Δισεκατομμύρια χρόνια πριν, η Γη (η οποία ήταν πολύ διαφορετική από τη σημερινή) επλήγη από ένα αντικείμενο στο μέγεθος του Άρη, τη Θεία, και από αυτή τη σύγκρουση σχηματίστηκε η Σελήνη. Το πώς έγινε ακριβώς αυτός ο σχηματισμός παραμένει επιστημονικό μυστήριο, το οποίο ερευνητές προσπαθούν να λύσουν εδώ και δεκαετίες.
Οι περισσότερες θεωρίες λένε πως η Σελήνη σχηματίστηκε από τα συντρίμμια αυτής της σύγκρουσης, τα οποία συγκεντρώνονταν σε τροχιά μέσα σε διάστημα μηνών ή ετών. Μια νέα προσομοίωση παρουσιάζει μια άλλη θεωρία: Η Σελήνη ίσως σχηματίστηκε άμεσα, μέσα σε διάστημα ωρών, από υλικό από τη Γη και τη Θεία που είχε εκτοξευτεί άμεσα σε τροχιά μετά τη σύγκρουση.
«Αυτοί ανοίγει ένα μεγάλο εύρος πιθανών σημείων εκκίνησης για την εξέλιξη της Σελήνης» είπε ο Τζέικομπ Κεγκερέις, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Ames Research Center της NASA στη Σίλικον Βάλεϊ και lead author του σχετικού επιστημονικού άρθρου που δημοσιεύτηκε στο The Astrophysical Journal Letters. «Μπήκαμε σε αυτό το project χωρίς να γνωρίζουμε ακριβώς ποια θα ήταν τα αποτελέσματα αυτών των υψηλής ανάλυσης προσομοιώσεων. Οπότε, πέραν από τη μεγάλη αποκάλυψη πως οι κανονικές αναλύσεις μπορούν να σου δώσουν παραπλανητικές απαντήσεις, ήταν τρομερά συναρπαστικό που τα νέα αποτελέσματα μπορούσαν να περιλάβουν έναν δορυφόρο σε τροχιά εντυπωσιακά σαν τη Σελήνη».
Η κατανόηση της προέλευσης της Σελήνης απαιτεί τη χρήση όσων γνωρίζουμε για τη Σελήνη (μάζα, τροχιά, αναλύσεις δειγμάτων σεληνιακών βράχων) και τη δημιουργία σεναρίων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αυτό που βλέπουμε σήμερα. Οι προηγουμένως επικρατούσες θεωρίες θα μπορούσαν να εξηγήσουν κάποιες πτυχές των ιδιοτήτων της Σελήνης αρκετά καλά, όπως η μάζα και η τροχιά της, μα με κάποιες ελλείψεις. Ένα μυστήριο ήταν γιατί η σύνθεση της Σελήνης είναι τόσο παρόμοια με αυτή της Γης. Οι επιστήμονες μπορούν να μελετούν τη σύνθεση ενός υλικού με βάση την ισοτοπική υπογραφή του, ένα χημικό ίχνος/ αποδεικτικό στοιχείο ως προς το πώς και πού δημιουργήθηκε ένα αντικείμενο. Τα σεληνιακά δείγματα που οι επιστήμονες ήταν σε θέση να μελετήσουν σε εργαστήρια δείχνουν πολύ παρόμοιες ισοτοπικές υπογραφές σε βράχους από τη Γη, αντίθετα με βράχους από τον Άρη ή αλλού στο Ηλιακό Σύστημα. Αυτό καθιστά πολύ πιθανό μεγάλο μέρος του υλικού από το οποίο αποτελείται η Σελήνη να ήρθε αρχικά από τη Γη.
Σε προηγούμενα σενάρια, όπου η Θεία παρουσιάζεται να τινάζεται σε τροχιά και να αναμειγνύεται με λίγο μόνο υλικό από τη Γη, είναι μάλλον απίθανο να βλέπουμε τόσο ισχυρές ομοιότητες- εκτός και αν η Θεία ήταν επίσης ισοτοπικά παρόμοια με τη Γη, κάτι που θεωρείται χαμηλών πιθανοτήτων. Σε αυτή τη θεωρία, περισσότερο γήινο υλικό χρησιμοποιείται για τη δημιουργία της Σελήνης, ειδικά των εξώτερων στρωμάτων της, κάτι που θα μπορούσε να βοηθήσει στην εξήγηση των ομοιοτήτων στη σύνθεση.
Έχουν υπάρξει και άλλες θεωρίες που έχουν προταθεί για να εξηγηθούν αυτές οι ομοιότητες στη σύνθεση, όπως το μοντέλο της συνεστίας, όπου η Σελήνη σχηματίζεται μέσα σε μία δίνη εξατμισμένου βράχου από τη σύγκρουση- μα αυτές δυσκολεύονται να εξηγήσουν την παρούσα τροχιά του φεγγαριού.
Αυτή η ταχύτερη, μονού επιπέδου, θεωρία σχηματισμού παρέχει μια πιο ξεκάθαρη εξήγηση για αυτά τα ζητήματα. Θα μπορούσε να παρέχει επίσης νέους τρόπους εύρεσης απαντήσεων για άλλα μυστήρια που δεν έχουν λυθεί ακόμα. Το σενάριο αυτό θέτει τη Σελήνη σε πλατειά τροχιά με ένα εσωτερικό που δεν είναι πλήρως τηγμένο, εξηγώντας εν δυνάμει ιδιότητες όπως η τροχιά της Σελήνης και ο λεπτός φλοιός της- καθιστώντας το μία από τις πιο ελκυστικές εξηγήσεις για την προέλευση της Σελήνης μέχρι τώρα.