Ρυτίδες. Πόδι της χήνας. Γραμμές έκφρασης. Όπως κι αν τις αποκαλέσεις, οι ρυτίδες στο πρόσωπό σου είναι ανάλογες με την ηλικία σου. Μπορεί μερικοί να μην μπορούν να βλέπουν το πρόσωπό τους στον καθρέφτη καθώς μεγαλώνουν, αλλά άλλοι αποδέχονται ότι αυτό είναι μέρος της ζωής.
Ο φωτογράφος της HuffPost, Damon Dahlen, τράβηξε τα πορτραίτα 14 γυναικών, ηλικίας 52 με 90 ετών που δεν ενδιαφέρονται για τα σεξιστικά στάνταρντ της ομορφιάς. Αντί να πολεμούν το γήρας, αντιμετωπίζουν τις γραμμές του προσώπου τους ως χάρτη της ζωής τους.
For The Love Of Wrinkles
Roz Halweil Sokoloff, 90(01 of14)
«Είμαι άνθρωπος, δεν είμαι μία ηλικία. Το καλύτερο με το να είσαι 90 ετών είναι ότι γνωρίζω ότι είμαι μεγάλη. Κάνω τα πάντα όπως συνήθιζα. Μπορεί να κουράζομαι πιο γρήγορα, αλλά τίποτα δεν με σταματά από το να κάνω κάτι που θέλω. Δεν παίζω πια τένις, αλλά κάνω Τάι Τσι και γιόγκα και κολυμπάω. Όσον αφορά τις ρυτίδες μου, κάθομαι σε απόσταση από τον καθρέφτη και δεν βλέπω ούτε μία ρυτίδα, αυτή είναι η αλήθεια. Ούτε που γνωρίζω ότι έχω ρυτίδες. Είμαι περήφανη για όσα έχω καταφέρει και δεν με νοιάζουν οι ρυτίδες. Δεν έχω κάνει ούτε μπότοξ, ούτε λίφιτνγκ. Δεν είναι σημαντικά αυτά για εμένα.» (credit:Damon Dahlen/Huffington Post)
Mary Ann Holand, 59(02 of14)
«Όταν κοιτάζω στον καθρέφτη, εξακολουθώ να βλέπω το μικρό κορίτσι που ήμουν και είμαι ακόμα. Δεν νιώθω 59 ετών. Έχω εγγόνια, οπότε αυτό με κάνει να πιστεύω ότι είμαι 59, αλλά μέχρι εκεί. Μου αρέσει πολύ η σειρά “Grace and Frankie”. Θεωρώ ότι χρειαζόμαστε περισσότερες τέτοιες σειρές που δείχνουν φανταστικούς ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας. Εδώ και χρόνια δοξάζουμε μόνο τους νέους και όχι τους ανθρώπους. Όλοι κάνουμε το ίδιο ταξίδι. Αφού διαγνώστηκα με καρκίνο του μαστού, θεωρώ ότι κάθε χρόνος είναι δώρο. Θέλω να ζήσω μέχρι τα 90.» (credit:Damon Dahlen/Huffington Post)
Julieth Baisden, 62(03 of14)
«Είμαι χαρούμενη σε αυτή την ηλικία. Για εμένα, οι φωτογραφίες μου είναι ίδιες με τα προηγούμενα χρόνια. Δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά. Μου αρέσει το πως δείχνω. Έβαλα κάποια κιλά, αλλά το πρόσωπό μου παραμένει το ίδιο. Το να μεγαλώνει κανείς είναι τιμή. Μερικοί φρικάρουν όταν βλέπουν γκρίζα μαλλιά ή ρυτίδες. Εγώ όχι. Νιώθω νέα. Νιώθω πολύ νέα. Όταν λέω στους ανθρώπους την ηλικία μου δεν το πιστεύουν και το απολαμβάνω αυτό.» (credit:Damon Dahlen/Huffington Post)
Iris Krasnow, 61(04 of14)
