(01 of29)
Open Image ModalΜεγάλος έρωτας. Για πρώτη φορά με τον καλύτερο μπαμπά του κόσμου. Περνάς τόσο χρόνο για να ανησυχείς για το τι μητέρα θα γίνεις που είναι τόσο μεγάλη ανακούφιση όταν εντυπωσιάζεσαι από τι πατέρας θα γίνει το άλλο σου μισό. (credit:Paige Moore)
(02 of29)
Open Image ModalΕυτυχισμένοι και χαμογελαστοί με μία δόση εξουθένωσης. (credit:Melissa Hope O'Brien)
(03 of29)
Open Image ModalΟ σύζυγός μου ήταν στο στρατό, οπότε υπήρχε πολλή χρήση του ίντερνετ. (credit:Stef A Kramer)
(04 of29)
Open Image ModalΟι πρώτες μας ώρες πίσω στο σπίτι ήταν... εξαιρετικές! (credit:Courtney Senk-Pearson)
(05 of29)
Open Image ModalΗ πρώτη νύχτα ήταν δύσκολη. Αυτή είναι η επόμενη ημέρα. (credit:Nadya Helt)
(06 of29)
Open Image ModalΚολλημένη στην εντατική, πολεμώντας προβλήματα με την καρδιά λόγω επιπλοκών στη γέννα. Ο μπαμπάς κατάφερε να φέρει κρυφά το μωρό μερικές φορές για επίσκεψη επειδή ένιωθα τόσο χάλια που τον είχα κρατήσει στα χέρια μου μόνο και πέρασα μέρες χωρίς καν να τον δω. Δυόμισι χρόνια μετά και όλα είναι τέλεια, αλλά οι πρώτες εβδομάδες ήταν το πιο δύσκολο πράγμα που έχω περάσει ποτέ. (credit:Courtney Watson)
(07 of29)
Open Image ModalΟ σύζυγός μου την πρώτη εβδομάδα που γεννήθηκε η κόρη μας. Προσπαθούμε να συνδυάσουμε τις ανάγκες του τριχωτού μας μωρού με του νέο μας μωρού. (credit:Kellie)
(08 of29)
Open Image Modal (credit:Whitney Tanke)
(09 of29)
Open Image ModalΟι πρώτες 2 εβδομάδες στο σπίτι με το νεογέννητό μας, τον Ντίλαν, πέρασαν κυρίως με αγκαλιές, τάισμα στον καναπέ ή το κρεβάτι. Αυτές οι στιγμές ήταν πολύ ιδιαίτερες γιατί ήμασταν μόνοι οι δύο μας, μητέρα και γιος, γνωρίζαμε ο ένας τον άλλον.Βέβαια, αυτές οι στιγμές κρατούσαν μέχρι να έρθει ο τρίχρονος αδερφός του επειδή ήθελε να παίξουμε ή ήθελε κάτι άλλο (γάλα, σνακ ή απλά να γκρινιάξει). Αυτή η φωτογραφία είναι χαρακτηριστική της ζωής 2 αγοριών που έχουν ανάγκη τη μαμά τους. (credit:Justine DeMeo)
(10 of29)
Open Image ModalΑυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε στο νοσοκομείο, μετά την καισαρική που έκανα, αφού προσπαθούσα 21 ώρες να γεννήσω και ήμουν ξύπνια για σχεδόν 2 μέρες συνεχόμενες. Η πρώτη φορά που κράτησα στα χέρια μου το γλυκό μου αγόρι! Αγνή εξουθένωση (που θυμίζει τις δύο πρώτες εβδομάδες της μητρότητας), αλλά πάνω από όλα αγνή αγάπη και θαυμασμός για το μικρό πλάσμα που μόλις είχαμε φέρει στον κόσμο. Δεν ξέρω εάν οι μητέρες που γεννούν με καισαρική παίρνουν τα εύσημα που τους αξίζουν, αλλά ανεξάρτητα με τον τρόπο που έρχεται ένα παιδί στον κόσμο ή την επιλογή κάθε γονιού (είτε πρόκειται για υιοθεσία, εξωσωματική γονιμοποίηση, τράπεζα σπέρματος, γέννα στο σπίτι, στο νοσοκομείο ή στην άκρη του δρόμου, είτε πρόκειται για ένα πρόωρο μωρό, ένα υγιές μωρό ή, δυστυχώς, ένα άρρωστο μωρό) ΟΛΕΣ οι μητέρες είναι υπέροχες και το ίδιο ισχύει και για τους συντρόφους τους. Μένουμε μαζί γιατί έχουμε ένα κοινό: την τρελή αγάπη για αυτά τα μικρά πλάσματα. Όταν γίνεται κανείς γονιός, αλλάζει από πολλές απόψεις. Σε κάνει καλύτερο, μπορεί να σου ραγίσει την καρδιά, αλλά αξίζει! (credit:Natalie Henning)
