιά που η κίνηση φέτος το καλοκαίρι είχε σημαντική πτώση. (Με το δεξί χέρι του πρωθυπουργού Άκη Σκέρτσου να προκαλεί οργή με ανάρτηση του για «ηλιοβασιλέματα», απευθυνόμενος σε εκείνους τους Έλληνες που δεν μπορούσαν καν να πάνε διακοπές).
Με λίγα λόγια το ένα κακό δημιουργεί άλλο ένα κακό. Και το άλλο κακό είναι να αποκτά σταδιακά την φήμη η Ελλάδα, ότι γίνεται μία ακριβή χώρα στον τουρισμό. Ένα γεγονός που θέλει άμεση θεραπεία παρέμβαση όχι μόνο από το υπουργείο Τουρισμού, όχι μόνο με την παρέμβαση του υπουργείου Ανάπτυξης, αλλά κι από τους ίδιους τους τοπικούς φορείς. Δήμοι, σύλλογοι εμπορικοί/εστίασης/διανυκτερεύσεων, για να μη το επεκτείνω – που θα πρέπει – και στους αντίστοιχους περιφερειακά ή πανελλαδικά. Να διευκρινίσω, μάλιστα, ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα παρουσιάστηκε φέτος στο Αιγαίο και κυρίως στις Κυκλάδες. Όπου βεβαίως ρόλο έπαιξε και το μεταφορικό κόστος, όχι τόσο το αεροπορικό όσο το ακτοπλοϊκό.
Στις αρχές της δεκαετίας του 90 η Κέρκυρα πλήρωσε πολύ ακριβά την ανεξέλεγκτη ακρίβεια με μία δραματική πτώση του τουρισμού και φυσικά της οικονομίας της. Αλλά οι Κερκυραίοι γρήγορα καταλάβαν το πρόβλημα, γρήγορα συνήλθαν και γρήγορα πήραν τις πρέπουσες αποφάσεις και ξαναέγινε ένας δυναμικός προορισμός τουρισμού. ‘Ετσι πρέπει να κινηθούν και όλες οι περιφέρειες που φέτος το παραξήλωσαν. Ό,τι χτίστηκε με κόπο αρκετές δεκαετίες, μη γκρεμιστεί σε ένα καλοκαίρι.
