Ο Μαρίνος Σιζόπουλος (ΕΔΕΚ) Πρόεδρος της Επιτροπής της Κυπριακής Βουλής για την διερεύνηση του Κυπριακού, σε βίντεο συνέντευξη στη HuffPost και τον Τέρενς Κουίκ ρίχνει κεραυνούς για την Ελλάδα που «κρύβει και δεν δίνει ούτε ένα έγγραφο» για τον «Φάκελο Κύπρου»
Άλλη μία μαύρη επέτειος του ελληνισμού, με 51 χρόνια σχεδόν την μισή Κύπρο υπό τουρκική κατοχή. Ήταν 20 Ιουλίου 1974 όταν έγινε η εισβολή. Η πρώτη φάση της εισβολής, γιατί τον Αύγουστο είχαμε τον χειρότερο Αττίλα 2. Το Κυπριακό άλυτο. Η Τουρκία αδιάλλακτη και από τον Οκτώβριο 2020, έχει βάλει στο φάκελο Γκουντέρες, την πρόταση για «δύο κράτη» χωρίς να κάνει πίσω. Οι κατά καιρούς «πενταμερείς» χωρίς ουσιαστικό/παραγωγικό αποτέλεσμα. Όπως και η τελευταία, αυτή την εβδομάδα, στην έδρα του ΟΗΕ.
Η HuffPost εξασφάλισε αποκλειστική βίντεο Teams συνέντευξη με τον Μαρίνο Σιζόπουλο. Χρόνια Πρόεδρος της ΕΔΕΚ, (το Σοσιαλιστικό Κόμμα του ιστορικού ηγέτη Βάσου Λυσσαρίδη) και Πρόεδρος της Επιτροπής της Κυπριακής Βουλής για τον «Φάκελο Κύπρου» με μία και μόνη υποχρεώση: Να διερευνήσει ΟΛΕΣ τις πτυχές του κυπριακού που οδήγησαν στην εισβολή.
Οι τοποθετήσεις του κ.Σιζόπουλου συγκλονιστικές, καθώς αναφέρει ότι η Ελληνική Δημοκρατία κρύβει όλα αυτά τα 51 χρόνια, ΟΛΑ τα έγγραφα που υπάρχουν στο αρχείο της για το κυπριακό, αρνούμενη να δώσει έστω και ένα αντίγραφο εγγράφου στην Κυπριακή Δημοκρατία. Ταυτόχρονα τοποθετείται για το μαύρο παρασκήνιο που είχε στήσει η Χούντα της Ελλάδας:
«Σήμερα, 20 Ιουλίου, δυστυχώς, είναι μαύρη επέτειος για τον Κυπριακό ελληνισμό. Μέσα από την έρευνα που έκανε η Επιτροπή για τον φάκελο της Κύπρου του Κυπριακού Κοινοβουλίου και μέσα από τα έγγραφα τα οποία είναι στην κατοχή μας, επιβεβαιώνονται τα πάντα. Και αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι ότι η χούντα σε ανοιχτή συνεννόηση με την κυβέρνηση της Τουρκίας και με την σύμφωνη γνώμη Αμερικανών και πιθανόν και των Βρετανών, συμφώνησαν ακριβώς σε δύο πράγματα.
Το πρώτο είναι η ανατροπή του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου πραξικοπηματικά, ο οποίος θεωρούνταν εμπόδιο στη λύση που αυτή επιδίωκαν και το δεύτερο η συναίνεση. Στην ουσία, όπως προκύπτει μέσα από τα πρακτικά της συνάντησης που έγινε στην Αθήνα στις 19/07/74, μεταξύ της ηγεσίας της Χούντας και της αμερικανικής αντιπροσωπείας με επικεφαλής, τον τότε υφυπουργό Εξωτερικών Τζόζεφ Σίσκο, συμφωνήθηκε η Τουρκία να καταλάβει τμήματα του κυπριακού εδάφους, για να αποκτήσει η τουρκοκυπριακή κοινότητα έξοδο προς τη θάλασσα, ώστε να υπάρχει εκτόνωση της κρίσης, η οποία προκλήθηκε λόγω του πραξικοπήματος.
