Μετά τον Λευτέρη Πετρούνια και η Άννα Κορακάκη φιλοξενήθηκε στον αέρα του Sport24 Radio 103,3 και την εκπομπή "Το δέκα το κακό" με τους Παντελή Διαμαντόπουλο και Γιάννη Φιλέρη. Η αθλήτρια που έγραψε ιστορία στο Ρίο τόνισε πως ακόμα δεν έχει συνειδητοποιήσει το τι έχει πετύχει και αναφέρθηκε στο στόχο της που δεν είναι άλλος από το να αγαπήσουν τα παιδιά την σκοποβολή.
Παράλληλα, επεσήμανε τη βοήθεια του Stoiximan.gr στην προσπάθεια της, ενώ αποκάλυψε ορισμένα από τα μυστικά του αθλήματος.
Για την παρουσία της στο πρόσφατο ποδοσφαιρικό φιλικό Δόξα-ΠΑΟΚ: “Η αλήθεια είναι ότι γενικότερα δεν έχω χρόνο για να ασχοληθώ με το ποδόσφαιρο, αλλά σε αυτό το παιχνίδι επιβαλλόταν η παρουσία μου. Μας τίμησαν και οι δύο ομάδες, είναι οι δύο πιο αγαπημένες μου, η μία η Δράμα που κατάγεται ο πατέρας μου και η άλλη η Θεσσαλονίκη, η πόλη που γεννήθηκα. Ηταν ξεχωριστά τα συναισθήματα”.
Για την πρώτη φορά που πήγε στο σκοπευτήριο: “Οι πρώτες φορές που πήγα, ήμουν πολύ μικρή. Πήγαινα και παρακολουθούσα τον πατέρα μου, έτυχε να πάω και σε κάποιους αγώνες του. Είχα ασχοληθεί με τον στίβο, αλλά σταμάτησα λόγω κάποιων προβλημάτων και ήταν ευκαιρία να αρχίσω τη σκοποβολή. Είναι στατικό άθλημα και όχι εντυπωσιακό όταν το βλέπεις. Δεν είχα ενθουσιαστεί στην ιδέα, όμως δεν είχα κάτι να χάσω και η αλήθεια είναι ότι με κέρδισε από τις πρώτες βολές. Ο πατέρας μου είδε ότι ήταν πολύ καλές οι βολές στις πρώτες προπονήσεις. Στα 12 ξεκίνησα, είναι ιδανική ηλικία”.
Για το αν είναι αγώνισμα που θέλει φυσική κατάσταση ή είναι μόνο συγκέντρωσης: “Δεν είναι ούτε θέμα φυσικής κατάστασης, ούτε πνευματικής διαύγειας. Απαιτεί πολύ μεγάλη συγκέντρωση. Απόλυτη αυτοσυγκέντρωση, ωστόσο η φυσική κατάσταση είναι βασική. Μπορεί να είναι στατικό, όμως η ισορροπία που χρειάζεται είναι αναγκαία. Θέλει απίστευτη ισορροπία και σταθερότητα για επίπεδο πρωταθλητισμού. Εκτός σκοπευτηρίου κάνω αρκετή αερόβια γυμναστική και βάρη. Θέλει πολύ λίγους καρδιακούς παλμούς”.
Για τους κανονισμούς σε ό,τι αφορά το κοινό που παρακολουθεί: “Εχουν αλλάξει οι κανονισμοί μετά τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου. Μέχρι τότε απαγορευόταν να χτυπήσει κινητό ή να μιλήσει κάποιος. Μπορούσε και να αποβληθεί από το χώρο. Τώρα είναι πιο χαλαρά τα πράγματα. Στους τελικούς πλέον έχουμε κοινό ποδοσφαίρου, φωνάζουνε…”
Για το αν την επηρεάζουν οι φωνές του κόσμου: “Προσωπικά δεν με επηρεάζει. Κάποιους τους επηρεάζει, υπάρχουν κάποιες βουβουζέλες που δημιουργούν αρκετό θόρυβο”.
Για το αν πήγε διακοπές και την προσωπική της ζωή: “Πήγα διακοπές, είναι απαραίτητες. Προσπαθώ να αποφύγω την έκθεση της προσωπικής μου ζωής. Εγινα γνωστή λόγω των επιτυχιών στην σκοποβολή, συνεπώς ξεκινάει και σταματάει εκεί το θέμα”.
