Δίνω μία συνέχεια στην χθεσινή συζήτηση που έκανα σε βίντεο, με τον φίλο μου και εξαιρετικό συνάδελφο Πάνο Κολιοπάνο για τα όσα διαδραματίστηκαν Δευτέρα βράδυ στην Ουάσινγκτον με τον αμερικανό Πρόεδρο, τους ευρωπαίους «πρόθυμους» και τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ, υποταγμένο στον «μπαμπά» του, όπως αποκάλεσε τον Ντόναλντ Τραμπ.
Βεβαίως και επιθυμώ, όπως ο κάθε σώφρων άνθρωπος, το τέλος ενός πολέμου. Είτε στην Ουκρανία είτε σε οποιαδήποτε μεριά της γης. Αλλά ποιό ειδικά για το Ουκρανικό.
Να μην επαναλάβω σχόλια για το θέαμα των «προθύμων», μαζί με την γνωστή κυρία που αρέσκεται σε εμπορικές συμφωνίες. Αναφέρομαι σε αυτό το made in Germany αστέρι. Την οποία ελέγχει το ευρωκοινοβούλιο για τα συμβόλαια με τα εμβόλια του κορονοϊού και που προχθές βράδυ δεν το άντεξε να κρατηθεί και να κρυφτεί και όλο χαρά μίλησε για εμπορικές συμφωνίες την επόμενη μέρα της Ουκρανίας. Δεν ξέρω αν συνειδητοποίησε ότι για εμάς τους ευρωπαίους θα μας περισσέψει να μπορούμε να πουλάμε καφέδες στα εργοτάξια, αλλά ποιός αμφιβάλλει όχι την μερίδα του λέοντος στην ανοικοδόμηση μιάς ισοπεδωμένης Ουκρανίας θα την πάρει η Αμερική του Τραμπ και οι τράπεζες με τα χρήματα που θα δώσουν, όχι τσάμπα φυσικά, αλλά με «γενναία» έντοκα δάνεια;
Άρα, για μια ακόμη φορά, βάζουμε στην άκρη την ηγετική ανυπαρξία της Ευρώπης στο παγκόσμιο στερέωμα. Αδύναμη και ανίκανη να παρέμβει σε οτιδήποτε με την δική της πυγμή. Και δεν είναι μόνο το ουκρανικό όπου οι «πρόθυμοι» σύρθηκαν πίσω από τον Τραμπ και τον Πούτιν. Αλλά γι’ αυτό θα αναφερθώ σε ξεχωριστό άρθρο.
Μπορώ, όμως, να μην επισημάνω και την παντελή απουσία, σε όλες αυτές τις διαδικασίες, του λεγόμενου Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών; Την παντελή απουσία ενός Γενικού Γραμματέα που καλά τρώει και πίνει και ταξιδεύει χωρίς να προσφέρει απολύτως τίποτα;. Τουλάχιστον ξέρει να απολαμβάνει καλά το μισθό του.
Με λίγα λόγια, αναζητώνται επειγόντως νέες ηγεσίες. Ο Τραμπ προσπαθεί να αυτοαναδειχθεί και μοιάζει να τα καταφέρνει. Ο Πούτιν σίγουρα είναι ηγέτης. Και ο Κινέζος το ίδιο. Δεν θα παραλείψω ούτε τον Ερντογάν για την περιοχή μας. Στην Ευρώπη των 27 τί γίνεται;
Αργά χθες βράδυ πήρα ένα SMS από φίλο μου καθηγητή Πανεπιστημίου. Μου έγραφε:
«Συμφωνώ με αυτά που λέγατε με τον Πάνο. Δυστυχώς. Με απλά λόγια τα έχουν κάνει μαντάρα. Χθες με τις εικόνες από τον Λευκό Οικο θυμήθηκα μια φωτογραφία με τους Eisenhower, Eden, DeGaulle και Adenauer. Τι άλλο να πω. Ζούμε την στροφή»
ΥΓ.: Επειδή θέτω επιτακτικά το εδαφικό θέμα της Ουκρανίας σε σχέση με τα 51 χρόνια κατοχής κυπριακού εδάφους από την Τουρκία, παραθέτω την τοποθέτηση του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκου Χριστοδουλίδη στην τηλεδιάσκεψη των ηγετών του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, όπου η Ούρσουλα Φον ντε Λάινεν έκανε ενημέρωση για τη συνάντηση στον Λευκό Οίκο :
«Κατά την τοποθέτησή του, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας ανέδειξε την κρισιμότητα του ζητήματος των κατεχόμενων ουκρανικών εδαφών, σημειώνοντας ότι οποιαδήποτε λύση θα πρέπει να βασίζεται στον πλήρη σεβασμό της κυριαρχίας, της ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας. Υπογράμμισε ότι η ιστορική εμπειρία της Κύπρου, με το 37% του εδάφους της να παραμένει εδώ και 51 χρόνια υπό παράνομη τουρκική κατοχή, επιβεβαιώνει με τον πιο σαφή τρόπο την ανάγκη υπεράσπισης αυτών των αρχών, χωρίς εκπτώσεις και εξαιρέσεις».
