«Πάντοτε ήμουνα με το μέρος όσων πάλευαν εναντίον των ελάχιστων πιθανοτήτων επιβίωσης».

 

Advertisement
Advertisement

Γιάννης Πανούσης – «Οι πιθανότητες» – Αθέατος Χρονοποιός. 

Έντιμος δεν είναι αυτός που παρέμεινε καθαρός επειδή δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να ενταχθεί σε ένα σύστημα pay roll ή ανταλλακτικού χρηματισμού, συμμετέχοντας στην παρανομία ή κάνοντας τα στραβά μάτια.

Έντιμος είναι αυτός που του δόθηκε η ευκαιρία, είχε τις ανάλογες ελκυστικές προτάσεις και δεν ανταποκρίθηκε, ούτε συμμετείχε καθ οιονδήποτε τρόπο και σε οποιασδήποτε μορφής, συναλλαγή.

Ο ύψιστος βαθμός εντιμότητας δε, καθορίζεται από τις περιστάσεις κάτω υπό τις οποίες «τελέστηκε» η αντίσταση στον «πειρασμό» και αν καθίστατο, ακόμα πιο δύσκολη, όπως για παράδειγμα λαμβάνοντας υπόψη την οικονομική κατάσταση  που βρίσκεται ο δέκτης, αν είναι σε πλήρη οικονομική αδυναμία, με δυσβάστακτες οικογενειακές υποχρεώσεις ή ένδεια. Τότε το σπάνιο αυτό παράδειγμα σήμερα, πρέπει να αποτελεί μελέτη περίπτωσης στα σχολικά εγχειρίδια.

Η ελληνική κοινωνία όμως έχει εθιστεί στην ανομία. Έχει εθιστεί στην σιωπηρή αποδοχή του σάπιου ισχύοντος πελατειακού συστήματος και ο πολίτης δεν παλεύει πια για την άρση των λόγων της διαφθοράς, αλλά προσπαθεί και ο ίδιος να μπει στο παιχνίδι μήπως αποκομίσει κάποιο όφελος.

Έτσι η ανομία έχει καταστεί κανονικότητα και τα ισχύοντα πρότυπα, παρασάγγας απέχουν από τον «Νικόμαχο» ή τον «Ευδημο» του Αριστοτέλη (μάλλον γι΄αυτό δεν διδάσκονται αυτά και άλλα κείμενα της ελληνικής γραμματείας στα σχολεία).

Advertisement

Ίσως η ματαίωση των προσδοκιών δεν του δίνει κανένα περιθώριο για να παλέψει. Ίσως δεν δίνει το ισχύον σύστημα σε όποιον έχει τη διάθεση να παραμείνει έντιμος, τη δυνατότητα, τα όπλα, τα αμυντικά εργαλεία και το περιθώριο να παλέψει για τη νομιμότητα και το δίκαιο.

Προφανώς δεν αποτελεί δικαιολογία, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις το πλαίσιο οδηγεί τους ανθρώπους να μπουν στον πειρασμό, γιατί μόνο έτσι θα επιλύσουν τα καθημερινά τους προβλήματα ( επιβίωση, δουλειά, υγεία κλπ)  αλλά και την εξασφάλιση ενός μεριδίου από την «πίτα» του δημόσιου και ευρωπαϊκού χρήματος που έρευσε στην χώρα τα τελευταία σαράντα χρόνια. Το πρόβλημα όμως δεν είναι κυρίως σε αυτούς που συμμετέχουν σε ένα σύστημα διαπλοκής για ένα κομμάτι ψωμί, αλλά σε αυτούς που συμμετέχουν ενεργά στα διάφορα κυκλώματα διαφθοράς και «στήνουν μαγαζιά» (με την κάλυψη μάλιστα αυτών που υποτίθεται – πρέπει να- είναι οι θεματοφύλακες της νομιμότητας), για να συσσωρεύσουν πλούτο και να θεωρηθούν από την κοινωνία επιτυχημένοι.

Επιτυχημένος άλλωστε πολιτικός δεν είναι αυτός που είναι συνεπής στις αρχές και τις αξίες του και σύμφωνος με τη θεσμική λειτουργία της χώρας, αλλά αυτός που είναι συνεπής με την προώθηση των επιχειρηματικών συμφερόντων των χορηγών του, οι οποίοι του εξασφαλίζουν και την αντίστοιχη δημοσιότητα, αλλά και συνεπής προς τις ανάγκες των ψηφοφόρων του (μάλλον των κομματαρχών τους).

