Economist: Γιατί η νόμιμη ηλικία για να ψηφίζει κάποιος πρέπει να είναι τα 16

Economist: Γιατί η νόμιμη ηλικία για να ψηφίζει κάποιος πρέπει να είναι τα 16
Cartoon hands of demonstrants and hand with Megaphone, protest concept, revolution, conflict, vector illustration in flat design on green background
Cartoon hands of demonstrants and hand with Megaphone, protest concept, revolution, conflict, vector illustration in flat design on green background
Abscent84 via Getty Images

Οι νεαροί ψηφοφόροι είναι απογοητευμένοι όσον αφορά τη διεξαγωγή εκλογών,διαπιστώνει στο σχετικό του άρθρο ο Economist και πριν ξεκινήσει την ανάλυσή του προτείνει την από νωρίς εκπαίδευσή τους στα δημοκρατικά ιδεώδη και στην αξία της δημοκρατίας.

Πότε κάποιος θεωρείται πολύ νέος, διερωτάται το βρετανικό περιοδικό και συνεχίζει πως οι πλούσιες δημοκρατίες δίνουν και διαφορετικές απαντήσεις. Στο Νιου Τζέρσεϊ για παράδειγμα μπορεί κάποιος νόμιμα στα 21 να αγοράσει αλκοόλ και τσιγάρα στα 19, να στρατολογηθεί στα 17 και να έχει σεξουαλικές επαφές από τα 16, όπως επίσης να δικασθεί ως ενήλικας, σε περίπτωση που διαπράξει κάποιο έγκλημα, στα 14 έτη. Αυτά του είδους τα όρια διαφέρουν από μέρος σε μέρος. Ένα άλλο παράδειγμα είναι αυτό του Βελγίου όπου οι νεαροί μπορούν νόμιμα να γίνουν «λιώμα» από το αλκοόλ στα 16 τους αλλά δικαίωμα ψήφου αποκτούν μόνο όταν γίνουν 18. Ωστόσο οι περισσότεροι συμφωνούν πως η συμπλήρωση των 18 ετών ζωής είναι η σωστή ηλικία για να ασκήσει κάποιος το εκλογικό του δικαίωμα. Υπάρχει βέβαια και το κίνημα εκείνο που ζητεί οι νέοι να μπορούν να προσέλθουν στις κάλπες σε πιο νεαρή ηλικία. Όμως ο αντίλογος είναι ότι νέοι 16 ή 17 ετών είναι πολύ ανώριμοι. Όμως εδώ υπάρχει ένας πραγματικός κίνδυνος, επισημαίνει ο Economist, ο ολοένα αυξανόμενος αριθμός των νέων ανθρώπων που αποφασίζουν να απέχουν.

Οι τάσεις που επικρατούν στη Δύση είναι απογοητευτικές και ανησυχητικές, σχολιάζει ο Economist και φέρνει τα εξής παραδείγματα. Η συμμετοχή των Αμερικανών κάτω των 25 ετών στις προεδρικές εκλογές έπεσαν από το 50% που ήταν το 1972 στο 38% το 2012. Όμως μεταξύ των ηλικιών πάνω το 65 αυξήθηκε από το 64% στο 70% (τα στοιχεία από τις εκλογές του 2016 δεν είναι ακόμη διαθέσιμα, διευκρινίζει ο Economist). Αντίστοιχα μοτίβα παρατηρούνται και επαναλαμβάνονταισε όλο τον αποκαλούμενο πλούσιο κόσμο.

Η απογοήτευση και η αποχή των νεαρών ψηφοφόρων από την κάλπη έχει σημασία γιατί το να ψηφίζεις είναι συνήθεια. Όσοι δεν την αποκτούν από νεαρή ηλικία ίσως να μην ξεκινήσουν ποτέ. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ακόμη χαμηλότερη συμμετοχή στις δεκαετίες που μέλλει να έρθουν, κάτι που μπορεί να σημαίνει και την έλλειψη νομιμοποίησης των εκλεγμένων κυβερνήσεων και να οδηγεί σε ένα φαύλο κύκλο όπου τελικά η χαμηλή συμμετοχή να προκαλέσει σκεπτικισμό όσον αφορά στο δημοκρατικό πολίτευμα και το αντίστροφο, υπογραμμίζει ο Economist.

Η απογοήτευση και η αποχή από την εκλογική διαδικασία μεταξύ των νέων έχει πολλές αιτίες. Οι νέοι έχουν την τάση να εκλαμβάνουν την προσέλευση στις κάλπες ως επιλογή αντί για υποχρέωση ή ως δικαίωμα ή προνόμιο. Οι πολιτικά ενεργοί τείνουν να συμμετέχουν σε εκστρατείες που αφορούν μεμονωμένα αιτήματα ή σκοπούς αντί να υποστηρίζουν ένα συγκεκριμένο κόμμα. Επίσης οι πολιτικοί προσπαθούν να προσελκύσουν μεγαλύτερους σε ηλικία ψηφοφόρους, ενώ την ίδια ώρα οι νέοι αντιλαμβάνονται τις εκλογές ως κάτι που τους αποκλείει και είναι ενάντια στα συμφέροντά τους. Έτσι δεν είναι έκπληξη ότι τόσοι πολλοί αποφασίζουν να απέχουν.

