Κατά τη διάρκεια ολόκληρης της ιστορίας του Μπαγκλαντές, οι μεταβατικές κυβερνήσεις είχαν μία αυστηρά καθορισμένη ευθύνη: να διασφαλίζουν ειρηνικές μεταβάσεις μέσω δίκαιων εκλογών. Ωστόσο, η τρέχουσα μεταβατική κυβέρνηση υπό την ηγεσία του Μοχάμεντ Γιουνούς έχει παραβιάσει αυτή την αρχή, καθώς δε λειτουργεί ως ουδέτερος διαχειριστής αλλά ως de facto εκτελεστική εξουσία με εκτενείς αρμοδιότητες. Παρόλο που η μεταβατική κυβέρνηση δεν έχει αποκτήσει την εξουσία μέσω νόμιμων εκλογών ή δημόσιας εντολής, έχει λάβει μια σειρά από αποφάσεις υψηλού κινδύνου για την κυριαρχία, την οικονομία και τον δημοκρατικό ιστό του Μπαγκλαντές.
Ποιες είναι αυτές οι αποφάσεις που δηλώνουν την αυθαιρεσία της διακυβέρνησης Γιουνούς; Η πρώτη αυθαιρεσία είναι η καθιέρωση ενός «ανθρωπιστικού διαδρόμου» στην πολιτεία Ραχίν της Μιανμάρ .Ο διάδρομος εμπλέκει ουσιαστικά το Μπαγκλαντές στον εσωτερικό πόλεμο της Μιανμάρ. Η ήδη ταραχώδης πολιτική κατάσταση στο Μπαγκλαντές έχει επιβαρυνθεί ακόμη περισσότερο από την κίνηση αυτή καθώς μέσω αυτού του διαδρόμου ,το Μπαγκλαντές μπλέκεται με όλα τα εσωτερικά προβλήματα της Μιανμάρ ,δηλαδή το στρατό του Αρακάν , τις ξένες μυστικές υπηρεσίες και τη στρατιωτική χούντα. H κίνηση αυτή του Μπαγκλαντές στη Μιανμάρ είχε την υποστήριξη των ΗΠΑ αλλά προκάλεσε διαρροές ανταρτών και εντάσεις με την Κίνα και την Ινδία.
Ο Γιουνούς προσπάθησε να παραλληλίσει στο διεθνή Τύπο, το διάδρομο του Μπαγκλαντές στη Μιανμάρ με τον ανθρωπιστικό διάδρομο στη Γάζα. Σε αντίθεση όμως με τη Γάζα, όπου οι επιχειρήσεις πραγματοποιούνται υπό την επίβλεψη των Ηνωμένων Εθνών, η κατάσταση στη Ραχίν είναι χαοτική και μη επιλυμένη. Ο διάδρομος του Μπαγκλαντές στη Μιανμάρ περνά μέσα από το Τσιταγκόγκ και το Κόξ Μπαζάρ περιοχές οι οποίες είναι εστίες στρατηγικών συμφερόντων που περιλαμβάνουν τις ΗΠΑ την Κίνα και την Ινδία, και ως εκ τούτου βιώνουν αλλεπάλληλες εντάσεις.
Η κυβέρνηση Γιουνούς υπόσχεται στο λαό ότι το Μπαγκλαντές θα έχει σημαντικά οικονομικά οφέλη από το χτίσιμο του διαδρόμου αυτού αλλά η πραγματικότητα είναι ότι η χώρα θα βρεθεί μέσω διασταυρωμένων πυρών αντίρροπων δυνάμεων. Ειδικά, το αεροδρόμιο του Κοξ Μπαζάρ, φημολογείται έντονα ότι χρησιμοποιείται σιωπηλά από τις Ηνωμένες Πολιτείες για να διευκολύνει τις επιχειρήσεις υποστήριξης του στρατού Αρακάν. Ο στρατός Αρακάν έχει εμπλακεί σε μια σφοδρή ένοπλη σύγκρουση με τη στρατιωτική χούντα της Μιανμάρ, μια σύγκρουση που απειλεί να εξελιχθεί σε μια ευρύτερη περιφερειακή κρίση.
Πώς ακριβώς όμως μπορεί η ανάμειξη του Μπαγκλαντές στα εσωτερικά ζητήματα της Μιανμάρ μέσω του διαδρόμου αυτού να επιφέρει ευρύτερη περιφερειακή κρίση; Το Μπαγκλαντές υποστηρίζει ότι μέσω του διαδρόμου αυτού ,παρέχει ανθρωπιστική βοήθεια στη Μιανμάρ. Βέβαια , οι ΗΠΑ έχουν μακρά παράδοση στο να αναμειγνύονται στα εσωτερικά ευάλωτων χωρών θέλοντας να προωθήσουν τους δικούς τους γεωπολιτικούς στόχους. Δεν είναι αδύνατο λοιπόν αυτή η κίνηση του Μπαγκλαντές να έχει υπαγορευθεί μυστικά από τις ΗΠΑ. Η αποσταθεροποίηση της πολιτείας Ραχίν της Μιανμάρ, μειώνει την κινεζική επιρροή καθώς η περιοχή είναι κρίσιμη για την πρωτοβουλία μίας ζώνης, μίας διαδρομής της Κίνας ( Belt and Road Iniciative) και για τους ενεργειακούς αγωγούς. Επίσης, τίθενται σε κίνδυνο τα στρατηγικά συμφέροντα της Ινδίας, συμπεριλαμβανομένων των έργων της σε λιμάνια στον κόλπο της Βεγγάλης. Δεν είναι απίθανο σύντομα να προστεθούν νέες εξεγέρσεις στην ήδη τεταμένη κατάσταση των λόφων Τσιταγκόγκ λόγω του διαδρόμου αυτού .
