Είμαστε στον 7° χρόνο λιτότητας και ύφεσης χωρίς άμεσες προοπτικές βελτίωσης και με τον ελληνικό λαό κουρασμένο και αποπροσανατολισμένο να γλιστράει σιγά σιγά προς ακραίες επιλογές και «λύσεις»: Μετά τους μπολσεβίκους «αριστερούς», η Χρυσή Αυγή καραδοκεί και η δραχμή δεν είναι ένα απίθανο σενάριο. Οι «λύσεις» είναι σε εισαγωγικά, διότι δεν είναι λύσεις για την Ελλάδα και τους δοκιμαζόμενους Έλληνες πολίτες, αλλά καταστροφικοί για τη χώρα διέξοδοι για αυτούς που μας έφεραν μέχρι εδώ...
Γιατί όμως όλα αυτά, όταν οι υπόλοιπες χώρες που είχαν μνημόνια κατάφεραν (ακόμη και με τα πολλά λάθη της τρόικας...) να τα ξεπεράσουν και ατενίζουν πια το μέλλον με αισιοδοξία;
- Διότι στην Ελλάδα από το 2010 και μετά δεν αγγίχτηκε η ρίζα του προβλήματος που είναι το κομματικό/πελατειακό κράτος.
- Διότι το κομματικό και προσωπικό συμφέρον των πολιτικών όλων των συστημικών πολιτικών κομμάτων (Σύριζα, Πασόκ, ΝΔ, και Ανελ) υπερίσχυσε.
- Διότι οι Έλληνες πολιτικοί αντί να αλλάξουν ρότα και να συνεργαστούν μεταξύ τους για το καλό του τόπου εκμεταλλεύτηκαν την ζάλη και την θυμική αντίδραση των Ελλήνων ψηφοφόρων.
Είναι καιρός να ξυπνήσουμε και να δούμε την πραγματικότητα. Είναι καιρός να συνειδητοποιήσουμε ότι αν δεν αναμορφωθεί το κράτος και αν δεν αναβαθμιστούν οι υπηρεσίες που παρέχει στους πολίτες (υγεία, παιδεία, δικαιοσύνη, ασφάλεια, υποδομές, κλπ) δεν θα δούμε προκοπή. Αυτό για να συμβεί πρέπει ένα νέο κόμμα να βγει και να πει την αλήθεια στον ελληνικό λαό. Να την πει απλά, κατανοητά και σταράτα !
Έτσι αφήνομαι να ονειρεύομαι (είναι το δικό μου "I have a dream...") ότι είμαστε στο άμεσο μέλλον και ένα κόμμα με νέους άφθαρτους ανθρώπους βγάζει την παρακάτω διακήρυξη/κάλεσμα:
_____________________________________________________________
- ένα κράτος δικαίου στην υπηρεσία του πολίτη,
- ένα κράτος που δεν θα είναι μαγαζάκι των εναλλασσόμενων στην εξουσία κομμάτων,
- ένα κράτος που βοηθάει την επιχειρηματικότητα, τις επενδύσεις και την παραγωγή πλούτου αντί να τα θυσιάζει σε διαφθορά και διαπλοκή,
- ένα κράτος που θα παρέχει το πλαίσιο για υγιή επιχειρηματικότητα και τις υποδομές για ανάπτυξη και παραγωγή πλούτου αντί να ζητιανεύει από δανειστές εκχωρώντας την εθνική μας κυριαρχία,
- ένα κράτος που με αυτόν τον τρόπο θα έχει την δυνατότητα να παρέχει την απαιτούμενη στήριξη στους οικονομικά αδύναμους αντί να διανέμει, με την διαφθορά και τις σπατάλες, πλούτο στους «δικούς» του και να φτωχοποιεί όλους τους άλλους σκληρά εργαζόμενους πολίτες,
- ένα κράτος που παρέχει στους πολίτες του τις αυτονόητες στα δυτικά κράτη υπηρεσίες (υγεία, παιδεία, δικαιοσύνη, ασφάλεια, υποδομές, κλπ) που περιμένουν και που αξίζουν,
- ένα κράτος που αναδιανέμει δίκαια τον παραγόμενο πλούτο,
- ένα κράτος που σέβεται τον εαυτό του και τηρεί τους νόμους του : όποιοι νόμοι είναι άδικοι αλλάζονται, οι άλλοι εφαρμόζονται !
