Οι παρακάτω 16 ταινίες αποτελούν τρανό παράδειγμα ότι το γούστο είναι υποκειμενικό. Μπορεί να μην είναι ταινίες που άφησαν εποχή, αλλά σίγουρα οι πρώτες κριτικές που έλαβαν τις αδίκησαν.
slideShow
Ψυχώ (1960)
Μπορεί το κοινό να ενθουσιάστηκε όταν βγήκε στις αίθουσες το Ψυχώ, αλλά οι κριτικοί δεν τρελάθηκαν με την ταινία του Άλφρεντ Χίτσκοκ. Σήμερα μπορεί να θεωρούμε ότι είναι ένα κλασσικό θρίλερ αλλά αρχικά τη χαρακτήρισαν ως μελοδραματική, φτηνή και όχι και η καλύτερη στιγμή στην καριέρα του σκηνοθέτη.
Pretty Woman (1990)
Πλέον είναι μία κλασική ρομαντική ταινία που ανέδειξε την πρωτοεμφανιζόμενη, τότε, Τζούλια Ρόμπερτς, αλλά στα μάτια των κριτικών ήταν μία ιστορία απληστίας και όχι αγάπης.
Το κλαμπ με τις λωλές (1980)
Η ταινία δεν ήταν από τις αγαπημένες των κριτικών, όταν βγήκε στις αίθουσες τον Ιούλιο του 1980. Συγκεκριμένα, ένας από τους κριτικούς είχε γράψει ότι η ταινία πήγαινε προς όλες τις κατευθύνσεις προκειμένου να βρει μία κάποια κωμική έμπνευση.
Drop Dead Gorgeous (1999)
Πολλοί θεώρησαν ότι το σκοτεινό ντοκιμαντέρ σχετικά με τα καλλιστεία ομορφιάς στη Μινεσότα ήταν αποτέλεσμα λάθος υπολογισμών. Η ταινία μετά βίας εμφανίστηκες στα box office, αν και το καστ ήταν γεμάτο από όμορφες και γνωστές ηθοποιούς. Με τον καιρό το κοινό αγάπησε την ταινία και μάλιστα την τίμησε ιδιαίτερα στο διαδίκτυο όταν γιόρτασε την επέτειο των 15 ετών.
Fight Club (1999)
Μπορεί να έφταιγε και η αδυναμία της εταιρείας 20th Century Fox να προωθήσει την ταινία, όπως έπρεπε, αλλά η διάσημη ταινία πήρε πολλές κριτικές και δεν ήταν όλες καλές, αφού οι περισσότερες επικεντρώνονταν στο γεγονός ότι η ταινία φαινόταν σαν να νομιμοποιεί τη βία.
Μπόνι και Κλάιντ (1967)
Μπορεί το Fight Club να κατηγορήθηκε για την εκτεταμένη προβολή βίας, αλλά οι κριτικές αυτές δεν ήταν τίποτα μπροστά σε εκείνες που έλαβε το 1967 η ταινία Μπόνι και Κλάιντ. Συγκεκριμένα, στους New York Times γράφτηκε ότι η ταινία ήταν μία προσπάθεια του Χόλιγουντ να αποθεώσει τη βία.
Η Λάμψη (1980)
Η κινηματογραφική μεταφορά του Στάνλει Κιούμπρικ μπήκε, όπως και οι υπόλοιπες δουλειές του, στο μικροσκόπιο και κρίθηκε πολύ σκληρά, ενώ προτάθηκε στα βραβεία Razzie για βραβείο χειρότερης ηθοποιού και χειρότερης σκηνοθεσίας.
Footloose (1984)
Οι χορευτικές κινήσεις του Κέβιν Μπέικον άρεσαν στο κοινό αλλά οι κριτικοί κινηματογράφου, δεν ενθουσιάστηκαν και τόσο. Συγκεκριμένα, ο Ντέιβεντ Ντένμπι το χαρακτήρισε στο The New Yorker ως «σκουπίδι».
Halloween (1978)
Οι κριτικοί δεν αναγνώρισαν καθόλου την ταινία, που πλέον θεωρείται από τις πιο κλασσικές ταινίες τρόμου.
Το Κλαμπ των χωρισμένων γυναικών (1996)
Το τραγούδι της Γκλόρια Γκέινορ κέρδισε από την πρώτη στιγμή τις εντυπώσεις, αλλά η ταινία δεν είχε τόσο θερμή ανταπόκριση από τους κριτικούς, όσο είχε από το γυναικείο κοινό.
Alien (1979)
Οι κριτικοί δεν λάτρεψαν αρχικά την ταινία αν και ο ρόλος της Σιγουιρνι Γουίβερ δεν άργησε να παραμείνει στην ιστορία.
Πάρτι Φαντασμάτων (1988)
Η νεότερη εκδοχή της ταινίας «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία» με πρωταγωνιστή τον Μπιλ Μάρεϊ μπορεί τώρα να θεωρείται μία κλασσική χριστουγεννιάτικη ταινία, αλλά όταν κυκλοφόρησε δεν είχε φανεί καθόλου αστεία στους κριτικούς κινηματογράφου.
Η νύχτα του κυνηγού (1955)
Το κοινό δεν έμεινε καθόλου ευχαριστημένο από την ταινία, το 1955, αν και πλέον θα τη βρει κανείς στις πρώτες θέσεις με τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών.
Το σώμα που σκοτώνει (2009)
Μπορεί να μην κέρδισε τα ταμεία και πολλοί να την χαρακτήρισαν ως φτηνή, αλλά η ταινία κατάφερε σιγά σιγά να βρει θαυμαστές σε όλο τον κόσμο.
Heartburn (1986)
Παρόλο που οι πρωταγωνιστές ήταν ηχηρά ονόματα η ταινία δεν εκτιμήθηκε όσο έπρεπε και χαρακτηρίστηκε ακόμα και απογοητευτική.
Wet Hot American Summer (2001)
Μόλις πρωτοβγήκε στις αίθουσες έκανε μόλις 300.000 δολάρια σε εισπράξεις και θεωρήθηκε αποτυχία. Με τα χρόνια, όμως, εκτιμήθηκε περισσότερο και πλέον θεωρείται μία καλή κωμωδία.
Αυτό το άρθρο μεταφράστηκε από την Κατερίνα Νανοπούλου.
