Ο Χιλιανός σκηνοθέτης Πάμπλο Λαραΐν υπογράφει για το Netflix την πολιτική σάτιρα «El Conde», μια μαύρη κωμωδία που απεικονίζει τον αιμοσταγή Χιλιανό δικτάτορα Αουγκούστο Πινοσέτ ως βρικόλακα 250 ετών.
Ο Λαραΐν συνυπογράφει το σενάριο με τον διασημότερο θεατρικό συγγραφέα της Χιλής, τον Γκιγιέρμο Καλντερόν, συνεργάτη του στο σενάριο της ταινίας «Neruda», αλλά και στο βραβευμένο με το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής του Φεστιβάλ Βερολίνου «The Club» (στην Ελλάδα με τίτλο «Μυστική Λέσχη»), την ταινία - κατηγορώ για την Καθολική Εκκλησία που έπεισε τη Νάταλι Πόρτμαν να αποδεχτεί την πρόταση για τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία του «Jackie».
Κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας είναι ο Αουγκούστο Πινοσέτ, ο οποίος δεν είναι νεκρός, αλλά ένας ηλικιωμένος βρικόλακας που, μετά από 250 χρόνια σε αυτόν τον κόσμο, αποφασίζει να πεθάνει οριστικά, εξαιτίας όλων όσων προκάλεσε η ατίμωση του.
«Μέσα από τη μαύρη κωμωδία θέλουμε να παρατηρήσουμε, να κατανοήσουμε και να αναλύσουμε τα γεγονότα που έχουν συμβεί στη Χιλή και στον κόσμο τα τελευταία 50 χρόνια», δήλωσε ο Πάμπλο Λαραΐν.
Ο αντιπρόεδρος περιεχομένου του Netflix για τη Λατινική Αμερική, Φρανσίσκο Ράμος σχολίασε μεταξύ άλλων αναφερόμενος στον σκηνοθέτη ότι «ο Πάμπλο είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες και σημαντικές φωνές στον κινηματογράφο της Λατινικής Αμερικής τα τελευταία 20 χρόνια. Η άποψή του για τη Χιλή και τη Λατινική Αμερική είναι απαραίτητη για την κατανόηση της ηπείρου μας. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι το “El Conde” θα συνεχίσει στο μονοπάτι που έχει χαράξει ο Πάμπλο με το “No” και το “Neruda”».
Ακολουθώντας μία πορεία που ξεκίνησε με arthouse φιλμ και συνεχίστηκε με αγγλόφωνες ταινίες που απευθύνονται στο μεγάλο κοινό όπως το «Jackie» για τη Τζάκι Κένεντι και το πιο πρόσφατο «Spencer» για τη ζωή της πριγκίπισσας Νταϊάνα με την Κρίστεν Στιούαρτ, ο Λαραΐν θεωρείται ένας από τους πιο ενδιαφέροντες σκηνοθέτες της Λατινικής Αμερικής.
Όσο για τον Καλντερόν, γεννήθηκε στην πρωτεύουσα της Χιλής, Σαντιάγο, το 1971, ένα χρόνο μετά την εκλογή του Σαλβαδόρ Αλιέντε στην προεδρία της χώρας και ενηλικιώθηκε κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Πινοσέτ. Ο θείος του δολοφονήθηκε από το καθεστώς και ο ίδιος περιγράφει την εφηβεία του ως εξής: «Ζούσα κλεισμένος στους τέσσερις τοίχους ενός σπιτιού, σε ένα καθεστώς βίας, ακούγοντας διαρκώς τους πυροβολισμούς από το δρόμο».
Με πληροφορίες από Variety