Η γεωπολιτική ενίσχυση της χώρας, στον χώρο της Βαλκανικής, της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, των συσχετισμών που διαμορφώνονται από τις διακρατικές συνεργασίες ως προς την αξιοποίηση των ενεργειακών πόρων, περιλαμβάνει και την ενδυνάμωση των διακρατικών πολιτικών πρωτοβουλιών ως προς την ασφάλεια των κοινωνιών, την προστασία της Δημοκρατίας. Σε έναν κόσμο που άλλαξε δραματικά μετά από την στρατιωτική εισβολή του Ρωσικού μονοκομματικού καθεστώτος στην ανεξάρτητη Ουκρανία, την επιθετική αναθεωρητική τακτική του Ερντογάν στην περιοχή, τα ζητήματα τρομοκρατίας, αλλά και άλλα που θέτουν σε κίνδυνο την συνεργασία χωρών που επιχειρούν να αναπτύξουν με κοινή βούληση, καλώς εννοούμενα συμφέροντα σε καίριους και κρίσιμους τομείς, αναδιαμορφώνοντας τους συμμαχικούς δεσμούς.
Οι εθνικοί μας προσδιορισμοί, τόσο στο ευρωπαϊκό υπερεθνικό επίπεδο, όσο και στην ενίσχυση στρατηγικών κατευθύνσεων σε σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και την Γαλλία, αξιοποιούν την γεωπολιτική μας σταθερότητα. Η εμβάθυνση του ρόλου μας στο ενωσιακό και στο ατλαντικό περιβάλλον, ο ισχυρός συμβολισμός του καθορισμού ρητρών αμοιβαίας συνδρομής ως παράγοντες που λειτουργούν αποτρεπτικά απέναντι στον αναθεωρητικό παραλογισμό που υιοθετεί η Άγκυρα, καταδεικνύει την βαρύτητα των διπλωματικών και γεωστρατηγικών πεποιθήσεων της Ελλάδος, που είναι σταθερά προσανατολισμένη και προσηλωμένη σε όσα διαμορφώνουν το εθνικό συμφέρον και το διεθνές δίκαιο.
Το περίγραμμα των αμυντικών συμφωνιών τόσο με τις ΗΠΑ όσο και την Γαλλία με το ισχυρό τους πρόσημο, προσδιορίζει την ισχύ της αποτροπής απέναντι στον επιθετικό αναθεωρητισμό, θέτει σε υψηλό επίπεδο την εταιρική, συμμαχική θέση. Η κατοχυρωμένη δέσμευση της Ελλάδος σε σχέση με τις αρχές καλής γειτονίας, επίλυσης διαφορών σε σχέση με το Διεθνές Δίκαιο, σε συνδυασμό με την αξία των εταιρικών, στρατηγικών σχέσεων που διαμορφώνει η Ελληνική Δημοκρατία, ενισχύει την αξιοπιστία μας στο περιφερειακό και διεθνές σύστημα.
Το διεθνές περιβάλλον ήταν αυτό που ευνόησε τις επιτυχείς προσπάθειες της ελληνικής διπλωματίας στην κατεύθυνση της χάραξης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης με την Ιταλική και την Αιγυπτιακή Δημοκρατία. Τα συμβαλλόμενα μέρη, δείχνουν τον σεβασμό τους στις διεθνείς συμφωνίες του ΟΗΕ, όπως η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, στην βάση των αρχών της οποίας, η Ελλάδα πέτυχε να επεκτείνει στο Ιόνιο Πέλαγος τα χωρικά ύδατα από τα 6 ναυτικά μίλια στα 12 ναυτικά μίλια. Στην ίδια κατεύθυνση κινείται και ο διπλωματικός διάλογος με την Αλβανία, με στόχο την οριοθέτηση ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, ενισχύοντας το πνεύμα συνεργασίας.
Η Ελληνική Δημοκρατία, ως χώρα που κινείται εντός των ορισμών των διεθνών συνθηκών, δεσμεύεται για την παγίωση της καλής γειτονίας και της ειρηνικής διευθέτησης των διαφορών, την ίδια στιγμή όμως ενισχύει την ασφάλεια των ευρωπαϊκών συνόρων, την αποτρεπτική, στρατιωτική της ικανότητα και ισχύ.
Η ελληνική στρατηγική θέση ως προς την καθολική υποστήριξη των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων για την ενταξιακή τους ενσωμάτωση στην ΕΕ, θέτει αμοιβαία πολλαπλά οφέλη για την ανάπτυξη της συνεργασίας στην περιοχή. Η ρεαλιστική εξωστρέφεια της ελληνικής διπλωματίας, αποτυπώθηκε στην επιτυχία των διακρατικών συμφωνιών για την οριοθέτηση ΑΟΖ με την Ιταλία και την Αίγυπτο, ξεπερνώντας διαφορές και στερεότυπα μισού αιώνα. Συμφωνίες που ενισχύουν την ειρήνη, την σταθερότητα, την συνεργασία στην περιοχή μας.
Η Ελλάδα που διαμορφώνει τα τελευταία χρόνια ένα συμπαγές διπλωματικό δόγμα με ισχυρή αποτρεπτική ισχύ σε στρατιωτικό επίπεδο, με πολιτική και οικονομική ισχύ, πρέπει να έχει την ετοιμότητα για μια επαναπροσέγγιση της Τουρκίας με την ΕΕ. Ενδεχόμενα και αυτό θα εξαρτηθεί από τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις στην Τουρκία, εάν θα μπορέσουν να διαμορφωθούν συνθήκες μέσα από μια πολιτική αλλαγή που θα την οδηγήσουν ξανά σε αναζήτηση ευρωπαϊκής πορείας, εγκαταλείποντας τους επικίνδυνους αναθεωρητισμούς.
Σε μια τέτοια προοπτική, η Ελληνική Δημοκρατία, θα πρέπει να έχει την ετοιμότητα όπως και συνέβη και στην Λισαβόνα, να παίξει καταλυτικό ρόλο σε κοινοτικό επίπεδο, με μια Τουρκία που θα μπορεί να αποδείξει έμπρακτα την μετατόπιση της από τον επιθετικό αναθεωρητισμό της, σε μια χώρα σεβασμού των πολιτικών δημοκρατικών δικαιωμάτων, της καλής γειτονίας και συνεργασίας, της ειρηνικής διευθέτησης των διαφορών.