Ως εκ τούτου δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι τις πρώτες ώρες της εισβολής. στην ουσία και το ΓΕΕΘΑ και το ΓΕΕΦ στην Κύπρο, έλεγαν ότι είναι ασκήσεις. Νατοϊκές ασκήσεις και ότι δεν υπάρχει θέμα εισβολής. Και δεν έστειλαν στρατεύματα να την αντιμετωπίσουμε. Προφανώς εκείνη τη στιγμή για να δοθεί η δυνατότητα στην Τουρκία να καταλάβει αυτό που κατέλαβε μέχρι και τις 6 Αυγούστου».
HUFFPOST: Τελικά η Ελλάδα σε αυτή την έρευνα που έκανε η Κυπριακή Δημοκρατία μέσω του Κοινοβουλίου και εσείς ήσασταν Πρόεδρος της αρμόδιας Επιτροπής διερεύνησης, σας έδωσε όλα αυτά που ζητούσατε ή έκρυψε πράγματα στα συρτάρια της;
ΣΙΖΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έδωσε τίποτα.
HUFFPOST: Τι εννοείτε;
ΣΙΖΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έδωσε τίποτα. Καμία πρόσβαση. Και θα τονίσω ότι δυστυχώς αυτό που με στεναχώρησε πολύ περισσότερο είναι ότι: ´Οταν ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας Τάσσος Παπαδόπουλος, ο τότε Πρόεδρος της Βουλής Δημήτρης Χριστόφιας, αλλά και εγώ ως Πρόεδρος της Επιτροπής, απευθυνθήκαμε επίσημα και γραπτά στις ελληνικές πολιτειακές αρχές για να έχουμε πρόσβαση σε αρχείο, στα έγγραφα που βρισκόταν στην Ελλάδα, όχι μόνο δεν πήραμε απάντηση, ούτε και προφορική απάντηση, αλλά δεν πήραμε ούτε και γραπτή απάντηση. Και αυτό το θεωρώ ότι, δυστυχώς, είναι ένα μελανό στίγμα. Γιατί όταν ένα κράτος απευθύνεται σε ένα άλλο κράτος, έχεις την υποχρέωση, τουλάχιστον, να απαντήσεις είτε γραπτά είτε προφορικά. Δυστυχώς δεν μας δόθηκε καμία πρόσβαση.
»Αυτό το οποίο έγινε μεταγενέστερα, το 2016, ήταν ουσιαστικά να δοθούν οι καταθέσεις των 176 μαρτύρων που κλήθηκαν στην Εξεταστική Επιτροπή για το «Φάκελο της Κύπρου» του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Την περίοδο 1986 – 1988, που λειτούργησε η Επιτροπή. Πρέπει να πούμε ότι αυτές οι καταθέσεις έχουν την αξία και τη σημασία τους, όμως αυτό που έχει μεγάλη αξία και σημασία δεν είναι μόνο οι καταθέσεις, αλλά είναι τα έγγραφα της εποχής. Και εδώ γνωρίζουμε ότι έγγραφα υπάρχουν. Και γνωρίζουμε πού υπάρχουν. Ζητήσαμε να έχουμε πρόσβαση, αλλά δυστυχώς υπήρξε άρνηση.
