«Όαση της Πυθίας» είναι το όνομα που έχει δοθεί σε μια ιδιαίτερη τρύπα στον πυθμένα του Ειρηνικού Ωκεανού, οι εξελίξεις στο «σύστημα» της οποίας μπορεί να συνδέονται έμμεσα με σεισμική δραστηριότητα.
Την ανακάλυψε κατά λάθος ο ωκεανογράφος Μπρένταν Φίλιπ, και πρόκειται στην ουσία για ένα «σιντριβάνι» στον βυθό που βγάζει σχεδόν γλυκό νερό. Συνδέεται με το αποκαλούμενο Cascadia Subduction Zone- ρήγμα στα ανοιχτά των δυτικών ακτών της Βόρειας Αμερικής, για το οποίο υπάρχουν φόβοι ότι μπορεί να εξαπολύσει σεισμό 9 Ρίχτερ.
Σύμφωνα με το University of Washington, έρευνα έδειξε έκλυση θερμού, ιδιαίτερων χημικών χαρακτηριστικών νερού, από τον πυθμένα σε απόσταση περίπου 80 χλμ από το Νιούπορτ του Όρεγκον. Στο σχετικό επιστημονικό άρθρο παρουσιάζονται τα χαρακτηριστικά της: Θεωρείται ότι η πηγή του βρίσκεται σε βάθος περίπου 4 χλμ- εκεί όπου συναντιούνται τεκτονικές πλάκες. Ως εκ τούτου, το νερό της παίζει ρόλο όσον αφορά στην πίεση που ασκείται στο ρήγμα.
Η ανακάλυψη έγινε κατά τύχη, όταν το ερευνητικό σκάφος «Thomas G. Thompson» εντόπισε φυσαλίδες πολύ κάτω από την επιφάνεια. Ακολούθησε έρευνα με υποβρύχιο ρομπότ. «Εξερεύνησαν σε αυτή την κατεύθυνση και αυτό που είδαν δεν ήταν απλώς φυσαλίδες μεθανίου, μα νερό που έβγαινε από τον πυθμένα σαν από μάνικα. Αυτό είναι κάτι που δεν έχω ξαναδεί, και από όσο γνωρίζω δεν είχε παρατηρηθεί στο παρελθόν» είπε ο Έβαν Σόλομον, αναπληρωτής καθηγητής Ωκεανογραφίας. Όπως προαναφέρθηκε, το είχε πρωτοεντοπίσει ο Μπρένταν Φίλιπ, που ήταν προπτυχιακός και πλέον εργάζεται ως σύμβουλος του Λευκού Οίκου. Παρατηρήσεις έχουν δείξει πως έρχεται απευθείας από μια ζώνη όπου οι θερμοκρασίες υπολογίζεται πως κυμαίνονται από 150 μέχρι 250 βαθμούς Κελσίου.
Η απώλεια υγρού από τη συγκεκριμένη ζώνη μπορεί να έχει σημασία, επειδή μειώνει την πίεση του υγρού και ως εκ τούτου αυξάνει την τριβή μεταξύ των τεκτονικών πλακών- αυτής του ωκεανού και αυτής της ηπείρου. «Είναι σαν τραπέζι air hockey. Αν η πίεση του υγρού είναι μεγάλη, είναι σαν να έχεις ενεργοποιημένο τον αέρα, σημαίνει ότι υπάρχει λιγότερη τριβή και η δύο πλάκες μπορούν να γλιστρούν. Αν η πίεση είναι χαμηλότερη, η δύο πλάκες θα “κλειδώσουν”- και τότε μπορεί να συσσωρευτεί stress» είπε ο Σόλομον. Η έκλυση υγρού είναι σαν διαρροή λιπαντικού- και αυτό είναι κακό όσον αφορά στον κίνδυνο σεισμού, καθώς λιγότερο λιπαντικό μπορεί να σημαίνει συσσώρευση stress που μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφικό σεισμό.
Όπως τονίζει ο Σόλομον, είναι ο πρώτος γνωστός σχηματισμός του είδους της. Παρόμοιοι μπορεί να υπάρχουν και αλλού, ωστόσο ο εντοπισμός τους από την επιφάνεια του ωκεανού είναι δύσκολος.