Advertisement

Επιτυχημένος δημοσιογράφος δεν θεωρείται αυτός που αποκαλύπτει ένα σκάνδαλο, μία διαφθορά, ένα κοινωνικό πρόβλημα, μία δυσλειτουργία, αλλά αυτός που εξαντλεί τον τηλεοπτικό χρόνο της εκπομπής του με τα παρασκήνια και τις κλειδαρότρυπες κάποιων ελκυστικών θεμάτων που εξάπτουν τη φαντασία «του κοινού». Πολύ περισσότερο αυτός που εύσχημα προσπερνά τα μείζονα ζητήματα και υπεραναλύει τα ελάσσονα για τον αναγκαίο αποπροσανατολισμό .

Επιτυχημένος λειτουργός ή υπάλληλος δεν είναι αυτός που δουλεύει με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον και με βάση το θεσμικό πλαίσιο, αλλά αυτός που συμβάλλει στην ικανοποίηση των «πελατών» του πολιτικού ή μεγαλοπαράγοντα, εξασφαλίζοντας βέβαια και για τον εαυτό του ένα μερίδιο.

Άλλωστε  αν ως δημόσιος λειτουργός δεν έχεις αποκτήσει μία μεζονέτα, ένα εξοχικό ή ένα πολυτελές αυτοκίνητο, θεωρείσαι από τον κοινωνικό σου περίγυρο αποτυχημένος ή ανίκανος.

Advertisement

Επιτυχημένος δρών στο δημόσιο χώρο (επιχειρηματίας, υπάλληλος, πολιτικός, δημοσιογράφος κ.α.) δεν είναι αυτός που δεν συμμετείχε σε διαφθορά, αλλά αυτός που γλύτωσε από τη δαγκάνα της δικαιοσύνης.

Επιτυχημένος επιστήμονας στην Ελλάδα δεν είναι αυτός που έχει κάνει μία επιστημονική ανακάλυψη ή αυτός που αθόρυβα και αγόγγυστα προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο ( γιατρός, βιοχημικός, ερευνητής κ.α.), αλλά αυτός που έχει βρει τα κατάλληλα κανάλια σύνδεσης με τα ΜΜΕ και ΜΚΔ, καθώς και τη διασύνδεση με τα κέντρα αποφάσεων και χορηγιών της ΕΕ για να διαφημιστεί και να πλουτίσει.

Επιτυχημένος αστυνομικός ή πυροσβέστης δεν είναι αυτός που με κίνδυνο ζωής συλλαμβάνει κακοποιούς, σώζει ανήλικους ή διασώζει ηλικιωμένους από καιόμενα σπίτια, αλλά αυτός που δηλώνει αναλυτής και παρουσιάζεται κάθε μέρα στα τηλεπαράθυρα ως ειδικός, επί παντός επιστητού.

Advertisement

Επιτυχημένος πολίτης εν γένει, δεν είναι αυτός που με αξιοπρέπεια ταπεινότητα, θυσίες, ενσυναίσθηση δίνει καθημερινή μάχη για την επιβίωση, αλλά αυτός που αεράτος κάνοντας δημόσιες σχέσεις ως ομοτράπεζος με τα κατάλληλα πρόσωπα, δημιουργεί χωρίς κόπο περιουσίες και ένα ΑΛΦΑ κοινωνικό στάτους.

Advertisement

Μην ψάχνετε τα αίτια της παρακμής της ελληνικής κοινωνίας, της σήψης, της επιφάνειας, του δήθεν, της αδιαφορίας, της φυγής και της περιθωριοποίησης. Τα αίτια είναι δίπλα σας, είναι στον περίγυρό σας, είναι στον καθρέφτη σας

Αντιστρέψτε το είδωλό σας και δέστε σε ποιον κόσμο θέλετε να ζήσουν τα παιδιά σας. 

«Ίσως ήταν πιο έξυπνοι, πιο δόλιοι, πιο καπάτσοι, πιο ευέλικτοι, πιο ενημερωμένοι». Γιάννης Πανούσης – «Απολογισμός Πρώτος»- Αθέατος Χρονοποιός.

Advertisement