Από το ματς αυτό μονάχα ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να βγει χαμένος, καθώς γι' αυτόν διακυβευόταν το ευρωπαϊκό μέλλον του. Οι φιλοξενούμενοι έπαιζαν άνευ πίεσης, το ίδιο πάντως θα έπρεπε να συμβαίνει με τους πρωταθλητές Ελλάδας που είχαν ως βάση το 1-0 της Πορτογαλίας.
Η προβληματική ωστόσο εικόνα της ελληνικής ομάδας άφηνε στην Αρούκα χειροπιαστές πιθανότητες επιτυχίας στο Καραϊσκάκη. Ο Βιντιγκάλ είχε οργανώσει την ομάδα του παίζει πίσω από την μπάλα και να ψάχνει αντεπιθέσεις ή στημένες φάσεις για ν' απειλήσει. Όπως στο δίλεπτο 23'-24' που βρήκαν και από τις δύο προκαλώντας ανησυχία στον Καπίνο.
Το σχεδόν 70-30 στην κατοχή ήταν αντιστρόφως ανάλογο της εικόνας των δύο ομάδων, αφού στο 32' ο πρώην πράσινος Σέμα Βελάσκες σπατάλησε τεράστια ευκαιρία για να ισοφαρίσει το σκορ του πρώτου αγώνα. Ο κόσμος γιούχαρε ακόμη και μετά το χαμένο τετ α τετ του Ιντέγε στο 36' διότι έβλεπε ένα σύνολο χωρίς συνοχή, ιδέες και κυρίως αυτοπεποίθηση. Ο Φορτούνης δεν δημιουργούσε, οι εξτρέμ δεν πλαγιοκοπούσαν, ο Ιντέγε δεν...
Όσο μάλιστα κυλούσε ο αγώνας τόσο τα προβλήματα πολλαπλασιάζονταν. Οι φιλοξενούμενοι έπαιζαν με μπαλιές που δυσκόλευαν τους μπακ του Ολυμπιακού και όσο οι χαφ δεν βοηθούσαν τους μπακ ο κίνδυνος παραμόνευε. Στο 47' ο Κριβελάρο και στο 57' ο Γκονσάλες έβαλαν έξτρα πίεση και μολονότι ο Καπίνο έκανε την απόκρουση του αγώνα στο 65', οι "ερυθρόλευκοι" είχαν μπλέξει σοβαρά σε μια ολέθρια κατάσταση.
Ο Μπέντο επέλεξε να βάλει τον Μάρτιν (αντί του Φορτούνη) αναζητώντας από κάπου να πιαστεί και αφήνοντας τον Ντομίνγκες στον πάγκο. Αντ' αυτού είδε τον Ντε λα Μπέγια να παίρνει κάρτα γκρεμίζοντας αντίπαλο στην αντεπίθεση και τον Γκέγκε να εκθέτει όλη την αμυντική λειτουργία των "ερυθρολεύκων" στο 80' σκοράροντας ανενόχλητος μετά από στημένο.
Αναπόφευκτα, και αφού ο Πάρντο αστόχησε απελπιστικά στο 90', ακολούθησε παράταση. Ο Ολυμπιακός είχε πάνω απ' όλα ανάγκη από ψυχραιμία και καρδιά. Ο Ντομίνγκες, που άλλαξε τον Καμπιάσο, είχε αμφότερα όταν η πρόκριση κρεμόταν από μια κλωστή. Εξ ου και το μαεστρικό τελείωμά του στο 94' για το 1-1. Έκτοτε ήταν θέμα επιβίωσης, από τη στιγμή μάλιστα που "χάθηκαν" λόγω τραυματισμού ο Πάρντο (αναγκαστική αλλαγή) και ο Ντε λα Μπέγια (έμεινε στο γήπεδο). Τουλάχιστον οι "ερυθρόλευκοι" άντεξαν και δεν απειλήθηκαν ωσότου ο Ιντέγε τελειώσει την ασίστ του Μάρτινς και... βγάλει νοκ άουτ την Αρούκα. Το δοκάρι του Ντε Ζεζούς στο 119' δεν θ' άλλαζε κάτι.
MVP
Ήρθε από τον πάγκο στο ξεκίνημα της παράτασης και σκόραρε τρία λεπτά μετά. Γιατί ο Τσόρι Ντομίνγκες στα 35 του έχει τον τρόπο να κάνει ό,τι δεν μπορούν οι άλλοι.
ΑΔΥΝΑΜΟΣ ΚΡΙΚΟΣ
Από πού ν' αρχίσεις και που να τελειώσεις. Από τους δυο στόπερ που έχαναν όλες τις μονομαχίες στα στημένα; Από τον Μιλιβόγεβιτς που δεν τους υποστήριζε; Από τον άκεφο Φορτούνη; Από τον Πάρντο και τον Σεμπά που δεν προκάλεσαν ρήγματα; Ή τον Μπέντο που έκανε αλλαγή στο 72' αφήνοντας τον Τσόρι στον πάγκο μέχρι ν' αρχίσει η παράταση; Διαλέξτε...
ΣΧΟΛΙΟ
Ορμώμενοι από το γνωστό "ερυθρόλευκο" σύνθημα, όντως αλλιώς ονειρεύονται τον Ολυμπιακό όσοι πραγματικά ενδιαφέρονται. Το 1-0 της Πορτογαλίας δεν αποδείχθηκε ασφαλές και οι Πειραιώτες βρέθηκαν να κατρακυλούν στον γκρεμό του αποκλεισμού, προτού ο Ντομίνγκες απλώσει το χέρι και τους τραβήξει στην επιφάνεια. Το γκολ του Ιντέγε για το 2-1 δεν διασκεδάζει τις εντυπώσεις για ένα σύνολο που έχει τρανταχτές ελλείψεις και ένας... Μαρίν δεν αρκεί για να μπει ξανά σε ράγες.
ΟΙ ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ
- Ολυμπιακός (4-2-3-1): Καπίνο, Ρέτσος, Μποτία, Ντα Κόστα, Ντε λα Μπέγια, Μιλιβόγεβιτς, Καμπιάσο (91' Ντομίνγκες), Πάρντο (99' Μανθάτης), Φορτούνης (72' Αντρέ Μαρτίνς), Σεμπά, Ιντέγε
- Αρούκα (4-3-3): Μπρακάλι, Γκεγκέ (112' Μπρούνο Λόπες), Ζουμπάλ, Βελάσκες, Μπάστο, Αντρέ Σάντος, Αρτούρ (94' Νούνο Βαλέντε), Κριβελάρο, Ζεκίνια (78' Ματέους), Γκονσάλες, Ντε Ζεζούς