Η συζήτηση περί των φρεγατών του Πολεμικού Ναυτικού μονοπωλεί το ενδιαφέρον (τόσο σε επίπεδο νέων πλοίων (FDI, Bergamini/FREMM) όσο και εκσυγχρονισμού των ΜΕΚΟ) ως προς το μέλλον του Στόλου, ωστόσο υπάρχουν και άλλα «φλέγοντα» ζητήματα- και μεταξύ αυτών είναι ο εκσυγχρονισμός μέσης ζωής (ΕΜΖ) των πιο σύγχρονων πολεμικών πλοίων που διαθέτει αυτή τη στιγμή ο στόλος: Των πυραυλακάτων της κλάσης «Ρουσσέν» (Super Vita).
Μαζί με τα υποβρύχια Type 214 («Παπανικολής»)– ο εκσυγχρονισμός μέσης ζωής των οποίων είναι άλλο ένα ζήτημα που εκκρεμεί- οι «Ρουσσέν», επτά στον αριθμό, αποτελούν τις πιο προηγμένες μονάδες του στόλου μέχρι να ενταχθούν σε υπηρεσία οι FDI. Πρόκειται για σκάφη που θα μπορούσε να ειπωθεί και ότι παραπέμπουν σε κορβέτες, δεδομένων των σύγχρονων αισθητήρων τους, της υψηλής τους ταχύτητας και του βαρέος οπλισμού τους, ο οποίος, αν εξαιρεθούν οι ανθυποβρυχιακές δυνατότητες, είναι εφάμιλλος φρεγάτας: Ειδικότερα, διαθέτουν τους πιο σύγχρονους αισθητήρες που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στο ΠΝ, πυροβόλο υψηλής ταχυβολίας και οκτώ αντιπλοϊκούς πυραύλους MM40 Exocet, περιλαμβανομένης της πιο σύγχρονης έκδοσής τους, Block 3c, ικανών ακόμα και για πλήγματα στην ξηρά, ενώ το σύστημα εγγύς προστασίας για την αντιμετώπιση εχθρικών αεροσκαφών και πυραύλων είναι το κορυφαίο RAM. Ενδεικτικά, οι φρεγάτες του στόλου διαθέτουν αντιπλοϊκούς πυραύλους Harpoon, παλαιότερης γενιάς, ενώ τα συστήματα εγγύς προστασίας τους είναι τα επίσης μικρότερων δυνατοτήτων Phalanx (βεβαίως οι φρεγάτες διαθέτουν μεγαλύτερης εμβέλειας αντιαεροπορικούς πυραύλους και ανθυποβρυχιακές δυνατότητες καθώς και δυνατότητα παραμονής/ δράσης σε έναν χώρο επιχειρήσεων για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα).
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
«Πράσινο φως» για αναβάθμιση των φρεγατών ΜΕΚΟ και υποστήριξη ελικοπτέρων στο ΚΥΣΕΑ
Οι πυραυλάκατοι (ταχέα περιπολικά) ανέκαθεν ήταν ιδιαίτερα σημαντικός «πυλώνας» του Πολεμικού Ναυτικού, καθώς η ίδια η φύση του Αιγαίου το καθιστά ιδανικό για τη δράση τους, αφού επιτρέπει σε σκάφη τέτοιας κατηγορίας να «αγκιστρώνονται» σε νησίδες και να παραμένουν αθέατα μέχρι να εξαπολύσουν τις επιθέσεις τους.
Ωστόσο η φύση του πολέμου αλλάζει λόγω των εξελίξεων στην τεχνολογία (ιδιαίτερα στον τομέα των μη επανδρωμένων αεροσκαφών) και οι «Ρουσσέν» (η πρώτη εκ των οποίων εντάχθηκε σε υπηρεσία το 2005 και η τελευταία το 2022), αν και κορυφαία διεθνώς στην κατηγορία τους σκάφη, χρειάζονται αναβάθμιση προκειμένου να μην μένουν πίσω απέναντι σε σύγχρονες απειλές- ένας γενικότερος άτυπος «κανόνας» είναι πως ένα σκάφος εκσυγχρονίζεται περίπου στην 20ετία για να αποκτήσει και άλλα περίπου 20 χρόνια υπηρεσίας.
