Ο Φιντέλ Κάστρο, ο ιστορικός ηγέτης της κουβανικής επανάστασης που πέθανε το Σάββατο 26 Νοεμβρίου στα 90 του, ήταν διάσημος και για τις μαραθώνιες ομιλίες του, οι οποίες μερικές φορές διαρκούσαν μέχρι και έξι ώρες.
Όπως για παράδειγμα εκείνη που έδωσε στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1960 για τεσσερισήμισι ώρες (ή αλλιώς για 269 λεπτά).
Δεν προκαλεί λοιπόν έκπληξη ότι αναρίθμητες είναι οι φράσεις του που θα μείνουν επίσης στην ιστορία.
Ο Guardian συγκέντρωσε μόλις μερικές από αυτές:
«Δεν με ενδιαφέρει η εξουσία, ούτε οραματίζομαι να την διεκδικήσω οποιαδήποτε στιγμή», τον Ιανουάριο του 1959, αφότου οι επαναστάτες του νίκησαν τον Μπατίστα
«Άρχισα την επανάσταση με 82 άνδρες. Εάν έπρεπε να το κάνω ξανά, θα το έκανα με 10 ή 15 και θα είχα απόλυτη πίστη. Δεν έχει σημασία πόσο μικρός είσαι εάν έχεις πίστη και ένα σχέδιο δράσης», για την επανάσταση το 1959.
«Δεν σκέφτομαι να κόψω το μούσι μου, επειδή το έχω συνηθίσει και σημαίνει πολλά για τη χώρα μου. Όταν εκπληρώσουμε την υπόσχεσή μας για μία καλή κυβέρνηση τότε θα το κόψω», σε μία συνέντευξη το 1959 με τον δημοσιογράφο του CBS, Έντουαρτ Μάροου, 30 μέρες μετά την επανάσταση.
«Η επανάσταση δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα. Είναι μία μάχη ανάμεσα στο μέλλον και το παρελθόν», το 1959.
«Η κυβέρνηση των ΗΠΑ λέει ότι ένα σοσιαλιστικό καθεστώς απειλεί την ασφάλειά της. Αλλά αυτό που απειλεί την ασφάλεια των ανθρώπων της Βόρειας Αμερικής είναι η επιθετική πολιτική των πολεμοκάπηλων των ΗΠΑ... Δεν βάζουμε σε κίνδυνο τη ζωή της μεσαίας οικογένειας στη Νότια Αμερική», τον Μάιο του 1961, λίγο μετά από την Εισβολή στον Κόλπο των Χοίρων.
«Η Κούβα δεν είναι αντίθετη με το να λύσει τις ιστορικές διαφορές της με τις ΗΠΑ, αλλά κανείς δεν θα πρέπει να περιμένει ότι η Κούβα θα αλλάξει τη θέση ή τις αρχές της. Η Κούβα είναι και θα συνεχίζει να είναι σοσιαλιστική. Η Κούβα είναι και θα συνεχίσει να είναι φίλη της Σοβιετικές Ένωσης και όλων των σοσιαλιστικών κρατών», τον Δεκέμβριο του 1980.
«Έφτασα στο συμπέρασμα πριν από πολύ καιρό ότι η τελευταία θυσία που πρέπει να κάνω για τη δημόσια υγεία της Κούβας είναι το να κόψω το κάπνισμα. Δεν μου έχει λείψει τελικά και τόσο», τον Δεκέμβριο το 1985, αφότου ανακοίνωσε ότι σταμάτησε να καπνίζει πούρα.
«Δεν είδα ποτέ καμία αντίθεση ανάμεσα στις ιδέες που με στηρίζουν και τις ιδέες εκείνου του συμβόλου, εκείνης της εξαιρετικής φιγούρας (τον Ιησού Χριστό)», το 1985.
«Πρέπει να παραμείνουμε στα γεγονότα και, θέτοντας το απλά, το σοσιαλιστικό στρατόπεδο έχει καταρρεύσει,» το 1991.
«Ο καπιταλισμός δεν έχει την ικανότητα, την ηθική ή τις αρχές για να λύσει τα προβλήματα της φτώχειας», τον Ιούλιο του 1991, σχετικά με την πτώση του κομμουνισμού στην Ευρώπη.
«Αυτές οι αλλαγές (το άνοιγμα του διεθνούς τουρισμού, οι ξένες επενδύσεις, κάποια εμβάσματα μικρών επιχειρήσεων και οικογενειών) έχουν το κοινωνικό τους κόστος, επειδή ζούσαμε σε ένα γυάλινο κλουβί, και τώρα μας έχουν περικυκλώσει ιοί, βακτήρια της καταστροφής και του εγωισμού που δημιουργήθηκαν από το παραγωγικό σύστημα του καπιταλισμού,» το 1998.
«Ένα από τα μεγαλύτερα οφέλη του κομμουνισμού είναι ότι ακόμη και οι πόρνες είναι απόφοιτες κολεγίου», στον σκηνοθέτη Όλιβερ Στόουν στο ντοκιμαντέρ του 2003 Comandante.
«Συνειδητοποίησα ότι το αληθινό μου πεπρωμένο θα ήταν ο πόλεμος που θα έκανα με τις ΗΠΑ», η αρχική ατάκα του Κάστρο στο Looking for Fidel, το δεύτερο ντοκιμαντέρ του Στόουν για τον ιστορικό ηγέτη το 2004.
«Να σε τι κατέληξα, μετά από πολλά χρόνια: ανάμεσα σε όλα τα λάθη που κάναμε, το μεγαλύτερο όλων ήταν ότι πιστέψαμε ότι κάποιος πραγματικά ήξερε πώς να χτίσει τον σοσιαλισμό. Όποτε κάποιος έλεγε «αυτή είναι η φόρμουλα» πιστεύαμε ότι γνώριζε. Λες και ήταν γιατρός», το 2005.
«Είμαι πολύ χαρούμενος που έφτασα τα 80. Δεν το περίμενα ποτέ, ειδικά αφού έχω έναν γείτονα, την μεγαλύτερη δύναμη στον κόσμο που προσπαθεί να με σκοτώσει κάθε μέρα», τον Ιούλιο του 2006.
«Δεν είμαστε μια αναπτυσσόμενη καπιταλιστική χώρα σε κρίση, οι ηγέτες της οποίας έχουν τρελαθεί προσπαθώντας να βρουν λύσεις εν μέσω ύφεσης, πληθωρισμού, έλλειψης αγορών και ανεργίας. Είμαστε και πρέπει να είμαστε σοσιαλιστές», σε ένα άρθρο του σε εφημερίδα το 2008.