Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 93 ετών ο Λάλο Σίφριν, ο Αργεντινός συνθέτης που έγραψε το εμβληματικό θέμα της σειράς «Mission: Impossible» και συνέθεσε μουσική για περισσότερες από 100 ταινίες και τηλεοπτικές παραγωγές.
Την είδηση επιβεβαίωσαν οι δύο γιοι του, Γουίλιαμ και Ράιαν, οι οποίοι ανακοίνωσαν πως ο πατέρας τους πέθανε την Πέμπτη, εξαιτίας επιπλοκών από πνευμονία. Ο Σίφριν αφήνει πίσω του επίσης την κόρη του, Φράνσις, και τη σύζυγό του, Ντόνα.
Ο Σίφριν τιμήθηκε με τέσσερα βραβεία Γκράμι και υπήρξε υποψήφιος για έξι Όσκαρ – τα πέντε για πρωτότυπη μουσική σε ταινίες όπως τα Cool Hand Luke, The Fox, Voyage of the Damned, The Amityville Horror και The Sting II.
«Κάθε ταινία έχει τη δική της προσωπικότητα. Δεν υπάρχουν κανόνες για το πώς να γράφεις μουσική για τον κινηματογράφο», είχε πει σε συνέντευξή του στο Associated Press το 2018. «Η ίδια η ταινία υπαγορεύει τη μουσική».
Ανάμεσα στα πιο γνωστά έργα του είναι και η μουσική για τη θρυλική παράσταση του τελικού του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου το 1990 στην Ιταλία, όταν οι Τρεις Τενόροι – Πλάθιντο Ντομίνγκο, Λουτσιάνο Παβαρότι και Χοσέ Καρέρας – τραγούδησαν μαζί για πρώτη φορά. Το έργο αυτό έμεινε στην ιστορία ως ένα από τα πιο αγαπητά στην κλασική μουσική.
Πολυτάλαντος, ο Σίφριν ήταν επίσης πιανίστας της τζαζ και μαέστρος κλασικής μουσικής. Συνεργάστηκε με σημαντικές μορφές, όπως ο Ντίζι Γκιλέσπι, ωστόσο η πιο αναγνωρίσιμη συμβολή του παραμένει η χαρακτηριστική μουσική επένδυση της σειράς Mission: Impossible – που συνοδεύει μέχρι σήμερα το δημοφιλές franchise με πρωταγωνιστή τον Τομ Κρουζ.
Ο Άντονι Λέιν, κριτικός κινηματογράφου του New Yorker, χαρακτήρισε τη σύνθεση αυτή ως «την πιο μεταδοτική μελωδία που έχουν ακούσει ποτέ θνητά αυτιά». Το 1968, το θέμα της σειράς ανέβηκε έως και στο Νο. 41 του Billboard Hot 100.
«Ο παραγωγός με πήρε τηλέφωνο και μου είπε: “Πρέπει να γράψεις κάτι συναρπαστικό, σχεδόν σαν λογότυπο. Μια μουσική υπογραφή που να ξεκινά με μια “ασφάλεια””», είχε δηλώσει ο Σίφριν στο AP το 2006. «Έτσι το έκανα. Δεν υπήρχε καν εικόνα στην οθόνη. Ίσως ακριβώς επειδή ήμουν εντελώς ελεύθερος, χωρίς εικόνες να με περιορίζουν, κατάφερα να γράψω κάτι που ερχόταν από μέσα μου – και για αυτό να έγινε τόσο επιτυχημένο».
Ο Μπόρις Κλόντιο Σίφριν γεννήθηκε στο Μπουένος Άιρες από εβραϊκή οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν διευθυντής της φιλαρμονικής ορχήστρας της πόλης. Ο Σίφριν σπούδασε τόσο κλασική μουσική όσο και νομικά, ενώ αργότερα παρακολούθησε σπουδές στο Ωδείο του Παρισιού.
Επιστρέφοντας στην Αργεντινή, σχημάτισε τη δική του μπάντα και άρχισε να δίνει συναυλίες. Ο θρυλικός τζαζίστας Ντίζι Γκιλέσπι τον άκουσε να παίζει και τον κάλεσε να γίνει πιανίστας, ενορχηστρωτής και συνθέτης του. Το 1958, ο Σίφριν μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Μεταπηδώντας με άνεση από την τζαζ στην κλασική και την κινηματογραφική μουσική, κέρδισε βραβείο Γκράμι για το Jazz Suite on the Mass Texts το 1965, ενώ την ίδια χρονιά ήταν υποψήφιος και για το soundtrack της σειράς The Man from U.N.C.L.E.
Το 2017 του απονεμήθηκε ειδικό βραβείο από τη Latin Recording Academy, και το 2018 τιμήθηκε με τιμητικό Όσκαρ για τη συνολική του προσφορά στη μουσική. Ο Κλιντ Ίστγουντ του παρέδωσε το αγαλματίδιο. «Το να λαμβάνω αυτό το Όσκαρ είναι η κορύφωση ενός ονείρου», είχε πει. «Σημαίνει πως η αποστολή εξετελέσθη».
Μεταξύ άλλων, υπέγραψε τη μουσική για τις ταινίες Tango, Rush Hour (και τις συνέχειές της), Bringing Down the House, αλλά και για τον Dirty Harry – αποτυπώνοντας τη μοναδική του σφραγίδα σε κάθε έργο.
Πηγή: Guardian
