«Είδα τον στρατό να καίει το σπίτι του γείτονά μου. Του έβαλαν φωτιά και τραβούσαν φωτογραφίες ενώ καιγόταν. Την επόμενη ημέρα είδα το ίδιο σπίτι στην τηλεόραση, ο τίτλος όμως έλεγε πως είχε καταστραφεί από τους “τρομοκράτες”. Ο στρατός ξεκίνησε να συλλαμβάνει 300 ανθρώπους κάθε μέρα. Συλλάμβαναν τους πάντες. Έτρωγα μαζί με όλη μου την οικογένεια όταν, ξαφνικά, ακούσαμε τον ήχο ενός αυτοκινήτου έξω. Οι στρατιώτες έσπασαν την πόρτα και έδεσαν τα χέρια μου πίσω από την πλάτη μου. Τα παιδιά μου ούρλιαζαν. Οι στρατιώτες είπαν: “Ξέρουμε πως δουλεύεις για την αντιπολίτευση! Είσαι ένας τρομοκράτης!”. Τους είπα: “Σας παρακαλώ. Είμαστε φτωχοί άνθρωποι. Δεν έχουμε τίποτα. Προσπαθούμε να ζήσουμε”. Δεν πίστευα πως θα ξαναδώ την οικογένειά μου. Με πήγαν στη φυλακή και μου έδεσαν τα μάτια. Με έβαλαν να γονατίσω στο πάτωμα. Μου έκαναν ερωτήσεις για την αντιπολίτευση, αλλά δεν ήξερα τίποτα. Κάθε φορά που μου έκαναν μια ερώτηση, είχα δύο δευτερόλεπτα για να απαντήσω πριν με κλοτσήσουν. Με χτυπούσαν για ώρες ενώ με ανέκριναν. Τους παρακαλούσα να σταματήσουν. Τους υποσχόμουν συνέχεια πως θα τους ενημέρωνα αν μάθαινα κάτι. Τότε συνέδεσαν καλώδια στο σώμα μου. Διοχέτευσαν ρεύμα πάνω μου για 25”, έπειτα σταματούσαν και μου έκαναν άλλη μια ερώτηση. Όταν έλεγα “Δεν ξέρω”, το ρεύμα με χτυπούσε πάλι. Με κράτησαν για τρεις ημέρες. Όταν επιτέλους με άφησαν ελεύθερο, δεν μπορούσα να σταθώ στα πόδια μου. Γύρισα σπίτι και αγκάλιασα την οικογένειά μου αλλά έπρεπε να πάω κατευθείαν στη δουλειά. Επειδή δεν υπήρχε φαγητό στο σπίτι και κανείς δεν είχε φάει για μέρες».
Αυτή είναι μόνο μία από τις πολλές συγκλονιστικές μαρτυρίες προσφύγων που ανάρτησε τις προηγούμενες μέρες στην σελίδα του, Humans Of New York, ο Brandon Stanton. Ο διάσημος φωτογράφος και blogger ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα αυτό τον Σεπτέμβριο, με σκοπό να καταγράψει όλα όσα συμβαίνουν στα ελληνικά νησιά κατά τη δεύτερη πιο οδυνηρή προσφυγική κρίση που έχει βιώσει ο κόσμος από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Η ανθρωπιστική αυτή αποστολή έγινε σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και ο Stanton επισκέφθηκε την Κω και τη Λέσβο όπου και μίλησε με τους πρόσφυγες, άκουσε τις ιστορίες τους, τους απαθανάτισε μέσα από τον φακό του και φρόντισε να μοιραστεί όλα όσα έμαθε με τους περισσότερους από 15εκ. ακολούθους του στο Facebook.
Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που ο Stanton και το διάσημο blog του βοηθούν στην ευαισθητοποίηση του παγκόσμιου κοινού για έναν ανώτερο σκοπό. Το HONY έχει ξεπεράσει κι άλλες φορές τον εαυτό του, κάνοντας τη μετάβαση από τις απλές, καθημερινές ιστορίες των ανθρώπων που συναντά ο φωτογράφος στους δρόμους της ΝΥ, στις ιστορίες ανθρώπων από άλλες περιοχές της Αμερικής (ή και ηπείρους) των οποίων τα βιώματα μπορούν να αλλάξουν τον τρόπο σκέψης ή ακόμα και τη ζωή των αναγνωστών του.