»Μέχρι σήμερα έχω ζητήσει κατ επανάληψη, όπως κατ επανάληψη και οι επίσημες αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά και σε επιμέρους συναντήσεις που έχουμε με πολιτειακούς αξιωματούχους της Ελληνικής Δημοκρατίας, αλλά δεν υπάρχει, δυστυχώς, ανταπόκριση. Και πρέπει να τονίσω ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα:
»Η Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση Άμυνας Κύπρου, η οποία συστάθηκε το 1964 και είχε την ευθύνη συντονισμού για την άμυνα της Κύπρου εν όψει οποιασδήποτε στρατιωτικής επιχείρησης της Τουρκίας, είχε και την ελληνική Μεραρχία. Είχε και ένα πολύ σημαντικό αρχείο. Αυτό το αρχείο, τον Ιανουάριο του 1968, πήγε στην Ελλάδα όταν επέστρεψε εκεί η ελληνική Μεραρχία. Είχε μαζί της το συγκεκριμένο αρχείο. Το οποίο σήμερα εξακολουθεί να βρίσκεται εκεί. Στην Ελλάδα. Έχω ζητήσει κατ επανάληψη τουλάχιστον ένα αντίγραφο αυτού του αρχείου να βρίσκεται και στην Κύπρο. Χωρίς ανταπόκριση. Ο λόγος πιστεύω είναι προφανής, γιατί μέσα από αυτό το αρχείο θα διαφανούν πολλές συνωμοσίες και κυρίως το φιάσκο το οποίο έγινε με την υπόθεση της εκκαθάρισης του θύλακα Κοφίνου Αγίου Θεοδώρου τον Νοέμβριο του 1967, για να επιστρέψει η Μεραρχία στην Ελλάδα και να αποδυναμωθεί η άμυνα της Κύπρου, έτσι ώστε σε μια μελλοντική τουρκική στρατιωτική επέμβαση στην Κύπρο να μην έχει την έννοια του ελληνοτουρκικού πολέμου, αλλά και για να είναι πολύ πιο εύκολη η κατάληψη κυπριακών εδαφών. Για να επιβληθεί η λύση της διπλής ένωσης ή της διχοτόμησης, όπως ο αμερικανοβρετανικός παράγοντας ευνοούσε και που δυστυχώς ελληνικές κυβερνήσεις τα είχαν αποδεχτεί.
Στον κ.Μαρίνο Σιζόπουλο τέθηκε και το ερώτημα αναφορικά με την «πενταμερή» που πραγματοποιήθηκε αυτή την εβδομάδα στην έδρα του ΟΗΕ με ανύπαρκτα αποτελέσματα.
«Δυστυχώς, για ακόμα μια φορά, οι επιφυλάξεις και ανησυχίες που είχαμε ως Σοσιαλιστικό Κόμμα της Κύπρου, επιβεβαιώθηκαν. Αυτό που μας ανησυχεί όμως, πολύ περισσότερο, είναι ότι η Τουρκία αξιοποιεί αυτές τις διαδικασίες για να κερδίσει χρόνο, με βασικό στόχο αφενός μεν να προωθήσει την αναβάθμιση των ευρωτουρκικών σχέσεων σε 3 επίπεδα, όπως επιδιώκει.
Το ένα επίπεδο είναι το θέμα της κατάργησης της βίζας στους τούρκους υπηκόους.
Το δεύτερο η αναβάθμιση της Τελωνειακής Ένωσης Τουρκίας Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το τρίτο η συμμετοχή της Τουρκίας στο πρόγραμμα της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας.
Και την ίδια στιγμή, σιγά σιγά το Κυπριακό πια, από ένα διεθνές πρόβλημα εισβολής, συνεχιζόμενης κατοχής και παράνομου εποικισμού, κινδυνεύει να σταθεροποιηθεί και να διεθνοποιηθεί ως θέμα διακοινοτικό και ως θέμα μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης. Άρα αυτό, όπως αντιλαμβάνεστε, είναι άκρως επικίνδυνο.
Είναι για αυτόν ακριβώς το λόγο που εμείς ως Σοσιαλιστικό Κόμμα, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ζητούμε ότι θα πρέπει η στρατηγική τακτική Ελλάδας και Κύπρου, όσον αφορά την αντιμετώπιση του Κυπριακού, να αναθεωρηθεί. Και κυρίως ότι θα πρέπει να επανέλθει στο προσκήνιο ως θέμα διεθνούς προβλήματος εισβολής – κατοχής. Αντίπαλο μέρος είναι η Τουρκία και θα πρέπει μετά από τόσα χρόνια ατελέσφορων συνομιλιών να επιδιώξουμε και να διεκδικήσουμε την υλοποίηση της απόφασης της Γενικής Συνέλευσης του 1983 για σύσταση ή σύγκληση διεθνούς διάσκεψης για το Κυπριακό, για κατά προτεραιότητα συζήτηση της διεθνούς πτυχής του προβλήματος».