Για το αν πήγαινε με τη σιγουριά ότι θα πάρει μετάλλιο στο Ρίο: “Είχαμε στην άκρη του μυαλού μας το μετάλλιο για ένα από τα δύο αγωνίσματα. Τώρα το συνειδητοποιώ ότι πήρα δύο μετάλλια, ήταν πολύ δύσκολο. Δεν μπορείς σε αυτό το επίπεδο να δηλώνεις ότι θα πάρεις μετάλλιο, μπορεί να συμβεί κάτι στην προπόνηση ή με τον εξοπλισμό σου. Να χαθεί στα αεροδρόμια”.
Για τις επόμενες διοργανώσεις και το αν μπορεί να κατακτήσει κι άλλα μετάλλια: “Θεωρώ ότι σε τέτοιο επίπεδο δεν μπορείς ποτέ να ξέρεις. Οι καλύτεροι αθλητές δεν είναι δύο ή τρεις. Είναι 20-25 στο ίδιο επίπεδο και οι αγώνες μας διαφοροποιούνται στον πόντο. Το μετάλλιο δεν είναι εύκολο να πεις ότι θα πάω να το πάρω. Οταν η απόκλιση είναι δύο πόντοι κάθε φορά μεταξύ μας, είναι και θέμα τύχης. Παίζει μεγάλο ρόλο. Με ρώτησαν και από ξένα μέσα για το αν θα είμαι ξανά Ολυμπιονίκης. Αν αφήσω αυτό να με επηρεάσει, δεν θα τα καταφέρω. Η σκοποβολή είναι κυρίως πνευματικό άθλημα. Και η πρόκριση για τους Ολυμπιακούς είναι δύσκολη. Συμβόλαιο με την επιτυχία δεν κάνει κανείς. Μπορεί να πάρω στα Παγκόσμια και στα Ευρωπαϊκά μετάλλια και να μην πάρω μετά στους Ολυμπιακούς ή το αντίθετο”.
Για την κατεδάφιση του σκοπευτηρίου της Δράμας: “Το βασικό θέμα με αφορμή την επιτυχία που είχα με τα δύο μετάλλια και την προβολή που πήρε το άθλημα, είναι να φέρουμε νέα παιδιά στο σκοπευτήριο. Γι” αυτό ανέδειξα αυτό το θέμα, η κατάσταση στην Ελλάδα είναι πολύ δύσκολη, οπότε είναι και πολύ δύσκολο να υπάρξει ανάπτυξη στον αθλητισμό. Πιστεύω όμως και ελπίζω να γίνουν κάποιες εγκαταστάσεις, για να έρθουν νέα παιδιά. Ενδιαφέρον υπάρχει και τώρα, αλλά υπήρχε και πριν”.
Για το ποιος έφτιαξε το σκοπευτήριο στη Δράμα: “Οχι, δεν το φτιάξαμε εμείς. Και το θέμα της ιδιοκτησίας δεν το γνωρίζω”.
Για το αν προσκλήθηκε στη συνάντηση με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας: “Αύριο θα έχω την τιμή να βρίσκομαι στο προεδρικό Μέγαρο, μαζί με άλλους αθλητές που δεν ήταν στην πρώτη συνάντηση. Δεν έχει σημασία τι έγινε, είναι όλα γνωστά. Είναι τιμή μου που θα τον γνωρίσω αύριο”.
Για τη χορηγία του Stoiximan.gr: “Εχει αναλάβει πάρα πολύ κόσμο φέτος. Αυτή η χορηγία αυτή τη χρονιά ήταν σωτήρια για μένα. Είναι αρκετά δύσκολο για να διατηρήσεις τις επιδόσεις σου και τις επιτυχίες σου”.
Για τον χαρακτήρα της: “Γι” αυτό μπορούν να μιλήσουν οι φίλοι μου και οι γνωστοί μου. Ξέρω ότι είμαι πείσμων και αρκετά δυναμική, πολλές φορές ξεφεύγει αυτός ο δυναμισμός από τα όρια. Μουτρώνω εύκολα και με τον μπαμπά μου, αλλά είμαι και πάρα πολύ ευαίσθητη, όπως για παράδειγμα με ό,τι έχει να κάνει με ζώα και μειονότητες”.
Για τη φωτογραφία που έβγαλε με πρόσφυγες: “Ηταν στη Δράμα, στην υποδοχή που είχε οργανωθεί από τους συγγενείς μου. Φωτογραφήθηκα με όλους”.