«Είχα γκρίζα μαλλιά από τα 30 μου. Έμαθα πολύ νωρίς ότι η αυτοπεποίθησή μου και η αίσθηση ομορφιάς μου δεν πρέπει να βασίζεται στην εξωτερική εικόνα, αλλά στην καρδιά μου, τα πάθη μου και το πόσο συνδεδεμένη είμαι με τη ζωή. Οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι που γνωρίζω είναι οι πιο γεμάτοι. Έχουν μία αίσθηση πάθους και σκοπού και περιβάλλονται από ανθρώπους που αγαπούν. Πολύ σπάνια ακούω: “Α, είμαι τόσο χαρούμενη επειδή έχω το ίδιο βάρος που είχα στο λύκειο». Το μήνυμα που μου αρέσει να μοιράζομαι είναι να μην βασίζεσαι στην εμφάνισή σου γιατί αλλάζει. Ανακαλύψτε την εσωτερική πηγή ενέργειά σας και τι σας γεμίζει που έχει να κάνει με την καρδιά και την ψυχή σας και πολύ λίγο με την εμφάνιση. Ένα πράγμα είναι σίγουρο στη ζωή, η εμφάνιση αλλάζει. Πιστεύω ακράδαντα στο να νιώθει κανείς όμορφος χωρίς νυστέρι. Για εμένα οι ρυτίδες είναι σαν χάρτης της ζωής μου. Έχω 4 παιδιά. Είμαι με τον σύζυγό μου εδώ και 28 χρόνια. Έχω απολαύσει τη ζωή μου.» (credit:Damon Dahlen/Huffington Post)
Maria Leonard Olsen, 52(05 of14)
«Δοκίμασα 50 νέα πράγματα όταν έγινα 50. Μετά τα 50, έζησα επιτέλους για πρώτη φορά αυθεντικά τη ζωή μου. Δυστυχώς αυτό περιελάμβανε αποτοξίνωση και ένα διαζύγιο, αλλά ανακάλυψα ποια είμαι πραγματικά και νιώθω εντελώς άνετα με τον εαυτό μου. Επιτέλους στα 50. Πήρα άδεια μοτοσυκλέτας. Έκανα πεζοπορία στα Ιμαλάια και μάζεψα χρήματα για να βοηθήσω να χτιστεί μία βιβλιοθήκη για παιδιά στο Νεπάλ. Έμαθα ιππασία. Δημοσίευσα το πρώτο μου βιβλίο και πλέον, γνωρίζω ποια είναι η Μαρία. Έζησα μισό αιώνα προσπαθώντας να ικανοποιήσω άλλους. Οι ρυτίδες είναι ένα φυσικό κομμάτι του να μεγαλώνεις. Όταν ήμουν νέα, δεν μου άρεσε το σκούρο δέρμα μου και ότι έδειχνα διαφορετική από τους συμμαθητές μου, αλλά τώρα μου αρέσει η μοναδικότητά μου.» (credit:Damon Dahlen/Huffington Post)
Carole Paris, 83(06 of14)
«Ζωγραφίζω και μου αρέσει να κάνω πρόσωπα, οπότε οποιαδήποτε επιτυχία είχα με πορτραίτα έχει να κάνει με τον χαρακτήρα που είχαν οι άνθρωποι στα πρόσωπά τους. Αυτά τα πρόσωπα και αυτές οι ρυτίδες και γραμμές λένε μία ιστορία ζωής. Μπορείς να δεις την ουσία ενός ανθρώπου κοιτώντας το πρόσωπό του. Μελετώ πρόσωπα και βλέπω την αξία των γηρατειών. Υπάρχει ζωή σε αυτά τα πρόσωπα. Τα πάνω και τα κάτω της ζωής. Μπορείς να δεις ότι κάποιος έχει περάσει από κύματα, τα πάνω και τα κάτω. Το πρόσωπο δείχνει τον χαρακτήρα του ατόμου. Δεν θα σκεφτόμουν ποτέ να κάνω facelift. Το πρόσωπο χάνει τη ζωή του με αυτόν τον τρόπο». (credit:Damon Dahlen/Huffington Post)
Leslie Handler, 56(07 of14)
«Κάθε νέα ρυτίδα που λέει ότι επιβίωσα και είμαι χαρούμενη ύστερα από κάθε πρόκληση στη ζωή μου. Όταν βλέπω μία νέα δεν με ενοχλεί. Έπειτα από δύο μωρά, με ενοχλούσε η κοιλιά μου, αλλά ο άντρας μου μου είπε ότι του θύμιζε ότι έχω γεννήσει δύο παιδιά. Νομίζω ότι τα 50 είναι η καλύτερη δεκαετία μέχρι τώρα. Πραγματικά, βρίσκεις τον εαυτό σου. Δεν υπάρχουν ερωτήσεις για το τι να κάνω στη ζωή μου, δεν υπάρχουν ανασφάλειες. Τα έχεις ξεπεράσει όλα αυτά. Στα 30 μου είχα καρκίνο, αλλά είμαι ακόμα εδώ. Να παραπονιέμαι; Όχι, δεν παραπονιέμαι.» (credit:Damon Dahlen/Huffington Post)
