Μετά την τελευταία σύνοδο κορυφής του Eurogroup η χώρα μας βρίσκεται πλέον ένα βήμα πριν από την έξοδο από το Ευρώ. Τα μηνύματα των Ευρωπαίων εταίρων ήταν ξεκάθαρα και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να παριστάνει ότι δεν τα καταλαβαίνει. Η στιγμή είναι ιστορική για τη χώρα καθώς κινδυνεύει να θυσιαστεί ο ευρωπαϊκός της προσανατολισμός εξαιτίας των ψευδαισθήσεων, των ιδεοληψιών και των φανταστικών εχθρών που δημιούργησε η σημερινή κυβέρνηση.
Τώρα όμως δεν είναι η ώρα για αντιπολιτευτικές κορώνες. Είμαστε όλοι μαζί πάνω στο καράβι που ονομάζεται Ελλάδα και οφείλουμε να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για να αλλάξει πορεία. Αρκεί βέβαια να συνειδητοποιήσει και ο καπετάνιος τις ευθύνες του.
Τους τελευταίους έξι μήνες ο κ. Τσίπρας πήρε από τον Ελληνικό λαό αλλά και από τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις ότι ακριβώς ζήτησε. Αρχικά πήρε μια ξεκάθαρη εντολή και μια ευρεία κοινοβουλευτική πλειοψηφία για να κάνει μια σκληρή διαπραγμάτευση με τους εταίρους. Τον Φεβρουάριο πήρε από τους Ευρωπαίους την παράταση του προγράμματος παραβλέποντας όμως τις χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας. Πήγε για λεφτά χωρίς έλεγχο και πήρε παράταση του ελέγχου χωρίς χρήματα. Στους μήνες που ακολούθησαν η κυβέρνηση αναλώθηκε σε ανούσιες και τελικά επιζήμιες αντιπαραθέσεις με τους εταίρους μας. Παρόλα αυτά, στο δημοψήφισμα οι Έλληνες πολίτες συντάχθηκαν μαζί του. Το ίδιο έπραξαν και οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις στη σύσκεψη υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η χώρα βρίσκεται σε πολύ δυσμενέστερη θέση από αυτήν που βρισκόταν τον Ιανουάριο. Τότε θα μπορούσαμε να είχαμε πάρει μια καλή συμφωνία. Τώρα με τα «έργα» της κυβέρνησης αναζητούμε ουσιαστικά μια οποιαδήποτε συμφωνία.
Με τις τράπεζες κλειστές και την πραγματική οικονομία να βυθίζεται το μόνο που χρειαζόμαστε είναι ηρεμία και αυτογνωσία. Ο κ. Τσίπρας δεν έχει πλέον την απειρία του Ιανουαρίου και οφείλει να ακολουθήσει κατά γράμμα την διαδικασία που θα μας κρατήσει στην ευρωζώνη και στον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης.
H ελληνική πλευρά έχει χρονικό περιθώριο να παρουσιάσει τις αναλυτικές προτάσεις της για την εκπόνηση ενός νέου προγράμματος, μέχρι τα μεσάνυχτα της Πέμπτης. Αυτό το πρόγραμμα θα πρέπει να διασφαλίζει:
-Αξιόπιστες και γενναίες μεταρρυθμίσεις, με κριτήριο την δίκαιη κατανομή των βαρών και προώθηση της ανάπτυξης, με τις κατά το δυνατόν λιγότερες υφεσιακές επιπτώσεις.
-Επαρκή κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών της Χώρας.
-Ισχυρό, εμπροσθοβαρές, αναπτυξιακό πρόγραμμα, πρωτίστως για την καταπολέμηση της ανεργίας και την ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας.
-Σοβαρές δεσμεύσεις για την υλοποίηση του προγράμματος.
-Δέσμευση για την έναρξη ουσιαστικής συζήτησης ως προς την αντιμετώπιση του προβλήματος της βιωσιμότητας του ελληνικού δημόσιου χρέους.
-Άμεση προτεραιότητα πρέπει να είναι όμως και η αποκατάσταση της ρευστότητας στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, σε συνεννόηση με την ΕΚΤ. Κάθε ημέρα που περνάει με τις τράπεζες κλειστές ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός γίνεται όλο και πιο μεγάλος και η οικονομία βυθίζεται σε μεγαλύτερη ύφεση.
Το τοπίο που έχει δημιουργηθεί στην Ευρώπη για την Ελλάδα είναι εξαιρετικά ομιχλώδες. Ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνηση του έχουν χρέος να σταματήσουν τον πόλεμο με τους δικούς τους ανεμόμυλους. Στη διαδικασία που οφείλει να ακολουθήσει η χώρα μέχρι και την Κυριακή το βράδυ δεν πρέπει να γίνει το παραμικρό λάθος. Οι εταίροι μάς έδειξαν το δικό τους Plan B και ισχυρίζονται ότι δεν ανησυχούν για τις επιπτώσεις ενός Grexit. Αντίθετα η χώρα μας θα χάσει πολλά. Πάρα πολλά. Και το κυριότερο: Θα καταδικάσει στην απομόνωση τις νεότερες γενιές.