Τον περασμένο Ιανουάριο μια φωτογραφία του Stanton που απεικόνιζε τον 13χρονο Vidal Chastanet από το Brownsville του Brooklyn, έγινε viral μέσα σε μία μέρα και βοήθησε τον φωτογράφο να συγκεντρώσει σχεδόν $1εκ προς ενίσχυση του Mott Hall Bridges Academy, στο οποίο ήταν μαθητής ο Chastanet.
«Αν είσαι από το Brownsville, κανείς δεν περιμένει πως θα καταφέρεις κάτι στη ζωή σου», είχε πει τότε ο Chastanet. «Δεν περιμένουν πως θα έχεις μια καλής ποιότητας εκπαίδευση. Δεν περιμένουν να ξέρεις τι κάνεις. Περιμένουν να αποτύχεις. Δεν θέλουν να γίνεις τίποτα από αυτά που θες να γίνεις... Συνειδητοποίησα πως αν θέλω να γίνω κάτι σε αυτή τη ζωή, όπως είπε η κ. Lopez, πρέπει να μάθω πώς να γίνομαι καλύτερος. Το παρελθόν και το παρόν δεν έχουν σημασία. Πρέπει να επικεντρώνεσαι στο μέλλον. Το μέλλον είναι αυτό που ορίζεις στο μυαλό σου».
Έτσι, χάρη στη βοήθεια του Stanton, ο μικρός Vidal και οι συμμαθητές του θα μπορούν, για τα επόμενα 10 χρόνια, να επισκέπτονται το Πανεπιστήμιο του Harvard και να παρακολουθούν σεμινάρια και ομιλίες που θα τους δώσουν τα απαραίτητα εφόδια για να ακολουθήσουν μια καριέρα που τους ταιριάζει και να καλυτερεύσουν τη ζωή τους.
Ανάμεσα στις ιστορίες των προσφύγων που μοιράστηκε ο Stanton στο δημοφιλές blog του, υπήρξαν και αρκετές ιστορίες Ελλήνων που βίωσαν την προσφυγική κρίση στη χώρα από πολύ κοντά και, όχι μόνο αυτό, αλλά έβαλαν τα δυνατά τους για να βοηθήσουν χιλιάδες Σύριους που εγκατέλειψαν την πατρίδα τους ψάχνοντας για ένα καλύτερο, ασφαλέστερο μέλλον.
«Ο πατέρας μου ήταν γεωργός και ήμασταν οκτώ αδέρφια. Πήγα στην Αυστραλία όταν ήμουν 15 χρονών επειδή η οικογένειά μου δεν είχε τη δυνατότητα να μας ταΐζει όλους. Ήμουν σε μια βάρκα για 40 ημέρες. Όταν έφτασα εκεί δε μπορούσα να βρω δουλειά, δεν μιλούσα Αγγλικά και έπρεπε να κοιμάμαι στο δρόμο. Ξέρω πώς είναι. Έτσι, κάθε μέρα, πηγαίνω με το φορτηγάκι μου στο λιμάνι και μοιράζω ψωμί τους πρόσφυγες. Ο γιος μου είναι ο συνέταιρός μου. Μου λέει “Μπαμπά, σε παρακαλώ. Είναι καλό να βοηθάς. Όχι όμως κάθε μέρα”. Εξακολουθώ όμως να πηγαίνω κάθε μέρα γιατί ξέρω πως είναι να μην έχεις τίποτα». Αυτή η αφήγηση ενός φούρναρη από την Κω συγκέντρωσε σχεδόν 900.000 like και περισσότερα από 80.000 share στο Facebook, με ανθρώπους από όλο τον κόσμο να ευχαριστούν μέσα από τη καρδιά τους τους Έλληνες που συμπαραστέκονται στους Σύριους σε αυτή την οδυνηρή στιγμή όχι μόνο για τους ίδιους αλλά και για ολόκληρη την ανθρωπότητα, παραβλέποντας ταυτόχρονα τα δικά τους (μας) οικονομικά προβλήματα και την εξίσου τραγική κοινωνικοπολιτική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα.
Ο Bradon Stanton αφιέρωσε σχεδόν είκοσι αναρτήσεις στους πρόσφυγες των ελληνικών νησιών, πριν συνεχίσει το ταξίδι του για να καταγράψει ιστορίες προσφύγων στην Αυστρία, την Ουγγαρία, την Κροατία και όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπου καταφεύγουν αυτοί οι άνθρωποι προς αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής.
Για να παρακολουθήσετε το μοναδικό αυτό ταξίδι του Stanton και να μένετε διαρκώς ενήμεροι για τις δράσεις του, μπορείτε να τον ακολουθήσετε στο επίσημο site του Humans Of New York καθώς και στη σελίδα του στο Facebook.