Lavada Nahon, 57(08 of14)
«Χαίρομαι που μεγαλώνω. Εδώ το βλέπουμε ως κάτι υποτιμητικό, αλλά στην Αφρική οι γυναίκες αποκτούν μεγαλύτερο κύρος καθώς περνούν την εμμηνόπαυση. Αυτά τα χρόνια είναι που προσδίδουν αξία. Στην Ιαπωνική και Ασιατική κουλτούρα οι μεγαλύτεροι δοξάζονται. Ένας φίλος μου είπε πρόσφατα ότι οι μεγαλύτεροι σε ηλικία άνθρωποι δεν απομακρύνονται από τους ανθρώπους, αλλά αναλαμβάνουν μεγαλύτερες ευθύνες. Είσαι υπεύθυνος για την εκπαίδευση, την διδασκαλία και την βοήθεια των άλλων. Οι μεγάλες γυναίκες στη ζωή μου ήταν πάντοτε πρότυπα και κρατούσαν τα πάντα ενωμένα. Ανυπομονώ να είμαι αυτό το άτομο που η μαμά μου ήταν για εμένα.» (credit:Damon Dahlen/Huffington Post)
Deborah Gaines, 55(09 of14)
«Η αίσθηση της ομορφιάς καθορίζεται από όταν είσαι πολύ μικρός. Εμένα, η γιαγιά μου ήταν βαριά και είχε ρυτίδες και γκρίζα μαλλιά, αλλά είχε φοβερή αγάπη για εμένα. Ήταν 95 ετών όταν πέθανε. Ακόμα την σκέφτομαι ως τον πιο όμορφο άνθρωπο που ξέρω. Τώρα έχω συνδεθεί πραγματικά με αυτό το συναίσθημα. Οι άνθρωποι που είναι πιο σημαντικοί για εμένα με βρίσκουν όμορφη, επειδή εκπέμπω αγάπη και δεν έχει να κάνει καθόλου με τις ρυτίδες ή με το τι έχω στο πρόσωπό μου. Μέχρι να κάνεις παιδί, ανησυχείς για το σώμα σου, αλλά όταν κάνει μωρό θεωρείς ότι το σώμα σου αξίζει Όσκαρ. Το να είσαι όμορφος έχει να κάνει με το να είσαι παρών στους γύρω σου. Είμαι περήφανη για τον χάρτη που έχω στο πρόσωπό μου γιατί είναι ένας χάρτης που δείχνει ένα μακρύ και χαρούμενο ταξίδι.» (credit:Damon Dahlen/Huffington Post)
Anne R., 59(10 of14)
«Οι ρυτίδες αντικατοπτρίζουν τι συμβαίνει σε εσένα καθώς γερνάς, είναι μέρος αυτού που είσαι. 'Διαβάζοντας” αυτές τις γραμμές μπορείς να δεις την εμπειρία και την ανεκτικότητα του ατόμου. Είναι η αντανάκλαση του αν είχες πολλές καταιγίδες με οικογένεια, φίλους, εργασία. Και για εμένα οι ρυτίδες πρέπει να αγκαλιάζονται και να γιορτάζονται επειδή δείχνουν ποιος είσαι στα αλήθεια μέσα σου. Οι ρυτίδες δεν είναι αδυναμία, αλλά το αποτέλεσμα μία ζωής γεμάτης συναισθήματα.» (credit:Damon Dahlen/Huffington Post)
Barb Rabin, 67(11 of14)
«Οι ρυτίδες είναι φυσικό μέρος του να μεγαλώνεις. Οι ρυτίδες που έχω στο μέτωπο είναι από την ανησυχία για τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου και την 95χρονη μαμά μου. Οι αγαπημένες μου ρυτίδες είναι αυτές γύρω από τα μάτια μου. Προέρχονται από το χαμόγελα και την χαρά της ζωής και μερικές φορές, από το κλάμα.. οι ρυτίδες είναι η απόδειξη ότι είμαι ακόμα ζωντανή και αυτό τις κάνει να αξίζουν.» (credit:Damon Dahlen/Huffington Post)