Για το αν διασκεδάζει: “Δεν βγαίνω πολύ συχνά. Μου αρέσει, αλλά οταν έχω διάθεση και είμαι ξεκούραστη. Λόγω της προετοιμασίας για τους Ολυμπιακούς έβγαινα πολύ σπάνια”.
Για την επόμενη μεγάλη διοργάνωση: “Τώρα έχουμε τους τελικούς Παγκοσμίου Κυπέλλου. Στις 7 Οκτωβρίου είναι ο πρώτος αγώνας. Γενικότερα, έχουμε προπονήσεις, ενώ μία μέρα πριν τους αγώνες, υπάρχει και η επίσημη προπόνηση”.
Για τη μουσική που ακούει: “Με χαλαρώνει να ακούω ποπ, χιπ χοπ και R” “N B. Ακούω και πριν τον αγώνα. Στους αγώνες δεν μας το επιτρέπουν. Με τα ακουστικά μπορούμε να έχουμε επικοινωνία με τον προπονητή μας, ενώ μπορείς να βγαίνεις και έξω για να μιλήσεις μαζί του. Καταλαβαίνεις το λάθος την ώρα του αγώνα, αλλά όχι πάντα. Τυχαίνει να διορθώνεις πολλά και να σώνεις τους αγώνες. Με την παρέμβαση του πατέρα μου τα έχουμε καταφέρει αρκετές φορές”.
Για την αδυναμία να ταξιδεύει ο πατέρας της, που είναι και προπονητής της, με τις αποστολές:“Είμαστε 10 άτομα, δεν μπορεί να έρχονται 10 προπονητές. Ερχεται ένας με την αποστολή. Και στο εξωτερικό δεν είναι εύκολο να συμβεί αυτό”.
Για τους πιο επικίνδυνους αντιπάλους: “Δεν μπορώ να πω ονόματα. Είμαστε 20 άτομα με μικρές διαφορές. Οι χώρες που βρίσκονται στο υψηλότερο επίπεδο είναι η Ρωσία, η Κίνα, η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία, ευρωπαϊκές χώρες περισσότερο. Σε κάθε τελικό περνούσαν στους Ολυμπιακούς πέντε-έξι Ευρωπαίοι στους οκτώ”.
Για όσους φαίνονται να πανηγυρίζουν δίπλα στον πατέρα της, στην κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου:“Δεξιά ήταν ο Γερμανός προπονητής. Και αριστερά μια πολύ καλή μου φίλη, Βουλγάρα, η Αντονέτα η Μπόνεβα. Εχουμε βρεθεί στο βάθρο πολλές φορές μαζί και μας συνδέει κάτι πολύ περισσότερο. Το είδα σε βίντεο και φάνηκε ξεκάθαρα ποια ήθελε να κερδίσει”.
Για το πόσο έχει αλλάξει η ζωή της μετά το Ρίο: “Εχει αλλάξει αρκετά, με αναγνωρίζει ο κόσμος στο δρόμο, όπου τυχαίνει να βρεθώ. Μου αρέσει όταν με αναγνωρίζουν τα παιδιά και να έρχονται να βγάλουν φωτογραφία μαζί μου. Προσπαθώ να τους δώσω ένα κίνητρο να ασχοληθούν με την σκοποβολή”.
Για τη σχέση της με τα όπλα: “Τα όπλα της σκοποβολής είναι αθλητικά, αγωνιστικά. Το να πεις μου αρέσουν τα όπλα είναι και παρεξηγήσιμο. Ημουν εξοικειωμένη από μικρή, έβλεπα τη χρήση στους αγώνες”.
Για τις διακοπές: “Είναι πολύ αναγκαίες οι διακοπές, ειδικά όταν τελειώνεις από μια τόσο μεγάλη διοργάνωση. Δεν επηρεάζομαι. Μετά από δύο-τρεις μέρες προπονήσεων επανέρχομαι γρήγορα”.
Για το πόσες φορές έχει δει το βίντεο: “Το έχω δει πάρα πολλές φορές. Ισως και πάνω από 30. Το βλέπω για ευχαρίστηση”.
Για το χάλκινο μετάλλιο στα 10 μέτρα με αεροβόλο πιστόλι: “Στη μέση του τελικού για έξι βολές δεν έριχνα τόσο καλά. Πολλές φορές κινδύνεψα να βρεθώ εκτός μεταλλίων».
