proorismos

Αυτό που επιδιώκουμε όλοι στο πλοίο είναι να διατηρούμε μια οικογενειακή κατάσταση, η εμπειρία μου μέσα στην άγονη, Κορνάρος, Ιεράπετρα, Λισσός, δεν αφήνει καμιά αμφιβολία. Έχουμε τόσες πολλές ώρες εν πλώ, ζούμε μαζί και δενόμαστε. Πρώτα ο καπετάνιος και μετά ο προιστάμενος κάθε επιστασίας, πάνω στη δύσκολη στιγμή θα τσιτώσουμε, αλλά είμαι πολύ ευχαριστημένος και πολύ τυχερός. Είναι όλοι έμπειροι και ικανοί και η δουλειά γίνεται με ωριμότητα. Είναι τέτοιες οι απαιτήσεις του πλοίου που δεν επιβιώνει κάποιος που δεν ξέρει και δεν έχει το φιλότιμο και την διάθεση να μάθει!
Ο Καναδάς έχει ένα από τα καλύτερα συστήματα υγείας στον κόσμο. Οι γιατροί θεωρούνται ένα από τα πιο σημαντικά «χαρτιά» για τη συγκρότηση ενός σωστού και ολοκληρωμένου κοινωνικού κράτους. Φροντίζει βέβαια να καλύπτονται οικονομικά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο έτσι ώστε εμβάσματα από ασθενείς να θεωρούνται ανύκουστα σε γιατρούς και νοσοκόμες. Η φοίτηση και η εκπαίδευσή τους είναι μια αρκετά δύσκολη, αν και όχι τόσο μακροσκελής, διαδικασία.
Να χάνεις το διαβατήριό σου: Αυτό είναι ένα αρκετά σοβαρό πρόβλημα και η λύση του εξαρτάται από το πόσο γρήγορα θα κινηθούν οι διαδικασίες στην πρεσβεία της χώρας που θα βρίσκεσαι. Μια καλή λύση (που η μητέρα μου την έχει σκεφτεί χρόνια τώρα) είναι να έχεις πάντα μαζί στο ταξίδι μια φωτοτυπία του διαβατηρίου ή της ταυτότητάς σου, έτσι ώστε να διευκολυνθούν οι όποιες διαδικασίες.
Ενδιαμέσως στο πέρασμά μας από τα χωριά του Πηλίου επιβεβαιώσαμε ότι τα καφενεία τους - μαζί μ' αυτά της Λέσβου - παραμένουν από τα πιο όμορφα της χώρας (διαπίστωση που είχα ήδη κάνει κατά την έρευνα για το σχετικό βιβλίο μου, τα Καφενεία της Ελλάδας). Ήπιαμε καφέδες και τσίπουρα στα καφενεία της πλατείας του Αγίου Λαυρεντίου, στο καφενείο του Θεόφιλου στη Μακρυνίτσα, στο καφενείο της Άνω Γαζέας, στο καφενείο-μπακάλικο στον Άγιο Γεώργιο, στο καφενείο του Φορλίδα στον Γλαύκο και τέλος, φάγαμε μηλόπιτα στο σύγχρονο καλλιτεχνικό καφενείο των Μηλιών, στο Άννα να ένα μήλο.
Με τον χάρτη στο χέρι συνεχίσαμε στο χωριό Κεφαλάρι. Ένα μικρό χωριουδάκι, που κρατά τον αυθεντικό του χαρακτήρα. Ξεχωρίζει ο πλάτανος στην πλατεία, ενώ θα δεις και τον ξενώνα του χωριού, που κάποτε ήταν αρχοντικό. Αφού φάγαμε σε ένα από τα οικογενειακά ταβερνάκια, πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Οδηγήσαμε προς Κιάτο, με τελικό προορισμό το Ξυλόκαστρο. Μείναμε εκεί ένα βράδυ και την επόμενη επιστρέψαμε Αθήνα.
Κεράλα στη γλώσσα των Ινδών σημαίνει η χώρα της καρύδας και ναι, επιβεβαιώνουμε πως πράγματι είναι! Σε οποιοδήποτε ξενοδοχείο και να μείνετε, η υποδοχή επιβάλλει κέρασμα χυμού καρύδας που φυσικά... την πίνετε κατευθείαν με το καλαμάκι! Καθώς οι Ινδοί αγαπούν πολύ τους Ευρωπαίους και είναι «ειδικοί» στη φιλοξενία, να ξέρετε πως από την πρώτη στιγμή θα σας κάνουν να αισθανθείτε βασιλιάδες και με ελάχιστο κόστος θα σας προσφέρουν απίστευτα χαλαρωτικά μασάζ, βόλτες με βάρκα για να θαυμάσετε το ηλιοβασίλεμα με το άλλο σας μισό και διάφορες οικολογικές δραστηριότητες που θα σας αφήσουν με το στόμα ανοιχτό!
Πάμε τώρα σε κάτι τελευταίο σχετικά με την «γλυκιά» όψη της πόλης. Το παραδοσιακό και διάσημο γλυκό sachertorte. Κέικ σοκολάτας με γέμιση μαρμελάδας. Πολύ καλό sachertorte θα φας στο Café Tomaselli, χωρίς αυτό να είναι δεσμευτικό βέβαια. Το Tomaselli είναι από τα διάσημα καφέ της πόλης. Όποιο γλυκό και να προτιμήσεις, δεν θα μείνεις δυσαρεστημένος. Να σου πω, όμως, εδώ, ότι ακριβώς επειδή το καφέ αυτό είναι τόσο γνωστό, δέχεται επίσκεψη από πολύ, μα πολύ κόσμο, με συνέπεια να ψάχνεις αρκετά για ελεύθερο τραπέζι και να αγχώνεσαι και λίγο να σηκωθείς, για να κάτσει κάποιος άλλος.