- ένα κράτος που θα σέβεται τους πολλούς σωστούς δημοσίους υπαλλήλους και θα τους δίνει την δυνατότητα να εξυπηρετούν σωστά και δίκαια τους πολίτες, στηρίζοντας έτσι τον αλληλοσεβασμό και την κοινωνική υπευθυνότητα, δικαιοσύνη και συνοχή,
- ένα κράτος που θα λειτουργεί για τον πολίτη και όχι για τους πολιτικούς και που θα βάλει και πάλι τον άνθρωπο στο επίκεντρο της πολιτικής,
Αυτό-προσδιοριζόμαστε ως ο Προοδευτικός Κοινωνικός Πόλος. Είμαστε ο άλλος πόλος εν σχέσει με τα σημερινά συστημικά κόμματα (Σύριζα, Πασόκ, ΝΔ, και Ανέλ) που στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν το κομματικό τους κράτος με τους παρά φύσιν εναγκαλισμούς τους (πρώτα ΝΔ-Πασόκ και κατόπιν Σύριζα-Ανέλ) έχουν γίνει σχεδόν ένα στην διάσταση «Αριστερά-Δεξιά» και τείνουν να γίνουν ένας πόλος: ο συντηρητικός πόλος του κομματικού κράτους.
Η απόσταση που χωρίζει τον Προοδευτικό Κοινωνικό Πόλο από τον Συντηρητικό Πόλο του κομματικού κράτους είναι πολύ μεγαλύτερη από την απόσταση μεταξύ της ΝΔ και του Σύριζα, έτσι ώστε το δίλημμά δεν είναι ΝΔ ή Σύριζα αλλά μεταξύ ενός προοδευτικού κοινωνικού κράτους ή του σημερινού κομματικού κράτους.
Τα τελευταία 40 χρόνια η Ελλάδα δανειζόταν κατά μέσο όρο 9,5 δισ. € το χρόνο (σε αντίστοιχα σημερινά ευρώ)
Μία 4μελής οικογένεια είχε φεσωθεί από τις εκάστοτε κυβερνήσεις με χρέος :
- Το 2009: 95.600 €
- Το 2014: 115.200 €
- Σήμερα χρωστάει 125.400 €
Αυτά τα χρήματα τα είδαν λίγο κάποιοι από τους συμπολίτες μας, μέσω του πελατειακού κράτους, αλλά τα είδαν κυρίως οι διαπλεκόμενοι με το κομματικό κράτος και την σπατάλη και διαφθορά του: μίζες και αμοιβές και μισθοί σε θέσεις χωρίς εργασιακή παραγωγική προσφορά.
Από το 2010 που η Ελλάδα δε μπορεί πια να δανειστεί παρά μόνο μέσω μνημονίου, ο τζίρος του κομματικού-πελατειακού κράτους και παρακράτους έχει, εν πολλοίς, διατηρηθεί ενώ οι υπόλοιποι πολίτες έχουν επωμισθεί το βάρος αυτής της διατήρησης.
Έτσι :
- Οι μικρές επιχειρήσεις έχουν γονατίσει.
- Η ανεργία έχει πάει από 9,6% σε 26,5%.
- Οι εταιρίες κλείνουν ή φεύγουν.
- Οι νέοι ξενιτεύονται.
- Οι ιδιωτικοί υπάλληλοι έχουν χάσει το 20% του μισθού τους.
- Οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν χάσει το 25% του μισθού τους.
- Οι συνταξιούχοι έχουν χάσει το 30% της σύνταξης τους.
- Οι ιδιοκτήτες ακινήτων έχουν χάσει έως το 60% της αξίας της περιουσίας τους και αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στην αυξημένη φορολόγηση.
Ενώ:
- Το κομματικό κράτος καλά κρατεί.
- Η διαφθορά συνεχίζεται ατιμώρητη.
