Το Δραματικό Θέατρο της Μαριούπολης, που είχε καταστραφεί από ρωσικό αεροπορικό πλήγμα το 2022 ενώ εκατοντάδες πολίτες είχαν καταφύγει στο υπόγειο, ανοίγει ξανά τις πόρτες του μετά από δύο χρόνια σχεδόν ολοκληρωτικής ανοικοδόμησης. Η επαναλειτουργία του παρουσιάζεται από τις ρωσικές αρχές ως σημάδι «αναγέννησης» της πόλης, με την παράσταση «Το Κόκκινο Λουλούδι», ένα ρωσικό παραμύθι, να σηματοδοτεί την επιστροφή των ρωσικών και σοβιετικών κλασικών στη σκηνή. Ωστόσο, πρώην ηθοποιοί του θεάτρου καταγγέλλουν την επαναλειτουργία ως «χορό πάνω σε οστά», θεωρώντας τον χώρο μάρτυρα ενός τραγικού γεγονότος που κόστισε τη ζωή πολλών αμάχων.
Ο Evgeny Sosnovsky, φωτογράφος που συνεργαζόταν με το θέατρο και μετακόμισε στο Κίεβο, χαρακτήρισε την ανοικοδόμηση «κυνική», επισημαίνοντας ότι θα έπρεπε να υπάρχει μνημείο για τα θύματα και όχι χώρος ψυχαγωγίας. Η επίθεση στο θέατρο παραμένει ένα από τα πιο διαβόητα περιστατικά του πολέμου στην Ουκρανία, με τη λέξη «ΠΑΙΔΙΑ» γραμμένη στην πρόσοψη να μην αποτρέπει το πλήγμα. Παρά τους ισχυρισμούς της Ρωσίας ότι η ζημιά προκλήθηκε από έκρηξη εντός του κτηρίου, ανεξάρτητες έρευνες και η Amnesty International καταλήγουν ότι το πλήγμα πιθανότατα προκλήθηκε σκόπιμα από ρωσικές δυνάμεις.
Η Vira Lebedynska, πρώην ηθοποιός του θεάτρου, δημιούργησε με μια μικρή ομάδα την περιοδεύουσα παράσταση «Mariupol Drama», που βασίζεται στα γεγονότα του Φεβρουαρίου και Μαρτίου 2022, για να μεταφέρει στην Ευρώπη την ιστορία της καταστροφής και της απώλειας. Παράλληλα, άλλοι ηθοποιοί παραμένουν στη Μαριούπολη και συμμετέχουν στο νέο θέατρο, υιοθετώντας στάση αποκομμένη από την πολιτική.
Η διεύθυνση του θεάτρου άλλαξε, με τον Igor Solonin, πρώην αναπληρωτή διευθυντή του Τσίρκου του Ντονέτσκ, να αναλαμβάνει τα καθήκοντα του επικεφαλής, ενώ η πρώην διευθύντρια περιορίστηκε στη διεύθυνση της ορχήστρας. Παράλληλα, η Ρωσία έχει εφαρμόσει εκτεταμένο πρόγραμμα ανοικοδόμησης στη Μαριούπολη, συνοδευόμενο από κατάσχεση χιλιάδων διαμερισμάτων που θεωρούνται «χωρίς ιδιοκτήτη», με αποζημίωση μόνο για όσους αποκτήσουν ρωσική υπηκοότητα.
Πολλοί πρώην κάτοικοι βλέπουν την περιουσία τους να χάνεται. Ο Sosnovsky και άλλοι εκφράζουν τη λύπη τους για την αδυναμία να επανακτήσουν τα σπίτια τους. Η Lebedynska διατήρησε το διαμέρισμά της σχετικά ανέπαφο, αλλά ξεκαθαρίζει ότι δεν έχει καμία διάθεση να το παραχωρήσει. «Ας απολαύσουν τον ‘Ρωσικό Κόσμο’ τους», δήλωσε, κρατώντας ζωντανή τη μνήμη των γεγονότων και των ανθρώπων που χάθηκαν.
Το άνοιγμα του θεάτρου σηματοδοτεί την προσπάθεια των ρωσικών αρχών να παρουσιάσουν μια εικόνα κανονικότητας και πολιτιστικής ζωής, παρά την καταστροφή και την απώλεια που σφράγισαν την πόλη, προκαλώντας αμφιλεγόμενες αντιδράσεις τόσο στην Ουκρανία όσο και διεθνώς.
Με πληροφορίες από Guardian