(11 of29)
Open Image ModalΑπρόσμενα γιορτινοί (2,5 εβδομάδες πρόωροι) και γεμάτοι ευφορία. (credit:Becky Sebright-King)
(12 of29)
Open Image ModalΟ μεγάλος αδερφός ήταν πολύ χαρούμενος με το μωρό νούμερο #2. (credit:Alison Chrun)
(13 of29)
Open Image ModalΕγώ και ο γιος μου, Σαμιουελ, που τώρα είναι 6 ετών. (credit:Melissa Pheterson)
(14 of29)
Open Image Modal (credit:Jennifer Wargo)
(15 of29)
Open Image Modal (credit:Christine Foehrkolb)
(16 of29)
Open Image ModalΟ γιος μου πέρασε τον πρώτο του μήνα στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, επειδή γεννήθηκε με επείγουσα καισαρική, 9 εβδομάδες πρόωρα. Οπότε, τις πρώτες μας εβδομάδες ως γονείς τις περάσαμε εκεί. (credit:Jyn Armstrong)
(17 of29)
Open Image Modal (credit:Lynsey Jones)
(18 of29)
Open Image ModalΟ κουρασμένος μπαμπάς προσπαθεί να χαμογελάσει στην κάμερα. (credit:Carmaleta Ann B. Billups)
(19 of29)
Open Image ModalΓιορτάζοντας πράγματα που άλλοι δεν θα σκέφτονταν καν, όπως την πρώτη φορά που τάισα τον γιο μου. Σήμερα είναι τριών εβδομάδω και ακόμα δεν τίθεται θέμα να το φέρουμε σπίτι. (credit:Orva-Lee Jurado)
(20 of29)
Open Image ModalΗ υπέροχη σύζυγός μου, Λουίζα, και ο μίας ημέρας γιος μας, Τζούλιαν που γεννήθηκε με επείγουσα καισαρική. Τράβηξα αυτή τη φωτογραφία, ενώ έβλεπα τον δεσμό τους να δημιουργείται. (credit:Maricella )
(21 of29)
Open Image ModalΟ μπαμπάς είναι ερωτευμένος με την 9 ημερών κόρη του. Μένουμε στο Βερμόντ και προσπαθούμε να βρούμε λίγο ήλιο μέσα από το παράθυρο. (credit:Mary Anne)
(22 of29)
Open Image Modal (credit:Kristi Lynn Vollman)
(23 of29)
Open Image Modal (credit:Wendy Lyle)
(24 of29)
Open Image Modal (credit:Desiree Holdeman)
(25 of29)
Open Image ModalΜία από τις αγαπημένες μου φωτογραφίες. Τα δίδυμά μου, γεννήθηκαν 3 εβδομάδες πριν από το κανονικό και παρουσίασαν μερικά προβλήματα μετά τη γέννα. Σε όλη μου την εγκυμοσύνη ανησυχούσα ότι θα πάω σπίτι πριν από τα μωρά μου και θα με έπαιρναν μακριά από κάτι που δεν θα έπρεπε να λείψω ούτε δευτερόλεπτο. Τελικά, μου έδωσαν εξιτήριο, χωρίς να γνωρίζω πότε θα έρθουν τα μωρά μου στο σπίτι. Με ανάγκασαν να τα αφήσω και ήμουν φοβερά στεναχωρημένη. Κάθισα για ώρες με τη μαμά μου, τη στιγμή μου ο σύζυγός μου ήταν στο νοσοκομείο με τα παιδιά. Για να μην τα πολυλογώ, τα μωρά τελικά ήρθαν στο σπίτι, 4 ώρες ακριβώς μετά από εμένα και ήταν οι πιο μεγάλες και δύσκολες ώρες της ζωής μου. Τα βάλαμε στο αυτοκίνητο για να τα πάμε σπίτι και αυτή είναι η φωτογραφία από τότε. Μπορείτε να δείτε όλα τα συναισθήματά μας. Θα θυμάμαι για πάντα αυτή τη στιγμή. (credit:Shannon May Najem)
(26 of29)
Open Image ModalΧρησιμοποιώντας τον δίχρονο γιο μου ως μαξιλάρι για να ταΐσω το νεογέννητο παιδί μου. Και οι δύο χρειάζονταν τη μαμά τους. (credit:Jill Tiller)
(27 of29)
Open Image ModalΣτην εντατική με το μωρό μου που ζυγίζει 1 κιλό. (credit:Catherine Rice)
(28 of29)
Open Image Modal (credit:Victoria Baird)
(29 of29)
Open Image ModalΦιλιά συνεχώς, γιατί δεν μπορούσα να την χορτάσω! Απλά απερίγραπτη χαρά. (credit:JoEllen Ruckman)