Ένας στους τρεις κατοίκους στην Ελλάδα -και κατά μέσο όρο ένας στους τέσσερις στην Ευρώπη- είτε θεωρείται φτωχός (δηλαδή έχει εισοδήματα μικρότερα του 60% του μέσου εθνικού εισοδήματος), είτε ζει σε κατάσταση ένδειας (δηλαδή στερείται βασικά καταναλωτικά αγαθά, ή αδυνατεί να αντεπεξέλθει σε στοιχειώδεις οικονομικές υποχρεώσεις), είτε ζει σε οικογένεια αντιμέτωπη με τον κίνδυνο της ανεργίας.
Αυτά τα καθόλου ελπιδοφόρα στοιχεία προκύπτουν από έρευνα που δημοσιοποίησε σήμερα, Παρασκευή, η Eurostat αναφορικά με το ποσοστό των κατοίκων της Ευρώπης που ζουν σε συνθήκες φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού (έτος αναφοράς το 2014).
Τα στοιχεία για την Ελλάδα
Αναφορικά με την Ελλάδα, το ποσοστό των ανθρώπων που συγκεντρώνει ένα από τα παραπάνω χαρακτηριστικά φτάνει το 36% του πληθυσμού. Πρόκειται για το ένα τρίτο των κατοίκων ή σε απόλυτο αριθμό για 3.880.000 άτομα. Πρόκειται για το τρίτο χειρότερο ποσοστό στην ΕΕ, μετά τη Ρουμανία 40,2% και τη Βουλγαρία 40,01%. Μετά τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία και την Ελλάδα, ακολουθούν η Λετονία (με 32,7%) και η Ουγγαρία (31,1%). Στον αντίποδα, το μικρότερο ποσοστό του πληθυσμού που αντιμετωπίζει κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού καταγράφονται στην Τσεχία (14,8%), τη Σουηδία (16,9%) την Ολλανδία (17,1%), τη Φινλανδία (17,3%) και τη Δανία (17,8%). Η μέσος ευρωπαϊκός όρος είναι το 24,4%.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα και συγκριτικά με το 2008 (προ κρίσης και προ Μνημονίων δηλαδή) ο αριθμός έχει αυξηθεί σημαντικά, αφού τότε τέτοιους κινδύνους αντιμετώπιζε το 28,1% του πληθυσμού ή 3.050.000 άτομα. Πρόκειται για την μεγαλύτερη αύξηση στην ΕΕ.
Βλέποντας ξεχωριστά τις τρεις κατηγορίες, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, σε συνθήκες φτώχειας βρίσκεται το 22,1% του πληθυσμού χώρας μας (από 20,1% που ήταν το 2008).
Σε συνθήκες ένδοιας ζει το 21,5% (από 11,2% το 2008), ενώ σε οικογένεια αντιμέτωπη με τον κίνδυνο της ανεργίας (δηλαδή σε οικογένεια που λίγο πολύ κανένα μέλος της δεν έχει «κανονική δουλειά») ζει το 17,2% του πληθυσμού (από 7,5% το 2008).
Ο αντίστοιχος μέσος όρος στην ΕΕ είναι 17,2%, 8,9% και 11,1%.
Παρατηρούμε λοιπόν ότι μπορεί το ποσοστό των ανθρώπων που ζουν σε συνθήκες φτώχειας έχει μεν σημειώσει αύξηση από το 2008 αλλά όχι τόσο μεγάλη, ωστόσο μεγάλη είναι αύξηση τον πολιτών που είτε στερούνται πια βασικά καταναλωτικά αγαθά, ή αδυνατούν να αντεπεξέλθουν σε στοιχειώδεις οικονομικές υποχρεώσεις, είτε ζει σε οικογένεια αντιμέτωπη με τον κίνδυνο της ανεργίας ή κανένα μέλος της δεν έχει «κανονική δουλειά».