1.Από πότε δραστηριοποιείστε στην Ελλάδα και πόσα άτομα απασχολείτε γενικά;
Ο οργανισμός ιδρύθηκε τον Δεκέμβριο του 2015. Έκτοτε διενεργεί επιχειρήσεις στην Ελλάδα σχετικά με το προσφυγικό. Ο βασικός πυρήνας μας αποτελείται από επτά άτομα και διαθέτουμε περισσότερους από 200 άλλους εθελοντές.
2.Ποιο το έργο που προσφέρετε και σε ποια συγκεκριμένα πεδία εξειδικεύεστε;
Είμαστε ελληνικός μη κερδοσκοπικός οργανισμός που παρέχει άμεση βοήθεια σε δυσμενείς συνθήκες και αντίξοα περιβάλλοντα. Στόχος μας, να προσφέρουμε τεχνογνωσία, εξειδικευμένο προσωπικό και εξοπλισμό. Έχουμε δύο προγράμματα-πυλώνες: το ‘’ERCI SAR’’ και το ‘’ERCI EDU’’. Το ERCI SAR (η συντομογραφία SAR προκύπτει από το ‘’Search and Rescue’’, δηλαδή «Έρευνα και Διάσωση») είναι μια ομάδα επαγγελματιών, αποτελούμενη από διασώστες, ναυαγοσώστες και ιατρικό προσωπικό, με εξειδικευμένο εξοπλισμό (σκάφη, εξοπλισμό διάσωσης, πρώτων βοηθειών). Το ERCI EDU είναι μια διττή πλατφόρμα εκπαίδευσης, ενημέρωσης, υποστήριξης και συνεργειών που απευθύνεται: α) στους πρόσφυγες, μέσα από ένα διαδραστικό πρόγραμμα διδασκαλίας και δραστηριοτήτων σε Αραβικά και Φαρσί, πρωτίστως για ηλικίες 4-17 και, β) σε όσους έχουν επηρεαστεί από την προσφυγική κρίση: τοπική κοινωνία, εθελοντές άλλων οργανώσωεων, εκπροσώπους τοπικών αρχών, με workshops και εκπαιδευτικές δράσεις. Αντίστοιχα προγράμματα σε καταυλισμούς σε Β. Ελλάδα και Αττική θα ξεκινήσουν προσεχώς.
3.Ποιες είναι οι πηγές χρηματοδότησής σας (κρατική, ιδιωτική, ΙΟs -World Bank, UNHCR κτλ) και πως κατανέμεται το συνολικό μπάτζετ σας- στις δράσεις της οργάνωσης αλλά και τα λειτουργικά έξοδά σας, τη μισθοδοσία κλπ;
Είμαστε αυτοχρηματοδοτούμενοι στο μεγαλύτερο ποσοστό, ενώ το 95% των πόρων καταναλώνεται σε επιχειρησιακές ανάγκες. Οικονομικά και σε υλικοτεχνικό εξοπλισμό έχουμε την υποστήριξη και ιδιωτικών πρωτοβουλιών.
4. Με ποια διαδικασία και βάση ποιων κριτηρίων αποφασίζονται οι αποστολές σας; Περιοχές και ανθρωπιστικές κρίσεις όπου έχετε παρέμβει ή έχετε τώρα παρουσία; Πως και από ποιον γίνεται η αξιολόγηση του έργου σας;
Όντας ελληνικός οργανισμός, αυτή τη στιγμή επικεντρωνόμαστε στην προσφυγική κρίση στην Ελλάδα. Στη Μυτιλήνη, με το πρόγραμμα Έρευνας και Διάσωσης και την Πρώτη Γραμμή Βοήθειας, από τον Δεκέμβριο βοηθήσαμε περισσότερους από 32,000 πρόσφυγες να μεταβούν ασφαλώς στην ξηρά.
Η επιλογή των δράσεων γίνεται βάσει των περιοχών που έχουν πληγεί περισσότερο από το προσφυγικό, το είδος των αναγκών και τους διαθέσιμους πόρους. Ακολουθεί αυστηρή αξιολόγηση από ειδικούς της ομάδας και κατόπιν πραγματοποιείται αποτίμηση και εσωτερική αξιολόγηση από το command-team του οργανισμού. Παράλληλα, οι δράσεις μας πραγματοποιούνται υπό την καθοδήγηση της τοπικής Λιμενικής και Δημοτικής αρχής, με αποτέλεσμα να αξιολογούνται επί του πρακτέου καθημερινά.