Σε ορισμένα κράτη η ψηφοφορία είναι υποχρεωτική με αποτέλεσμα η συμμετοχή να είναι μεγαλύτερη. Όμως αυτό δεν είναι τρόπος για να αντιμετωπιστεί η γενικευμένη απογοήτευση. Οι κυβερνήσεις πρέπει να βρουν τρόπους για να αναζωπυρώσουν το πάθος των νέων και όχι να συνεχίζουν να αγνοούν αυτό που συμβαίνει. Μια καλή λύση είναι να μειωθεί το νόμιμο όριο ηλικίας για να ψηφίσει κάποιος στα 16, διαβεβαιώνοντας παράλληλα ότι οι νέοι ψηφοφόροι θα έχουν το καλύτερο ξεκίνημα που θα μπορούν να έχουν, προτείνει ο Economist.

Θα πρόκειται για μια αλλαγή που δεν θα γίνει αυθαίρετα. Συνήθως το όριο των 18 σημαίνει ότι η συγκεκριμένη ηλικία και το δικαίωμα συμμετοχής στις κάλπες συμπίπτει με το γεγονός ότι ο νέος έχει τελειώσει την υποχρεωτική του εκπαίδευση και ανεξαρτητοποιείται από την οικογένεια. Η απομάκρυνση από την πατρική οικία ίσως να σημαίνει ότι οι νέοι βρίσκονται σε μέρη που δεν συνδέονται με την τοπική κοινωνία και τους υπόλοιπους ψηφοφόρους που σημαίνει με κοινά προβλήματα. Αντίθετα οι 16άρηδες μπορούν να συμπεριληφθούν και να έχουν, με την κατάλληλη αγωγή του πολίτη από το σπίτι και το σχολείο, λόγο στα κοινά. Μπορούν να αποκτήσουν τη συνήθεια του να ψηφίζουν με το να ακολουθούν τους γονείς τους στα εκλογικά τμήματα όταν πάνε για να ψηφίσουν. Στη Σκωτία οι 16αρηδες και οι 17αρηδες είχαν δικαίωμα ψήφου στο δημοψήφισμα του 2014 και το εντυπωσιακό είναι πως στις κάλπες εμφανίσθηκαν τα τρία τέταρτα όσων είχαν εγγραφεί στους εκλογικούς καταλόγους συγκρινόμενοι με το 54% των ηλικιών ηλικίας 18 με 24 ετών που εμφανίσθηκαν στην κάλπη. Το 2007 η Αυστρία έγινε η μοναδική πλούσια χώρα όπου οι νέοι ηλικίας 16 ετών είχαν δικαίωμα ψήφου σε όλες τις εκλογές.Πολύ ενθαρρυντικό είναι, σχολιάζει ο Economist, ότι η συμμετοχή στην ψηφοφορία των νέων κάτω των 18 είναι ιδιαίτερα υψηλή συγκριτικά με αυτή των ηλικιών από 19 έως 25.

Όμως, απλά να μειώσεις την ηλικία δεν είναι αρκετό. Η συμμετοχή των νέων στο δημοψήφισμα που έγινε στη Σκωτία, ίσως να ήταν υψηλότερη εάν τα σχολεία είχαν συνδράμει στην εγγραφή περισσότερων παιδιών στους εκλογικούς καταλόγους. Επίσης οι κυβερνήσεις πρέπει να δουλέψουν πιο σκληρά έτσι ώστε να κρατούν τους εκλογικούς καταλόγους επικαιροποιημένους. Επιπλέον τα μαθήματα αγωγής του πολίτη μπορούν να εντατικοποιηθούν, με μαθήματα που να ενθαρρύνουν ανοιχτές συζητήσεις και να δίνουν το δικαίωμα στους μαθητές να ψηφίζουν σε θέματα που αφορούν στη σχολική ζωή τους είναι πολύ πιθανό να ενισχύσουν τον πολιτική δέσμευση και συνείδηση στην πιο ώριμη ζωή αυτών των ανθρώπων.

Ενάντια στη γεροντοκρατία, συνεχίζει με έναν μεσότιτλο ο Economist και εξηγεί: Με το να «ρίξεις» το όριο ηλικίας θα ενισχύσει τη φωνή των νέων και θα δώσει το σήμα ότι η γνώμη τους μετράει. Στην τελική αυτοί είναι που θα αντιμετωπίσουν το βάρος της κλιματικής αλλαγής και θα κληθούν να αποπληρώσουν το χρέος για το ασφαλιστικό και την υγεία που έχει δημιουργηθεί για τη στήριξη των σημερινών ηλικιωμένων. Η ψήφος στα 16 θα κάνει πιο εύκολο να μυήσεις νέους πολίτες στα κοινά. Μα πάνω απ΄όλα θα βοηθήσει στη διασφάλιση μιας «δεξαμενής» νέων ψηφοφόρων αναγκαίων για τη διατήρηση της ζωτικότητας της δημοκρατίας. Πιάσε τους νωρίς και θα μεγαλώσουν για να γίνουν καλύτεροι πολίτες.

Δημοφιλή