Θα καταφέρουμε να δούμε ποτέ ουρανοξύστες καλυμμένους με δέντρα; Κι αν όχι, γιατί;

Θα καταφέρουμε να δούμε ποτέ ουρανοξύστες καλυμμένους με δέντρα; Κι αν όχι, γιατί;

Είναι, τελικά, τα κτίρια που καλύπτονται από δέντρα εναρμονισμένα με τις αρχές της οικολογίας και της βιωσιμότητας ή είναι απλά άλλη μια μορφή greenwashing (η τακτική των μεγάλων επιχειρήσεων και του «πράσινου marketing» να προωθούν την αντίληψη πως τα προϊόντα και οι πολιτικές τους είναι φιλικές προς το περιβάλλον);

Αυτή είναι η ερώτηση που θέτει ο Kurt Kohlstedt στο δοκίμιό του με τίτλο «Renderings vs. Reality: The Improbable Rise of Tree-Covered Skyscrapers» για χάρη του οργανισμού 99% Invisible. Ο συγγραφέας επισημαίνει ότι ο πράσινος σχεδιασμός των κτηρίων έχει κάνει την εμφάνισή του για πολλούς λόγους (για βιωσιμότητα, καλύτερο αέρα και εικόνα στις πόλεις, για να προσελκύσουν επενδυτές) τα περισσότερα όμως από αυτά δε θα καταφέρουν ποτέ να δραπετεύσουν από το χαρτί και την εικονική αρχιτεκτονική και να γίνουν πραγματικότητα.

Για όλους τους λόγους χάρη στους οποίους αυτά τα κτήρια έχουν γίνει δημοφιλή, υπάρχουν άλλοι τόσοι που παρουσιάζονται από τους επικριτές τους, για τους οποίους είναι αδύνατο να οικοδομηθούν. Σε αυτούς περιλαμβάνονται τα τρομακτικά κατασκευαστικά εμπόδια (επιπλέον σκυρόδεμα και χάλυβας), τα τεράστια αρδευτικά συστήματα, η πολυπλοκότητα στην αντιμετώπιση της πίεσης του αέρα και τα ίδια τα δέντρα που θα δυσκολευτούν να προσαρμοστούν στις νέες, ιλιγγιώδεις συνθήκες.

Ο Kohlstedt αναφέρει το Bosco Verticale του Boeri Studio ως ένα «κάθετο δάσος» που δεν κατάφερε μόνο να χτιστεί στην πραγματικότητα αλλά και να συγκεντρώσει διθυράμβους. Το έργο αυτό έλαβε δεκάδες βραβεία και επαίνους, συμπεριλαμβανομένου του βραβείου Best Tall Building Worldwide για το 2015 από το Council on Tall Buildings and Urban Habitat (CTBUH) και της διαπίστευσης LEED Gold, αλλά υπήρξαν αρκετοί κριτές που παρατήρησαν πως το πλήθος των πόρων που απαιτούνται για να τοποθετηθούν και συντηρηθούν τα δέντρα, υπερτερεί της οικολογικής τους αξίας.

Δύο από τα πολλά συμπεράσματα της μελέτης του Kohlstedt είναι πως, αφενός, η εκτεταμένη πράσινη κάλυψη (βρύα, παχύφυτα, βότανα και χόρτα) είναι πιο εύκολο να εφαρμοστεί και να διατηρηθεί σε σχέση με την εντατική πράσινη κάλυψη (στέγες ή μπαλκόνια με θάμνους και δέντρα) και, αφετέρου, πως οι κάθετοι κήποι μπορεί να φαίνεται πως έχουν ισότιμη αξία αλλά αποτελούν μια συνθήκη που, εν τέλει, ωφελεί τους λίγους και όχι τους πολλούς.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο ArchDaily.

|

Δημοφιλή