Η δεύτερη αυθαιρεσία της κυβέρνησης Γιουνούς είναι η κατάργηση της εθνικής επιτροπής εσόδων και η ενοικίαση του λιμανιού του Τσιταγκόγκ σε ξένους φορείς με στόχο το κέρδος. Ο εξαιρετικά κερδοφόρος νέος τερματικός σταθμός Κοντέινερ (NCT) πλέον έχει ενοικιαστεί στη DP World. Αυτός ο τερματικός σταθμός, που κατασκευάστηκε με περισσότερα από 144 εκατομμύρια ευρώ δημόσιου χρήματος, συμβάλλει σχεδόν στο 60% των εσόδων του λιμανιού και λειτουργεί αποδοτικά χωρίς εξωτερική παρέμβαση. Η παράδοσή του όχι μόνο μεταφέρει οικονομικά οφέλη σε ξένες εταιρείες, αλλά θέτει επίσης σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια, δεδομένης της εγγύτητας του λιμανιού σε σημεία στρατηγικού ενδιαφέροντος. Επιπλέον με την παράδοση του λιμανιού του Τσιταγκόγκ στη DP World, έχασαν την εργασία του 7000 μπαγκλαντεσιανοί εργάτες του λιμανιού.
Όσον αφορά την πολιτική διαχείριση της κυβέρνησης Γιουνούς, δυστυχώς αποδεικνύεται ότι ο Μοχάμεντ Γιουνούς κρύβει τον αυταρχισμό του κάτω από το πέπλο του οραματιστή –ανθρωπιστή που προβάλλει. Μέχρι στιγμής εφαρμόζει δύο μέτρα και δύο σταθμά ως προς τη διαχείριση της Αγουάμι Λίγκ και της Τζαμάτ ε Ισλάμι. Απαγορεύει την πρώτη και δείχνει αναιτιολόγητη επιείκεια ως προς τη διαχείριση της δεύτερης. Πιο συγκεκριμένα, υπό την κυβέρνηση Γιουνούς, έχουν απαγορευτεί όλες οι δραστηριότητες της Αγουάμι Λιγκ. Θεωρήθηκε ότι είναι μία πολιτική οργάνωση που ενισχύει την τρομοκρατία παρόλο που μιλάμε για ένα κόμμα που είχε σημαντική ιστορική και εκλογική παρουσία ενώ η Τζαμάτ ε Ισλάμι συνεχίζει να λειτουργεί ελεύθερα χωρίς καμία περιστολή. Φυσικά αυτή η έκδηλη μεροληψία υπέρ της Τζαμάτ ε Ισλάμι φανερώνει την αντιδημοκρατική διάθεση του Μοχάμεντ Γιουνούς να πατάξει κάθε ενεργή φωνή αντιπολίτευσης και να λειτουργήσει συγκεντρωτικά. Μιλάμε επομένως για μία ενέργεια που αντιπροσωπεύει περισσότερα από μια απλή πολιτική κίνηση· είναι μια επίθεση στις αρχές της δικαιοσύνης και της δημοκρατίας καθώς και στην ακεραιότητα των νομικών και πολιτικών θεσμών της χώρας.
Επιπλέον, η διάλυση της Εθνικής Επιτροπής Εσόδων (NBR) από το μεταβατικό καθεστώς ενώ παρουσιάζεται ως συνταγματική μεταρρύθμιση στην πραγματικότητα είναι συνταγματική υπερβολή. Ο Μοχάμεντ Γιουνούς διέλυσε την NBR, ένα βασικό κρατικό χρηματοοικονομικό θεσμό έμπειρων επαγγελματιών και ίδρυσε δύο νέους φορείς, την πολιτική εσόδων και τη διαχείριση εσόδων. Αυτή η δομική αναδιάρθρωση της οικονομικής διακυβέρνησης καλυμμένη με το πρόσχημα της μεταρρύθμισης και της συμμόρφωσης με το ΔΝΤ, πέρα από παράνομη ,είναι και άκαιρη χρονικά καθώς η οικονομία του Μπαγκλαντές αυτή τη στιγμή βάλλεται από αυξανόμενο πληθωρισμό και εξάντληση αποθεμάτων. Σε ένα τόσο εύθραυστο περιβάλλον, η διάλυση ενός καθιερωμένου θεσμού όπως η NBR μέσω εκτελεστικού διατάγματος — χωρίς κοινοβουλευτική συζήτηση ή συμβουλή ειδικών είναι σίγουρο ότι θα προκαλέσει έντονη κοινωνική δυσαρέσκεια καθώς άμεσα επηρεάζει τον εθνικό προϋπολογισμό που προκύπτει από τα χρήματα των φορολογουμένων .
Eπομένως, γίνεται αντιληπτό ότι η κατάσταση στο Μπαγκλαντές δυστυχώς παραμένει έκρυθμη μετά την αποχώρηση της Σέιχ Χασίνα από την εξουσία λόγω των αυθαιρεσιών της κυβέρνησης Γιουνούς που αναφέρθηκαν παραπάνω. Δεν υπάρχει τίποτα που να συνοψίζει καλύτερα την αντίληψη που έχει ο λαός του Μπαγκλαντές για την εξουσία από τα λόγια αυτής της βεγγαλικής παροιμίας «Μία καρέκλα, δεν είναι θρόνος».
