Τελετουργικές θυσίες με αγελάδες και κατσίκες, κυνηγετικά όπλα με δηλητηριασμένα βέλη και πολύχρωμες ενδυμασίες ξεχωρίζουν στις φυλές της Αφρικής. Αυτές είναι μερικές από τις συνήθειες των τριών φυλών που φωτογράφισε στην Τανζανία ο 30χρονος Ρουμάνος φωτογράφος Vlad Cioplea που έζησε μαζί τους περίπου ένα μήνα.
Κατά τη διάρκεια της παραμονής του φωτογράφισε τις φυλές Μασάι, Μπούσμαν και Τατόγκα μαθαίνοντας τις ασυνήθιστες παραδόσεις τους και μοιράστηκε τις εμπειρίες του και τις φωτογραφίες του στη HuffPost Greece.
Μιλώντας για την παραμονή του στην Αφρική ο νεαρός άνδρας αποκαλύπτει: "Πάντα μου άρεσε να ανακαλύπτω ανθρώπους από διαφορετικούς πολιτισμούς. Γι' αυτό το λόγο ξεκίνησα πέρσι το πρώτο μου έργο με φίλους μου, το 100 Friends.
Πήγα στην Τανζανία στις 12 Οκτωβρίου, την Ημέρα του Κολόμβου, και πέρασα σχεδόν ένα μήνα εκεί.
Οι Μασάι έχουν έναν ιδιαίτερο χορό καλωσορίσματος. Οι γυναίκες έχουν πολλά κοσμήματα που κάνουν έναν ιδιαίτερο θόρυβο για να κρατούν το ρυθμό και οι άνδρες κάνουν μεγάλα άλματα. Τα ρούχα τους είναι πολύχρωμα και μας μεταφέρουν σε μια όμορφη αφρικανική ιστορία.
Τα νεαρά παιδιά μεταξύ 7 και 14 ετών κάνουν περιτομή και εγκαταλείπουν τα σπίτια τους για σχεδόν τρεις μήνες για να μάθουν πως να επιβιώνουν μόνοι τους στην έρημο. Κάθε επτά χρόνια τους δίνουν και ένα νέο όνομα. Κατά τη διάρκεια της παραμονής μου γνώρισα τον Νιαγκούλο ο οποίος έπρεπε να φοράει μαύρα ρούχα και να έχει βαμμένο στα λευκά το πρόσωπό του.
Επιστρέφοντας σπίτι γίνετε γιορτή και θυσιάζουν ζώα όπως αγελάδες και κατσίκια. Μια πλούσια οικογένεια Μασάι είναι αυτή που έχει το μεγαλύτερο κοπάδι με βόδια.
Μια άλλη φυλή που με ενέπνευσε ήταν η Μπούσμαν. Παρά το γεγονός ότι καπνίζουν μαριχουάνα έχουν καλές επιδεξιότητες στο κυνήγι. Μου έμαθαν πως να βρίσκω άγριο μέλι από τα δένδρα. Αν θες να γίνεις φίλος τους πρέπει να τους προσφέρεις μέλι και μαριχουάνα.
Η τρίτη φυλή που γνώρισα είναι οι Τατόγκα. Είναι παρόμοιοι με τους Μασάι οργανώνονται με διαφορετικό τρόπο. Αυτούς που γνώρισα είναι σιδηρουργοί και αγρότες. Είχα την ευκαιρία να δω πως σφυρηλατήσουν τα δηλητηριασμένα βέλη τους.
Η κουβέντα πάει στον πως έγινε φωτογράφος; "Είμαι 30 ετών και γεννήθηκα στο Βουκουρέστι της Ρουμανίας. Αποφοίτησα από το Πανεπιστήμιο Κινηματογράφου και τηλεόρασης του Βουκουρεστίου. Εκεί σπούδασα φωτογραφία για δύο χρόνια. Το πάθος μου με τη φωτογραφία ξεκίνησε όταν ήμουν ακόμα παιδί. Οι γονείς μου εργάστηκαν στην βιομηχανία του κινηματογράφου και έχω κληρονομήσει το πάθος τους. Έχω επίσης εργαστεί στην βιομηχανία του κινηματογράφου ως χειριστής κάμερας για σχεδόν δέκα χρόνια. Η φωτογραφία ήταν η αγάπη μου με την πρώτη ματιά".
Για ποια φωτογραφία του όμως είναι υπερήφανος αναρωτιέμαι: "Έμεινα στην Τανζανία σχεδόν ένα μήνα. Όλο αυτό το διάστημα πολλά όμορφα πράγματα συνέβησαν και τράβηξα πολλές φωτογραφίες για τις οποίες είμαι περήφανος. Υπάρχουν δύο από αυτές που μου αρέσει περισσότερο, ο Νιαγκούλο ένα αγόρι και η Μαρία, μια γυναίκα της φυλής Μασάι γυναίκα από την περιοχή της λίμνης Natron", απαντά.
Όπως κάθε φωτογράφος έτσι και εσύ πρέπει να έχεις επηρεαστεί από κάποιον συνάδελφό σου. Ποιος είναι αυτός που θαυμάζεις; "Υπάρχουν ορισμένοι φωτογράφοι που θαυμάζω. Ένας από αυτούς είναι ο Steve McCurry. Ως φωτογράφος ο ίδιος ήταν φαν των αρχαίων πολιτισμών και των αρχαίων παραδόσεων. Ο Steve έχει o μεγάλο χαρτοφυλάκιο από τον πολιτισμό των Μασάι".
Όσο αφορά με τη φωτογραφική μηχανή είναι τραβηγμένες οι φωτογραφίες απαντά: "Πρόκειται για μια Nikon".
