Το σκληρό και αδιάφορο πρόσωπο της εξακολουθεί να δείχνει η Ευρώπη στους χιλιάδες μετανάστες που καταφτάνουν καθημερινά στις χώρες της Ευρώπης. Άνθρωποι δυστυχισμένοι και κατατρεγμένοι οι οποίοι εγκαταλείπουν τις χώρες τους για να ένα καλύτερο αύριο αφήνονται να στοιβάζονται κατά χιλιάδες στα λιμάνια των νησιών της Ελλάδας, ή στα παράλια της Ιταλίας, δίχως κανένα μέλλον και προοπτική.
Ή διαφορετικά να αντικρίζουν το θάνατο, πέφτοντας θύματα αδίστακτων δουλεμπόρων, με την Μεσόγειο να έχει μετατραπεί τους τελευταίους μήνες σε έναν απέραντο υγρό τάφο. Έναν τάφο που δεν φαίνεται να συγκινεί κανέναν από όσους κρατούν τα ηνία της ΕΕ, οι οποίοι πίσω από τις κλειστές πόρτες των γυάλινων γραφείων τους προτιμούν εν έτη 2015 να βλέπουν ανθρώπους να πεθαίνουν μέσα στο έδαφος της δημοκρατικής Ευρώπης.
Ο τραγικός πατέρας
Μέσα σε λίγα μόλις λεπτά έχασε ότι πιο πολύτιμο είχε: Την γυναίκα του και τα δύο του παιδιά. Στο πρόσωπό του είναι ζωγραφισμένος ο πόνος. Ένας πόνος αβάσταχτος για την τραγωδία που χτύπησε τον ίδιο και την οικογένειά του.
Ο τραγικός πατέρας περιγράφει τις τελευταίες στιγμές της 27χρονης γυναίκας του αλλά και των δύο του παιδιών. Το ταξίδι για ένα καλύτερο αύριο επιφύλασσε το ραντεβού με το θάνατο.
Ο Αμπντουλάχ Κούρντι από τη Συρία θυμάται τις τραγικές στιγμές.
«Εύχομαι να μπορούσα να μεταφέρω την ανάσα μου σε αυτούς. Να φυσήξω ζωή στα κορμιά τους», αναφέρει στην Αραβική HuffPost.
«Περάσαμε μία ολόκληρη ώρα ενώ προσπαθούσαμε να κρατηθούμε πάνω στο σκάφος. Τα παιδιά μου ήταν ακόμη ζωντανά. Ο πρώτος πέθανε εξαιτίας των μανιασμένων κυμάτων. Έπρεπε να τους εγκαταλείψω για να σώσω το δεύτερο μου γιο, ο ποίος επίσης πνίγηκε. Προχώρησα τριγύρω για να τους βρω και ανακάλυψα ότι και η μητέρα τους είχε πνιγεί» τονίζει ο τραγικός πατέρας.
Οι γιοι του «του γλίστρησαν από τα χέρια» όταν το πλεούμενο με το οποίο ταξίδευαν προς την Ελλάδα βυθίστηκε, όπως μετέδωσε το πρακτορείο Dogan, όταν κάποιοι εκ των επιβαινόντων σηκώθηκαν από τις θέσεις τους.
Ο Κούρντι, ανέφερε επίσης ότι η φτώχεια τον απέτρεψε από τον να αγοράσει σωσίβια για την γυναίκα και τα παιδιά του. Όλοι τους είχαν ξεκινήσει από το Κομπάνι της Συρίας.
«Το να προσπαθήσω να συγκεντρώσω τα χρήματα για την διαφυγή μας δεν ήταν εύκολο και δεν μπορούσα να εξασφαλίσω την τιμή των ατομικών μου σωσιβίων», υπογράμμισε.
Ο Άιλαν, ο Γκάλιπ και η Ρέχαν ήταν απλά τρεις από τους 12 ανθρώπους που πέθαναν, όταν οι δύο βάρκες οι οποίες μετέφεραν 23 ανθρώπους αναποδογύρισαν κοντά στα παράλια της Τουρκίας.
Οι επιβάτες οι οποίοι ήλπιζαν να φτάσουν στην Κω όπως μετέδωσε το Reuters, ήταν μεταξύ των 10.000 Σύρων οι οποίοι έχουν αποβιβαστεί στην Τουρκία τους τελευταίους μήνες προκειμένου να μπουν σε βάρκες και να έρθουν στην Ελλάδα, την «πύλη εισόδου» προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η αδερφή του Κούρντι ανέφερε πως ήλπιζε να βοηθήσει την οικογένεια να φτάσει στον Καναδά.
«Προσπαθούσα να τους δώσω χρήματα, γείτονες και φίλοι με βοήθησαν με τις τραπεζικές τους καταθέσεις, αλλά δεν μπορούσαμε να τους βγάλουμε έξω και αυτός είναι ο λόγος που προσπάθησαν με την βάρκα», ανέφερε στην National Post του Καναδά.
Αυτά τα ταξίδια με τις βάρκες παρουσιάζουν αρκετούς κινδύνους: Διαρροές, συνωστισμό και ελαττωματικούς κινητήρες που κάνουν τις βάρκες να βυθίζονται, ακραίες καιρικές συνθήκες σε απόλυτο σκοτάδι, μασκοφόροι που στοχεύουν τους πρόσφυγες εάν τα σκάφη τους διασταυρωθούν.
Αξιωματούχοι του Καναδά ανακοίνωσαν ότι πρόσφεραν στον Κούρντι υπηκοότητα με το που άκουσαν την τραγωδία που τον χτύπησε, ο ίδιος όμως αρνήθηκε, όπως μετέδωσε το Reuters. Αυτό που σκοπεύει, είναι αν επιστρέψει στο Κομπάνι της Συρίας όπου και θα θάψει τη γυναίκα του και τους δύο γιους του.
Το τραγικό συμβάν είναι μία ακόμη πράξη του ευρωπαϊκού δράματος που λέγεται μεταναστευτικό και σίγουρα όχι και η τελευταία. Όσο η Ευρώπη δεν αναλαμβάνει τις απαραίτητες πρωτοβουλίες ώστε να συνδράμει τα κράτη – μέλη το πρόβλημα θα διογκώνεται και άνθρωποι θα εξακολουθούν να πεθαίνουν. Με το περίφημο δημοκρατικό πρόσωπο της ευρώπης να καταρρέει μέρα με τη μέρα