Lisa Hirsch, 66(12 of14)
«Εάν δεν είχα τις ρυτίδες μου, δεν θα ήμουν σε αυτή την ηλικία και πολλοί δεν καταφέρνουν να φτάσουν σε αυτή την ηλικία. Το να μεγαλώνεις με χάρη είναι, νομίζω, προνόμιο. Είναι προνόμιο που είσαι ακόμα εδώ. Ο άντρας μου είναι ενάντια στο να κάνεις κάτι και πιστεύει ότι είμαι όμορφη και ότι οι γυναίκες πρέπει να γερνούν με χάρη. Αποδέχομαι ότι αυτό είναι μέρος της ζωής. Θεωρώ ότι οι γυναίκες πρέπει να γερνούν φυσικά και με χάρη.» (credit:Damon Dahlen/Huffington Post)
Barbara Hannah Grufferman, 59(13 of14)
«Νιώθω καλά γιατί γυμνάζομαι. Και αυτό συνέβη, αφού έγινα 50. ξεκίνησα να φοράω αντηλιακό και να προσπαθώ να είμαι όσο πιο υγιής και αθλητική μπορώ. Μπορούμε να δείχνουμε και να νιώθουμε καλά καθώς μεγαλώνουμε αν φροντίζουμε τον εαυτό μας. Κοιμηθείτε, ασκηθείτε και τρώτε καλά. Όλα αυτά είναι σημαντικά. Από όταν έγινα 50, ήθελα να συμμαζευτώ. Τι σημαίνει αυτό; Καθώς πηγαίνω προς τα 60, βλέπω τι αλλαγές πρέπει να κάνω. Το μότο μου είναι: δεν μπορούμε να ελέγξουμε ότι μεγαλώνουμε, αλλά μπορούμε να ελέγξουμε πως το κάνουμε. Αποδέχομαι τις ρυτίδες, τις αποκαλώ γραμμές γέλιου και είναι οι γραμμές της ζωής μου, επειδή είναι μέρος του ποιου είμαι. Έχω αποδεχτεί την εξέλιξη εντελώς. Την ίδια στιγμή, φροντίζω να κάνω τα πάντα σωστά για εμένα, ώστε να γεράσω με χάρη και ενέργεια. Ο στόχος δεν πρέπει να είναι να δείχνεις νεότερος, αλλά να δείχνεις όσο καλύτερη μπορείς σε κάθε ηλικία.» (credit:Damon Dahlen/Huffington Post)
Sandra LaMorgese, 59(14 of14)
«Ανυπομονώ να γίνω 60. εξακολουθώ να νιώθω ότι είμαι 30. δεν νιώθω διαφορετικά από όταν ήμουν 30. Η εικόνα στον καθρέφτη είναι το μόνο που αλλάζει και με καλό τρόπο. Στην αρχή δεν μου άρεσε αυτό που έβλεπα όταν άρχισα να μεγαλώνω γιατί ήταν κάτι νέο, αλλά μετά άλλαξα γνώμη σχετικά με το τι είναι σέξι και όμορφο και δεν με πειράζει πια. Οι ρυτίδες με ενοχλούσαν στην αρχή, αλλά όταν άλλαξα την οπτική μου, δεν με ενοχλούσαν. Έχω ένα πρόσωπο 60 ετών, όπως πρέπει. Δεν θα έπρεπε να μοιάζει 25. Πριν από 20 χρόνια, μία γυναίκα μου είπε: “στεναχωριέμαι για εσένα γιατί είσαι τόσο όμορφη που όταν γεράσεις και γίνεις πιο άσχημη δεν θα μπορείς να το διαχειριστείς”. Της είπα: “δεν θα γίνω άσχημη, απλά θα μεγαλώσω”. Θεωρούμε ότι το να μεγαλώνεις έχει να κάνει με την ασχήμια. Αλλά δεν είναι άσχημο. Είναι όμορφο.» (credit:Damon Dahlen/Huffington Post)
Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε αρχικά στην αμερικάνικη έκδοση της HuffPost.