5.Στην περίπτωση της Ελλάδας και της συνδρομής σας στο προσφυγικό ζήτημα, πως επιλέχθηκαν οι τοποθεσίες (ή το σημείο) όπου δραστηριοποιείστε; Πόσο προβλέπετε ότι θα χρειαστεί να έχετε παρουσία στο πεδίο;
Επιλέξαμε τη Μυτιλήνη, ως το νησί που επηρεάστηκε περισσότερο από την προσφυγική κρίση, ιδίως πριν τη σύναψη της περίφημης συμφωνίας μεταξύ Ευρώπης και Τουρκίας, που πράγματι μείωσε δραματικά τις ροές προς την Ελλάδα. Το 2015 περισσότεροι από 500.000 πρόσφυγες κατέφθασαν στη Μυτιλήνη, το 90% των οποίων προέρχονταν από εμπόλεμες ζώνες όπως η Συρία, το Ιράκ και το Αφγανιστάν. Το φθινόπωρο περισσότεροι από 6000 πρόσφυγες κατέφθαναν κάθε μέρα, ενώ δεν υπήρχε κατάλληλη υποδομή υποδοχής και φιλοξενίας τους. Λαμβάνοντας υπόψη οτι σχεδόν 4 χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες πνίγηκαν το 2015 στην προσπάθεια τους να φθάσουν στην Ευρώπη, κρίναμε πως υπήρχε μεγάλο κενό στον τομέα της διάσωσης και δραστηριοποιηθήκαμε αναλόγως. Θα παραμείνουμε στο πεδίο όσο εξακολουθούν να χάνονται ανθρώπινες ζωές στο Αιγαίο.
6.Πως αξιολογείτε την συνεργασία με τις ελληνικές αρχές- την κυβέρνηση ή τις περιφερειακές/ αυτοδιοικητικές δομές- αλλά και τις τοπικές κοινωνίες; Προβλήματα συνεργασίας ή αποδοχής σας, υπήρξαν;
Άρτια. Στη Μυτιλήνη όπου διαθέτουμε τη μεγαλύτερη αποστολή μας, οι αρχές -ιδίως ο Δήμος και το Λιμενικό- και η τοπική κοινωνία μας έχουν στηρίξει πολύ.
Όντας ελληνικός οργανισμός προτεραιότητα μας είναι όχι μόνο να βοηθήσουμε τον συνάνθρωπο αλλά και τη χώρα μας. Κάθε μας κίνηση πραγματοποιείται κατόπιν έγκρισης και σχετικής συνεννόησης με τις αρμόδιες αρχές.
Οι ελληνικές Αρχές, παρά τις σημαντικές ελλείψεις σε πόρους και ανθρώπινο δυναμικό, στάθηκαν στο ύψος τους στην προσφυγική κρίση. Φυσικά οι ανάγκες είναι τεράστιες και εξακολουθεί να υπάρχει μεγάλο περιθώριο βελτίωσης.
7.Είστε ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα των προσπαθειών σας στην Ελλάδα; Πόσο καίρια θεωρείτε την προσφορά της οργάνωσής σας και των ΜΚΟ γενικότερα σε αυτή την ανθρωπιστική κρίση; Συνεργάζεστε με άλλες ΜΚΟ και ποιο είναι το επίπεδο συντονισμού των δράσεων σας;
Επενδύουμε στο έργο και διατηρούμε χαμηλά τα διοικητικά κόστη, αποσκοπώντας στο μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα.
Η συνεργασία είναι σημαντικός παράγοντας στο πεδίο, ιδίως όταν εμπλέκονται πολλοί και διαφορετικοί οργανισμοί. Στη Λέσβο κλήθηκαν να συνεργαστούν δεκάδες διαφορετικές οργανώσεις, στην πλειονότητα τους ξένες. Το ERCI συνεργάστηκε με διάφορους οργανισμούς (πχ UNHCR) και ανέλαβε πρωτοβουλίες, π.χ. χωρίζοντας την ακτή σε τομείς ευθύνης των οργανισμών.
8.Θεωρείτε ότι αναγνωρίζεται και αποτιμάται ορθά το έργο σας στη δημόσια σφαίρα;
Προσπαθούμε διαρκώς για το βέλτιστο δυνατόν, ωστόσο προτιμούμε να μας κρίνουν οι άλλοι για το έργο μας.
9.Πιστεύετε ότι υπάρχουν αρνητικά στερεότυπα ή παρανοήσεις (πχ από τα ΜΜΕ) όσον αφορά τη δράση σας; Για παράδειγμα έχουν διατυπωθεί κατηγορίες έναντι ορισμένων ΜΚΟ ότι παροτρύνουν τους πρόσφυγες να αγνοήσουν επίσημες ευρωπαϊκές αποφάσεις;
Είμαστε περήφανοι που το ERCI έχει προσληφθεί ιδιαίτερα θερμά από την τοπική κοινωνία. Τα ΜΜΕ έχουν αναφερθεί πολύ θετικά στη δράση μας, ιδίως τα διεθνή (The Economist, BBC, κ.α.). Δυστυχώς ο όρος ‘’ΜΚΟ’’ είναι παρεξηγημένος στην Ελλάδα, ενδεχομένως και δικαίως. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις καταχρήσεων. Ωστόσο, αυτό σίγουρα δεν χαρακτηρίζει τις οργανώσεις συνολικά και είναι λυπηρό σε μια περίοδο που η Ελλάδα έχει μεγάλη ανάγκη από τέτοιες πρωτοβουλίες, να υπάρχει μια αρνητική προκατάληψη, συχνά αβάσιμη.