30°C

«Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ»: Ο Σωτήρης Τσαφούλιας σκηνοθετεί Έντουαρντ Άλμπι

Με τους Βλαδίμηρο Κυριακίδη, Έφη Μουρίκη, Σπύρο Σταμούλη και Ελεάνα Στραβοδήμου. Πρεμιέρα το φθινόπωρο στο θέατρο Ζίνα.

Έκανε πρεμιέρα το 1962 στο Μπρόντγουεϊ και το 1966 μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη με τον Ρίτσαρντ Μπάρτον και την Ελίζαμπεθ Τέιλορ. Η ταινία, σε σκηνοθεσία Μάικ Νίκολς, απέσπασε πέντε Όσκαρ και χάρισε στην Τέιλορ το δεύτερο Όσκαρ της καριέρας της. Τη σεζόν 1982-83, ανεβαίνει στην Αθήνα, σε σκηνοθεσία Ζιλ Ντασέν, με την Τζένη Καρέζη, τον Κώστα Καζάκο και τους νεαρούς Γρηγόρη Βαλτινό και Όλια Λαζαρίδου, σε μία παράσταση αξέχαστη για όσους είχαν την τύχη να την απολαύσουν.

Ο Σωτήρης Τσαφούλιας υπογράφει τη σκηνοθεσία στο αριστουργηματικό έργο του Έντουαρντ Άλμπι, «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ», με πρωταγωνιστές τον Βλαδίμηρο Κυριακίδη και την Έφη Μουρίκη, σε δύο από τους πιο εμβληματικούς ρόλους του παγκόσμιου δραματολογίου, τον Τζορτζ και τη Μάρθα (αμέσως μετά το βραβευμένο με Πούλιτζερ έργο του Άρθουρ Μίλερ, «Ο Θάνατος του Εμποράκου»).

Έφη Μουρίκη – Βλαδίμηρος Κυριακίδης Γκέλυ Καλαμπάκα

Μαζί τους επί σκηνής ο Σπύρος Σταμούλης και η Ελεάνα Στραβοδήμου, σε ένα τετραπρόσωπο σχήμα υψηλής έντασης και υποκριτικής δεξιοτεχνίας, που φέρνει στο φως τη σκληρή αλήθεια πίσω από τις κοινωνικές μάσκες, τα παιχνίδια εξουσίας και τις προσωπικές μας ψευδαισθήσεις.

Το έργο εκκινεί από μια φαινομενικά απλή επίσκεψη ενός νεαρού ζευγαριού σε ένα ώριμο παντρεμένο ζευγάρι και εξελίσσεται σε μια νύχτα αποκαλύψεων, έντονων συγκρούσεων και συναισθηματικής απογύμνωσης, σε μια ιστορία που ισορροπεί ανάμεσα στο τραγικό και το ειρωνικά αστείο.

Σκηνοθετικό σημείωμα

Το έργο Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ του Άλμπι παρουσιάζει μια έντονη, συναισθηματική και ψυχολογική σύγκρουση, εστιάζοντας στις σχέσεις και τις αλήθειες που κρύβονται πίσω από τις κοινωνικές προσδοκίες και τις προσωπικές αντιφάσεις. Ένας άντρας και μια γυναίκα προσκαλούν ένα νεαρό ζευγάρι στο σπίτι τους για ποτό, και η συνάντηση εξελίσσεται σε έναν καταιγιστικό ψυχολογικό πόλεμο, αποκαλύπτοντας τα εσωτερικά τους τραύματα και τις κρυμμένες αλήθειες. Οι διάλογοι είναι γεμάτοι από ασυνείδητα και συνειδητά παιχνίδια εξουσίας και αμφισβήτησης. Ο εσωτερικός κόσμος των χαρακτήρων αποκαλύπτεται μέσω της συνεχούς διαστρέβλωσης και ανατροπής της πραγματικότητας που οι ήρωες προσπαθούν να δημιουργήσουν. Η συνεχής αναφορά στο όνομα της Βιρτζίνια Γουλφ εντείνει τη διάσταση του έργου, παραπέμποντας στην έννοια του προσωπικού και συλλογικού παραλογισμού, αλλά και της κατασκευής ταυτοτήτων σε έναν κόσμο γεμάτο ψευδαισθήσεις.

Το έργο είναι επίκαιρο όσο ποτέ μια και αναλύει την ανθρώπινη φύση, τη ματαιότητα των κοινωνικών προσδοκιών και την αδυναμία επικοινωνίας, εξετάζοντας πώς οι ήρωες δημιουργούν ψευδαισθήσεις για να προστατευτούν από τη σκληρή πραγματικότητα. Σωτήρης Τσαφούλιας.