Στο θέμα του εκσυγχρονισμού τους αναφέρθηκε πρόσφατα και ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας– ωστόσο μέχρι τώρα δεν υπάρχει ακόμα κάτι «χειροπιαστό», καθώς προτεραιότητα αυτή τη στιγμή έχουν οι φρεγάτες FDI (όπου ακόμα δεν έχει οριστικοποιηθεί η προμήθεια τέταρτης), η προμήθεια δύο μεταχειρισμένων ιταλικών Bergamini/ FREMM (οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται) και ο εκσυγχρονισμός των τεσσάρων ΜΕΚΟ (που, όπως όλα δείχνουν, έχει επιτέλους δρομολογηθεί και θα γίνει από το ίδιο το Πολεμικό Ναυτικό).
Όπως προαναφέρθηκε, δεν υπάρχει ακόμα κάτι που να έχει «κλειδώσει» όσον αφορά στον εκσυγχρονισμό των επτά «Ρουσσέν»- ωστόσο αυτό που γίνεται κατανοητό είναι ότι δεν θα αφορά στον οπλισμό των σκαφών (ο οποίος είναι ήδη υπερεπαρκής) και τα μηχανολογικά τους, μα θα είναι προς την κατεύθυνση που θα ακολουθηθεί για τις ΜΕΚΟ- δηλαδή πιο σύγχρονοι αισθητήρες, ραντάρ, τακτικό σύστημα, συστήματα επικοινωνίας/ ηλεκτρονικού πολέμου κλπ. Κάτι που θα μπορούσε ενδεχομένως να μπει στο «πακέτο» θα ήταν να αποκτήσουν τα σκάφη οργανικά drones, ενώ μένει ακόμα να φανεί εάν/ κατά πόσο θα μπορούσαν (από άποψης ευστάθειας και άλλων παραγόντων) να εξοπλιστούν και με το σύστημα αντι-drone «Κένταυρος», το οποίο προορίζονται να αποκτήσουν οι σύγχρονες και εκσυγχρονισμένες φρεγάτες του στόλου.
Τα πιθανά «κύματα»
Ωστόσο παρά τον ζωτικής σημασίας ρόλο των «Ρουσσέν» στο Πολεμικό Ναυτικό, δεν αποκλείεται ο εκσυγχρονισμός τους να αντιμετωπίσει «κύματα», όπως έχουν δείξει μέχρι τώρα εμπειρίες, με χαρακτηριστικότερη εξ αυτών την υπόθεση της αναβάθμισης των ΜΕΚΟ, που εκκρεμεί εδώ και δεκαετίες και εν τέλει καταλήγει να είναι πιο περιορισμένης κλίμακας από ό,τι επιδιωκόταν αρχικά. Δεδομένων των οικονομικών περιθωρίων και της επείγουσας ανάγκης για ανανένωση του στόλου, οι «Ρουσσέν» θα χρειαστεί ενδεχομένως να «ναυμαχήσουν» με τα υποβρύχια του ΠΝ: Όπως προαναφέρθηκε, χρήζουν αντίστοιχης αναβάθμισης τα 4 υποβρύχια Type 214, ενώ επιδιώκεται και η απόκτηση νέων υποβρυχίων (τουλάχιστον 4) προς αντικατάσταση των παλαιότερων Type 209. Επίσης, επιδιώκεται η ανάπτυξη μη επανδρωμένων σκαφών (τόσο επιφανείας όσο και υποβρυχίων), η συμμετοχή στα προγράμματα της φρεγάτας Constellation και της ευρωκορβέτας και το πρόγραμμα του «εθνικού πλοίου» (κατηγορίας κανονιοφόρου) που προορίζεται για το Πολεμικό Ναυτικό και το Λιμενικό Σώμα. Υπό αυτή την έννοια, και δεδομένου ότι οι «Ρουσσέν» δεν είναι αυτή τη στιγμή σκάφη που φαίνονται να «αγχώνουν» ιδιαίτερα, καθώς είναι ακόμα αρκετά «καινούρια», ελπίζεται πως δεν θα χάσουν τη «μάχη των προτεραιοτήτων», με (απευκταίο) αποτέλεσμα μια επανάληψη του πολυετούς «θρίλερ» των τεσσάρων φρεγατών ΜΕΚΟ.