- Οι επίορκοι δημόσιοι υπάλληλοι είναι στις θέσεις τους.
- Η γραφειοκρατία συνεχίζεται.
- Η σπατάλη του κράτους συνεχίζεται.
- Τα «δικά τους παιδιά» είναι στις θέσεις τους με παχυλούς μισθούς και ο αριθμός τους αυξάνεται καθημερινά.
- Μείωση της σπατάλης του δημοσίου.
- Κάθε € που πηγαίνει στη τσέπη ενός επίορκου ΔΥ και ενός διαπλεκόμενου επιχειρηματία και όχι στο κράτος είναι κλοπή για όλους τους άλλους (και τους τίμιους ΔΥ...) που θα κληθούν να το πληρώσουν με υψηλότερους φόρους.
- Κάθε μισθός που πληρώνεται σε έναν ΔΥ που είναι σπίτι του και δεν παράγει έργο είναι κλοπή για όλους τους άλλους (και τους σκληρά εργαζόμενους ΔΥ ...) που θα μπορούσαν να έχουν υψηλότερο μισθό για την εργασία τους.
- Μείωση της γραφειοκρατίας για τον πολίτη και τις επιχειρήσεις.
- Απλούστευση νόμων
- Απλοποίηση διαδικασιών μέσω διαδικτύου
- Αύξηση των παρεχόμενων υπηρεσιών από το κράτος προς τον πολίτη.
- Υγεία
- Επάρκεια υλικών με ορθολογισμό αγορών χωρίς μίζες.
- Καλύτερη επάνδρωση και εξυπηρέτηση με αύξηση των παραγωγικών ΔΥ της υγείας και των μισθών τους.
- Δικαιοσύνη
- Ορθολογισμός οργάνωσης και λειτουργίας
- Αναγκαία επιπλέον εξειδικευμένη στελέχωση
- Μείωση χρόνου εκδίκασης.
- Παιδεία
- Ασφάλεια
- Υποδομές
- Εξ ορθολογισμός και σταθεροποίηση του φορολογικού πλαισίου με μείωση των παράλογων φόρων.
- Όλα τα ανωτέρω δημιουργούν ένα φιλικότερο επιχειρηματικό περιβάλλον που με την σειρά του βοηθάει στην :
- Βελτίωση της εμπιστοσύνης διεθνώς
- Αύξηση των επενδύσεων
- Μείωση της ανεργίας
- Αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών
- Με τη βοήθεια των πολλών ικανών και σωστών δημοσίων υπαλλήλων που σήμερα κρατούνται αναξιοκρατικά σε υποδεέστερες από τα προσόντα τους θέσεις.
- Επιβραβεύοντας μισθολογικά και φορολογικά όσους βοηθούν στον εξ ορθολογισμό των δαπανών και των διαδικασιών.
- Τα ισοδύναμα βρίσκονται στην δεξαμενή των:
- 20 δισ. € το χρόνο κόστος της διαφθοράς.
- 13 δισ. € τον χρόνο κόστος της κακοδιαχείρισης και της γραφειοκρατίας.
_____________________________________________________________
Και εδώ λήγει το όνειρο διότι μέχρι σήμερα καμία οργανωμένη ομάδα, κίνημα ή κόμμα δεν έχει βγει να τα πει αυτά διότι οι Έλληνες, στην μεγάλη τους πλειοψηφία, έχουν αφεθεί στην ανατολίτικη νοοτροπία του «αυτό δεν μπορεί να γίνει ποτέ» και του «ό,τι είναι γραφτό θα γίνει».
Αν και όταν ο Έλληνας αποφασίσει ότι είναι πραγματικά Ευρωπαίος θα φερθεί και σαν Ευρωπαίος παίρνοντας την τύχη στα χέρια του (αντί να την αφήνει σε τυχάρπαστους «ηγεμόνες» περιμένοντας τους βαρβάρους...).
Μόνο τότε η Ελλάδα θα αφήσει αυτήν την μιζέρια και θα προχωρήσει εμπρός! Βλέπετε, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία... με εμένα (τo ελπίζω!) προτελευταίο.