Για τους κανόνες του αγωνίσματος: “Υπάρχει έλεγχος οπλισμού. Τα παπούτσια, τα γυαλιά. Υπάρχει το βάρος της σκανδάλης που ελέγχεται. Αν είναι πιο ελαφρύ, μας βοηθάει. Και μετά τον αγώνα γίνεται έλεγχος. Επίσης, τα παπούτσια ελέγχονται, γιατί πρέπει να έχουν σκληρό και ίσιο πάτο. Κάποιοι μπορεί να βάλουν κάποια μεταλλική υποδοχή για να το κάνουν πιο σταθερό”.
Για τους χτύπους της καρδιάς: “Η καρδιά δεν πρέπει να χτυπάει, αλλά χτυπάει και πρέπει να μάθεις να ζεις με αυτό. Στο στατικό αγώνισμα είναι δύσκολο γιατί θέλει την απόλυτη σταθερότητα”.
Για τα μετάλλια της ελληνικής αποστολής: “Αυτά που πήραμε τα περίμενα. Ηταν μια μικρή έκπληξη οι ιστιοπλόοι, γιατί δεν ήξερα τις επιδόσεις τους στο εξωτερικό, ενώ άλλους αθλητές τους ακολουθούσα στο instagram και γνώριζα. Περίμενα στην κωπηλασία τις Νικολαϊδου και Ασουμανάκη να πάρουν μετάλλιο”.
Για το Ρίο: “Ηταν πολύ ωραία. Είχαμε πάει για το test event την περίοδο του Πάσχα. Είδαμε τότε την πόλη, όχι στους Ολυμπιακούς. Τα μέτρα ασφαλείας στους αγώνες δεν ήταν επαρκή, για να μην πω ανύπαρκτα. Από όσα μου μετέφεραν συναθλητές, έπρεπε να υπάρχει συνοδεία και δεν υπήρχε τίποτα τέτοιο. Περνούσαμε από δρόμους, όπου ήταν πολύ εύκολο αν ήθελε κάποιος να κάνει κάτι, να συμβεί οτιδήποτε. Από ότι θυμάμαι έσπασαν ένα αυτοκίνητο με δημοσιογράφους. Καθαρίζαμε κι εμείς δωμάτια, όπως έκαναν και άλλα μέλη της ελληνικής αποστολής”.
Για την προετοιμασία: “Θα είναι ίδια όπως και τώρα η προετοιμασία για τους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες. Εχουμε και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που είναι κάθε τέσσερα χρόνια, όπως και αρκετοί ακόμη αγώνες μέχρι το Πεκίνο. Σε Παγκόσμιο και Ευρωπαϊκό είναι πιο δύσκολη η διάκριση. Στους Ολυμπιακούς πηγαίνουν 30 αθλητές, δύο από κάθε χώρα, αλλά στις άλλες διοργανώσεις είναι περισσότεροι οι αντίπαλοι”.
Για τα νέα παιδιά που ασχολούνται με την σκοποβολή και τους καλύτερος της εθνικής ομάδας: “Εχει πάρα πολλά μικρά παιδιά εξαιρετικά ταλαντούχα και στο πιστόλι και στο τουφέκι. Πρέπει να πάνε σε κάποια μίτινγκ. Είναι θέμα της ομοσπονδίας, χρειάζεται το κάτι παραπάνω. Για παράδειγμα, είναι πολύ καλοί ο Κώστας Μαλγαρινός, που κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στους Πανευρωπαϊκούς, όπως και ο Νίκος Κοκκινάκης και ο Μάκης Μήττας”.
Για το αν ασχολείται με τον κινηματογράφο: “Δεν έχω χρόνο να δω ταινίες, να κατεβάσω τις τελευταίες. Η μουσική με χαλαρώνει πολύ”.
Για το θέμα της προπόνησης: “Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει προπονητήριο. Δεν μπορώ να το διευθετήσω, αν μπορούσα θα το έκανα. Ενα σπιτάκι με ξύλα να το φτιάξω εγώ. Ισως έρθω στην Αθήνα για μία εβδομάδα, πριν αναχωρήσω για Ιταλία. Υπάρχουν δύο σκοπευτήρια, το ένα είναι στη Μαλακάσα, είναι πολύ καλά τουλάχιστον για προετοιμασία”.
Αναλυτικά η συνέντευξη της Αννας Κορακάκη: