Ως αντανάκλαση σε όσα διαδραματίστηκαν αυτή την εβδομάδα, έγραψα μια ανοικτή επιστολή στον Πρωθυπουργό της Ελλάδος.
«Αγαπητέ Κύριε Πρωθυπουργέ,
Τώρα που καταγγείλατε το casus belli της Τουρκίας στον ΟΗΕ ως παράνομο για άλλη μια φορά, ως απλός Έλληνας μη εκφράζων κάποια κομματική γραμμή, θα ήθελα να σας παρακαλέσω να δείξετε το πολιτικό σας ανάστημα και να προασπίσετε τα εθνικά μας συμφέροντα προχωρώντας με την επέκταση των χωρικών μας υδάτων και του εναέριου χώρου μας στα 12 ναυτικά μίλια.
Τις κατωτέρω σκέψεις τις έχω αναλύσει διεξοδικά στα άρθρα γνώμης μου. Πρώτα-πρώτα ξεκαθαρίζω ότι δεν προτείνω επιθετικές κινήσεις από εμάς. Προτείνω αμυντικές κινήσεις απέναντι στις επιθετικές κινήσεις της Τουρκίας για να διατηρήσουμε αυτά που μας ανήκουν. Επίσης ξεκαθαρίζω ότι παρόμοιες απόψεις εκφράζονται από πάμπολους Έλληνες πολίτες και πλείστους άλλους ειδήμονες και αναλυτές, συνεπώς δεν λέω κάτι πρωτάκουστο.
Όλοι ξέρουμε την αμετροέπεια της Τουρκίας. Ξέρετε καλύτερα από εμένα ότι η Τουρκία θεωρεί «ζωτικό της χώρο» τη Θράκη, το μισό Αιγαίο «καζάν-καζάν,» το Καστελόριζο και την Κύπρο, σύμφωνα με την Τουρκική μετάφραση και απόδοση του «διεθνούς» δικαίου. Συνεπώς οι κινήσεις μας είναι προφανώς ζωτικής σημασίας. Ξεκινάω με ότι νομίζω δεν μας βοηθάει και συνεχίζω με συγκεκριμένες προτάσεις.
Τι δεν μας βοηθάει
Παρότι το casus belli της Τουρκίας είναι υπαρκτό και λειτουργεί ως Δαμόκλειος σπάθη, το να χρησιμοποιούμε πιθανώς το casus belli της Τουρκίας ως δικαιολογία για να μην κάνουμε αυτά που έπρεπε να είχαμε κάνει ήδη, δεν βοηθάει. Δεν μπορεί κάτι τελείως παράνομο να μας σταματά από το να κάνουμε κάτι τελείως νόμιμο.
Το να μην κόβουμε το Γόρδιο δεσμό με μία αποφασιστική κίνηση, δεν βοηθάει.
Το να μην αναγνωρίζουμε ότι οι Τουρκικές παραβιάσεις της κυριαρχίας μας και των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων δεν είναι «αβλαβείς διελεύσεις,» δεν βοηθάει.
Το να μην αναγνωρίζουμε ότι η Τουρκία συστηματικά και προγραμματισμένα δημιουργεί μικρο-τετελεσμένα και τετελεσμένα, και το να τα αντιμετωπίζουμε με επικοινωνιακά μέσα, δεν βοηθάει.
Οι συνεχείς παραβιάσεις και παραβάσεις μας έχουν κουράσει. Το να εκπαιδεύουμε τους αδέξιους πιλότους και καπετάνιους της γείτονος χώρας με δικό μας ανθρώπινο και λειτουργικό κόστος, αντί να λύνουμε το πρόβλημα, δεν βοηθάει.
Το να μην έχουμε εθνική συνεννόηση και μια εθνική γραμμή, δεν βοηθάει.
Το να μην τονίζουμε ότι η «Γαλάζια Πατρίδα» είμαστε εμείς και όχι η Τουρκία, δεν βοηθάει.
Το να απεμπολούμε τα δικαιώματα μας δηλώνοντας ότι η κόκκινη γραμμή μας είναι στα 6 ναυτικά μίλια, δεν βοηθάει.
Παρανομίες δεν παράγουν δίκαιο, αλλά το να αφήνουμε το Τουρκικό λιμενικό και τα Τουρκικά ψαράδικα να παίρνουν τα δίχτυα, να εμβολίζουν και να εκδιώχνουν τα Ελληνικά ψαράδικα από Ελληνικά χωρικά ύδατα, δεν βοηθάει και είναι ηττοπαθές και ψυχοφθόρο.
Το να μην πατάμε στα Ίμια που ανήκουν στην Ελλάδα με βάση τη Συνθήκη της Λωζάνης, δεν βοηθάει.
Ως γνωστόν, οι Ίμβρος και Τένεδος παραχωρήθηκαν με ειδικές συνθήκες αυτοδιοίκησης και προστασίας του πληθυσμού, που καταπατήθηκαν συστηματικά από την Τουρκία. Το να μην αναδεικνύουμε το θέμα ’Ιμβρου και Τενέδου, δεν βοηθάει.
Η Χάγη δεν είναι πανάκεια. Το να επικαλούμαστε τη Χάγη συνεχώς, επειδή οι Τούρκοι την φοβούνται περισσότερο από εμάς, δεν βοηθάει.
Τα «αυστηρά μηνύματα» χωρίς ανάλογες κινήσεις που δαγκώνουν, δεν βοηθάνε.
Το να σπρώχνουμε το μπαλάκι παρακάτω δεν λύνει το πρόβλημα, δεν βοηθάει.
Το να περιμένουμε τον από μηχανής Θεό να μας λύσει το πρόβλημα, δεν μας βοηθάει.
Τέλος, η διεθνοποίηση του προβλήματος και η δημιουργία συμμαχιών έχει ιδιαίτερο στρατηγικό βάρος αλλά δεν λύνει το εγγενές πρόβλημα.
Τι μπορούμε να κάνουμε
Χρειάζεται μια αλλαγή στρατηγικής από την πολιτική κατευνασμού στην πολιτική διεκδικήσεων που συνάδουν με το Διεθνές Δίκαιο, το Δίκαιο της Θάλασσας και τις ισχύουσες διεθνείς συνθήκες. Συγκεκριμένα, για να προστατεύσουμε τα συμφέροντά μας μπορούμε:
Να κλείσουμε τους κόλπους και να χαράξουμε γραμμές βάσεις σε όλη την επικράτεια.
Να προχωρήσουμε σε ανακήρυξη ΑΟΖ με βάση το Διεθνές Δίκαιο και κατάθεση της πρότασής μας με συντεταγμένες στον ΟΗΕ.
Να προχωρήσουμε στην επέκταση των χωρικών μας υδάτων και του εναέριου χώρου μας στα 12 ναυτικά μίλια από τις γραμμές βάσεις, όπως έχουμε μονομερές και αναφαίρετο δικαίωμα, ώστε να εξαλειφθεί και η ανακολουθία ανάμεσα σε χωρικά ύδατα και εναέριο χώρο.
Να κηρύξουμε συνορεύουσα ζώνη 24 ναυτικών μιλίων από τις γραμμές βάσεις.
Σημειώστε ότι σε ανεπίσημο γκάλοπ που έκανα σχετικά πρόσφατα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σε περίπου 10,000 Έλληνες ηλικίας 18 ετών και άνω, σχεδόν όλοι υποστηρίζουν την επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 μίλια, με εξαίρεση 50 άτομα περίπου που έχουν αμφιβολίες. Ένας μη αμελητέος αριθμός στα σχόλια επιθυμεί αυτό να γίνει όταν η Ελλάδα είναι έτοιμη στρατιωτικά.
Ευχαριστώ για την κατανόηση.
Με εκτίμηση,
Φάνης Τσουλουχάς»
***
* Ο Φάνης Τσουλουχάς facebook.com/theofanis.tsoulouhas είναι Καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Μερσέντ. Αυτό το άρθρο περιέχει αυστηρά προσωπικές απόψεις που δεν αντίκεινται στον φίλο Τουρκικό λαό αλλά στην τωρινή ηγεσία του, και δεν αντιπροσωπεύουν το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας.