Με άρθρο που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα commonality.gr, τον διαδικτυακό χώρο της κίνησης των «53», βουλευτές και στελέχη που πρόσκεινται στην κίνηση επικρίνουν έντονα την πρόθεση του Μαξίμου να προωθήσει την ψήφιση Προέδρου της Δημοκρατίας απευθείας από το λαό, επαναλαμβάνοντας έτσι τη διαφωνία τους στο θέμα με την κυβέρνηση. Μάλιστα γίνεται ιδιαίτερα καυστικό σχόλιο απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα, με το οποίο τον κατηγορούν για «σαθρά επιχειρήματα» και έλλειψη συζήτησης εντός των κομματικών οργάνων για το θέμα.
Στο ανυπόγραφο κείμενο τους, οι «53» εξηγούν γιατί κατά τη γνώμη τους αποτελεί λαϊκισμό, η πρόταση να εκλέγεται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έπειτα από λαϊκή ετυμηγορία. «Η πρόταση για άμεση εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας είναι λαϊκισμός επειδή επιδιώκει να δημιουργήσει στον λαό, στους πολίτες, το αίσθημα ότι, ψηφίζοντας κάθε κάτι χρόνια έναν άνθρωπο, συμμετέχουν, ότι η γνώμη τους μετράει» σημειώνουν χαρακτηριστικά. Όπως εξηγούν είτε ο ανώτατος πολιτειακός παράγοντας παραμένει όπως σήμερα «ένας τελετάρχης» χωρίς ιδιαίτερες αρμοδιότητες, είτε εκείνος αποκτήσει πιο διευρυμένα καθήκοντα και άρα καταστεί ανεξέλεγκτος στην άσκηση αυτών, "ο λαός την έχει πατήσει.
«Αν, αντίθετα, ένας άμεσα εκλεγμένος Πρόεδρος ασκήσει πολιτική είτε με διαγγέλματα, είτε με παύση της κυβέρνησης, [...] είτε διαλύοντας τη Βουλή επειδή βρίσκεται σε αντίθεση με το λαϊκό αίσθημα, κανείς δεν μπορεί να τον ελέγξει»
Οι «53» φέρνουν ως παράδειγμα τα γεγονότα του περασμένου καλοκαιριού και της υπογραφής της Συμφωνίας από τον Αλέξη Τσίπρα. Όπως λένε, στην περίπτωση εκείνη «ο λαός, δια των εκλεγμένων αντιπροσώπων του, άσκησε έλεγχο στην κυβέρνηση. Αν, αντίθετα, ένας άμεσα εκλεγμένος Πρόεδρος ασκήσει πολιτική είτε με διαγγέλματα, είτε με παύση της κυβέρνησης, είτε με σύγκληση υπουργικού συμβουλίου με δική του ημερήσια διάταξη, είτε αρνούμενος να ορίσει πρωθυπουργό που δεν είναι της αρεσκείας του, είτε διαλύοντας τη Βουλή επειδή (κατά την ανεξέλεγκτη κρίση του) βρίσκεται σε αντίθεση με το λαϊκό αίσθημα, κανείς δεν μπορεί να τον ελέγξει και, στην έσχατη περίπτωση, να τον αναγκάσει σε παραίτηση».
«Ο ισχυρός Πρόεδρος, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, μπορούσε, εάν είχε σοβαρές ενστάσεις, ας πούμε με την εξωτερική ή την ευρωπαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, να παρέμβει»
Μάλιστα, προκειμένου να ενισχύσουν τους ισχυρισμούς τους, αναφέρονται στην Πορτογαλία και την Αυστρία, όπου είδαμε πρόσφατα περιστατικά, οι Πρόεδροι της Δημοκρατίας να ασκούν πολιτική πίεση κατά το δοκούν, αρνούμενοι ακόμη και να ορκίσουν πρωθυπουργούς. Επιπλέον, το κείμενο κάνει αναφορά στην περίοδο '81-'85, όταν «ο ισχυρός Πρόεδρος, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, μπορούσε, εάν είχε σοβαρές ενστάσεις, ας πούμε με την εξωτερική ή την ευρωπαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, να παρέμβει» και σημειώνουν πως η κατάσταση άλλαξε με την αναθεώρηση του Συντάγματος το 1986.
Εξάλλου, το κείμενο αναφέρεται και στις εξουσίες του πρωθυπουργού, οι οποίες όπως σχολιάζει είναι πολύ ισχυρές και θα μπορούσαν να μετριαστούν από το αντίβαρο μιας βουλής, που εκλέγεται με απλή αναλογική και επομένως σχηματίζει συμμαχικές κυβερνήσεις στις οποίες ο πρωθυπουργός δεν είναι τόσο ισχυρός.
«Οι συνταγματικές ρυθμίσεις που δίνουν τέτοια θηριώδη δύναμη στον πρωθυπουργό ούτε τη δημοκρατία υπηρετούν, ούτε την αποτελεσματικότητα ενισχύουν. Αυτό μας το δείχνει η εμπειρία της χώρας μας τις τελευταίες δεκαετίες και εξηγείται λογικά» αναφέρουν οι «53».
«Ιδιαίτερα για τον ΣΥΡΙΖΑ, που θέλει να είναι υπόδειγμα δημοκρατικής εσωκομματικής λειτουργίας, υπήρξε έστω και κατ’ ελάχιστον σχετική συζήτηση που να επιτρέπει στον πρόεδρο του κόμματος να υποστηρίζει με ζέση, αν και με σαθρά επιχειρήματα, την αλλαγή του πολιτεύματος;»
Τέλος, οι «53» επικρίνουν και την αγνόηση του Συντάγματος, σε ότι αφορά στις αρμοδιότητες των κοινοβουλευτικών ομάδων να προτείνουν την αναθεώρηση του. «Ποτέ αυτές οι διατάξεις του Συντάγματος δεν έγιναν σεβαστές, δυστυχώς ούτε από την κυβέρνηση της Αριστεράς» και συνεχίζουν, περιγράφοντας τη δυσαρέσκειά τους για την έλλειψη συζήτησης εντός των οργάνων του κόμματος και της κοινοβουλευτικής του ομάδας για το θέμα. «Ιδιαίτερα για τον ΣΥΡΙΖΑ, που θέλει να είναι υπόδειγμα δημοκρατικής εσωκομματικής λειτουργίας, υπήρξε έστω και κατ’ ελάχιστον σχετική συζήτηση που να επιτρέπει στον πρόεδρο του κόμματος να υποστηρίζει με ζέση, αν και με σαθρά επιχειρήματα, την αλλαγή του πολιτεύματος;» καταλήγει το κείμενο με σαφή υπαινιγμό στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα.