Ειλικρινά δεν ξέρω ποια είναι η κατάλληλη εποχή για ταξίδι. Να πω ανάλογα τη διάθεση; Ανάλογα τον τόπο που θα επιλέξεις; Ανάλογα την παρέα; Ο,τι κι αν επιλέξω, ως αιτιολογία, ίσως δεν βρω την ιδανική απάντηση, για αυτό και θα εμπιστευτώ την πρόσφατη απόφασή μου.
Αποφάσισα, μέσα σε 5 λεπτά, να κάνω ένα δεύτερο ταξίδι πριν αλλάξει ο χρόνος. Το πρώτο ήταν πριν 15 μέρες, όταν επισκέφθηκα την οικογένεια της αδερφής μου στη Γερμανία, όπου ζουν μόνιμα, με παιδιά και εγγόνια.
Κι ενώ ήμουν, λοιπόν, δύο μέρες πριν φύγω για τη Γερμανία, σκέφτηκα να πάω κι ένα ακόμα ταξίδι, τετραήμερο. Ομως πού να πάω, αναρωτήθηκα. Ηθελα κάπου που δεν είχα ξαναπάει. Στη Βαρσοβία, σκέφτηκα αμέσως. Την Πολωνία την έχω επισκεφθεί, την Κρακοβία για την ακρίβεια, αλλά την πρωτεύουσα ποτέ.
Χωρίς να μπω στη διαδικασία να μάθω για την πόλη, ιστορία, αξιοθέατα κλπ., έκλεισα το αεροπορικό εισιτήριο, απευθείας, και έριξα μια ματιά για ξενοδοχεία που να εξυπηρετούν και να είναι value for money.
Διαπίστωσα ότι το αεροδρόμιο δεν είναι μακριά από την πόλη και απέμενε να κάνω την πιο συμφέρουσα επιλογή. Νομίζω το να διαλέξω ξενοδοχείο κοντά στην πόλη, στην καινούργια της πλευρά, με δικαίωσε.
Πήρα το αεροπλάνο, με τη γραμμή της Aegean, και μόνο όταν βγήκα στο αεροδρόμιο κοίταξα πώς θα πάω στο ξενοδοχείο. Μιλάμε για τέτοια οργάνωση!!! Όμως, βοήθησε η εμπειρία σχεδόν 40 ετών από ταξίδια, και το ένστικτο.
Είδα ότι εξυπηρετεί το λεωφορείο, η γραμμή 175. Το πήρα ακριβώς απ’ έξω από τις αφίξεις και με άφησε, σε λιγότερο από μισή ώρα, ούτε πέντε λεπτά με τα πόδια από το ξενοδοχείο.
Δεν θα ξεχάσω να επισημάνω το αυτονόητο, που δεν είναι αυτονόητο για τα ελληνικά δεδομένα. Εισιτήριο για το λεωφορείο εξέδωσα εντός οχήματος, σε μηχάνημα πολύγλωσσο και μάλιστα που δεχόταν και πιστωτική κάρτα. Αυτό σημαίνει εξυπηρέτηση, χωρίς ταλαιπωρία και σε μια πόλη που δεν είναι όπως η Αθήνα, τουριστικά. Είμαι περίεργος να δω αν έχουμε παραγγείλει κι εμείς τέτοια μηχανήματα, τουλάχιστον στα νέα λεωφορεία που θα παραγγελθούν, μέσω του διαγωνισμού που βρίσκεται σε εξέλιξη.
Μόλις κατέβηκα από το λεωφορείο, το τσουχτερό κρύο δε μου θόλωσε τη ματιά. Ντυμένος με παλτό και φορώντας καπέλο, κασκόλ και γάντια, ήμουν ο… παράξενος ταξιδιώτης.
Η ματιά μου, ξεκάθαρη όντας, έπεσε πάνω στους ουρανοξύστες, με την κορυφή των ψηλότερων ίσα ίσα που φαινόταν, λόγω της χαμηλής νέφωσης. Στους 2 βαθμούς η θερμοκρασία, δεν άφηνε περιθώρια για ηρωισμούς, ακόμα και στους ντόπιους.
Ημουν στη νέα πόλη ή Srodmiescie όπως λέγεται, εκεί που τα πανύψηλα, περίτεχνα κτήρια (δεύτερο όμοιο δεν έβρισκες), παντρεύονταν με απομεινάρια της σοβιετικής εποχής, μονομπλόκ κτήρια, παραλληλόγραμμα, αρκετά ψηλά, με πολλά παράθυρα και χωρίς μπαλκόνια. Θυμίζουν, χαρακτηριστικά, το μεγάλο κτήριο κοντά στην περιοχή του Συντάγματος, στην Αθήνα, όπου λειτουργεί γνωστό εμπορικό κέντρο.
Και κάπου κάπου, έβλεπες και ερειπωμένα κτήρια, αλλά με σκαλωσιές, που σημαίνει ότι τα ανακαινίζουν, όπως πλήρως ανακαινισμένα είναι και τα μεγάλα κτήρια που ανέφερα.
Αφησα τις αποσκευές στο δωμάτιο και κατέβηκα στη υποδοχή του ξενοδοχείου. Ηταν νωρίς το μεσημέρι. Μου έδωσαν έναν χάρτη, σημείωσαν που βρίσκομαι, καθώς και τα σημεία ενδιαφέροντος, τα βασικά μουσεία, το εμπορικό κέντρο, την παλιά πόλη.
Διαπίστωσα ότι οι αποστάσεις δεν ήταν δύο βήματα, αλλά για μένα που μου αρέσει να περπατώ, από τότε που πρωτοβγήκα στο εξωτερικό, και εν γένει συνηθίζω να περπατώ, όπου κι αν είμαι, η ευκαιρία ήταν μπροστά μου.
Και τι ευκαιρία. Με φαρδιά, καθαρά και καλοστρωμένα πεζοδρόμια, χωρίς κολόνες και δέντρα ή σπασμένες πλάκες, δίπλα σε ειδικές λωρίδες για ποδηλάτες και τις γραμμές του τραμ, κυριολεκτικά έλιωσα σόλες στο περπάτημα.
Η αλήθεια είναι ότι δεν θέλω να πάρω κανέναν στον λαιμό μου, μιλώντας για περπάτημα. Εγώ μπορεί να έκανα περίπου 30 χιλιόμετρα σε τέσσερις ημέρες και μάλιστα με παγωνιά, όμως ουδείς είναι υποχρεωμένος να ακολουθήσει την ιδέα αυτή. Οι σταθμοί του μετρό είναι σε κοντινές αποστάσεις, το τραμ έχει πολλές γραμμές και τα λεωφορεία πηγαινοέρχονται.
Όμως, πιστέψτε με, είναι αλλιώς να περπατάς, διότι όλα τα βιώνεις διαφορετικά.
Η στολισμένη Βαρσοβία, ειδικά στο εμπορικό κέντρο και κυρίως στην παλιά πόλη, είναι όνειρο. Χωρίς υπερβολές, με φωτισμένα κτήρια, καθαρούς δρόμους και πεζοδρόμια, πολύ κόσμο να περπατά, να γεμίζει τα καφέ και τα εστιατόρια. Ντόπιοι και ξένοι. Τόσες πολλές σοκολάτες ρόφημα, δεν έχω ξαναπιεί, μαζεμένες, και με συνοδεία γλυκού, ειδικά πάβλοβα.
Το συνήθιζα σε κάθε διάλειμμα από το περπάτημα, να χαλαρώσω λίγο και να συνεχίζω.
Καταστήματα εστίασης υπάρχουν παντού, με ντόπια κουζίνα και ευρωπαϊκή. Και αρκετά ελληνικά εστιατόρια υπάρχουν, από τα καλύτερα και πιο must της Βαρσοβίας.
Στην πολωνική πρωτεύουσα υπάρχει κι ένα μέρος, που μου έκανε εντύπωση. Το Hala Koszyki, σε μια από τις πιο ονομαστές περιοχές της Βαρσοβίας, σαν το Κολωνάκι της Αθήνας, είναι ένα κτήριο, σαν παλιό εργοστάσιο, μόνο με καταστήματα εστίασης, για όλα τα γούστα. Σχεδόν ασφυκτικά γεμάτο με κόσμο, πράγματι αποτελεί μια επιλογή για να πας.
Επισκέφθηκα δύο μουσεία, το Warsaw Uprising Museum, που είναι το μουσείο της ανεξαρτησίας και το Εθνικό Μουσείο Βαρσοβίας, το Museum Narodowe. Μπορώ να πω ότι εντυπωσιάστηκα από τον πολύ κόσμο, που ήθελε να μάθει την ιστορία του τόπου. Στο πρώτο, πραγματικά συγκινήθηκα, ως Ελληνας, καθώς παρουσιάζονται ντοκουμέντα από τη γερμανική κατοχή, αλλά και τη σοβιετική και την προσπάθεια των Πολωνών για ανεξαρτησία. Να πάτε οπωσδήποτε.
Το Εθνικό Μουσείο έχει άλλα χαρακτηριστικά, με πολλούς πίνακες και αντικείμενα εποχής, που αν είσαι λάτρης του είδους, θα σου αρέσει.
Δεν πήγα στο Μουσείο του Κοπέρνικου, Copernicus Science Center, ούτε και στο Museum of Fryderyk Chopin, διότι ήταν κλειστά. Στο πρώτο, αν ανοίξει, έχει μεγάλο ενδιαφέρον για παιδιά, ενώ το δεύτερο αξίζει για τους μουσικόφιλους, με την ιστορία του διάσημου πιανίστα.
Στη νέα πόλη, δεσπόζει το Palace of Culture and Science, που φθάνει τα 237 μέτρα ύψος - το 6ο ψηλότερο στην Ευρωπαϊκή Ενωση- και κατασκευάστηκε επί Στάλιν, το 1955. Είναι μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς και φιλοξενεί κινηματογράφους, θέατρα, βιβλιοθήκες, το Μουσείο της Εξέλιξης και Τεχνολογίας, ένα Πανεπιστήμιο και πολλές άλλες δραστηριότητες και ενδιαφέροντα.
Στην παλιά πόλη θα βρείτε και το Προεδρικό Μέγαρο, ένα Πανεπιστήμιο αλλά και το Παλάτι, διότι και η Πολωνία είχε βασιλιάδες και κοντά εκεί το πάρκο Ogrod Saski, με το Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη. Στην παλιά πόλη ή Stare Miast, θα δεις το κάστρο και από πίσω του απλώνεται ο ποταμός Vistula, που καλό είναι να περπατήσεις στις όχθες του. Στην απέναντι πλευρά του ποταμού είναι η περιοχή Praga.
Οι Πολωνοί τουρίστες στην Ελλάδα
Εντάξει, εγώ πήγα ως τουρίστας στη Βαρσοβία. Τι γίνεται όμως με τους Πολωνούς τουρίστες στην Ελλάδα.
Με την ευκαιρία της επίσκεψής μου στη Βαρσοβία, είχα τη χαρά να συναντήσω τη διευθύντρια του γραφείου του ΕΟΤ για την Πολωνία και τη Τσεχία, Νικολέτα Νικολοπούλου, με την οποία συζητήσαμε για την πορεία του εισερχόμενου τουρισμού από την Πολωνία στη χώρα μας.
Τη δύσκολη (λόγω κορονοϊού) χρονιά του 2021, την Ελλάδα επισκέφθηκαν 850.000 περίπου Πολωνοί τουρίστες. Το 2022, σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία, μέχρι τώρα έχουν επισκεφθεί τη χώρα μας περίπου 950.000 Πολωνοί και μάλλον θα κλείσει για το 2022, ως η 5η ή 6η χώρα – αγορά για την Ελλάδα. Οι Πολωνοί έρχονται συνήθως ως οικογένειες και επιλέγουν κατά περίπου 75% ξενοδοχεία 4 και 5 αστέρων που παρέχουν all inclusive υπηρεσίες. Κατά πλειοψηφία έρχονται στην Ελλάδα με πτήσεις τσάρτερ, ενώ αγαπημένοι τους προορισμοί είναι η Κρήτη, τα νησιά Ζάκυνθος & Κέρκυρα και η Ρόδος. Υπολογίζεται ότι το μέσο εξοδολόγιό τους, ανέρχεται στα περίπου 60-70 ευρώ ανά άτομο, την ημέρα, πλέον του ταξιδιωτικού τους πακέτου. Σημαντικό γεγονός αποτελεί ότι στην Πολωνία τα τελευταία 2 χρόνια έχει αυξηθεί κατά 16% η ζήτηση για τουρισμό πολυτελείας.
