Στην εποχή μας πολλοί άνθρωποι εντός του κόσμου του Ισλάμ, αλλά και πολίτες προερχόμενοι από την Δυτική κοινωνία, θέλουν να προσδώσουν στην θρησκευτική τρομοκρατία, τα χαρακτηριστικά του ιερού πολέμου. Ευτυχώς αυτές οι απόψεις απέχουν από τις επίσημες θέσεις των κυβερνήσεων σήμερα, εκτός κάποιον εξαιρέσεων που θα αναφερθούν παρακάτω στο παρόν άρθρο. Πάρα ταύτα ο ιερός αυτός πόλεμος ενυπάρχει εν υπνώσει, μέσα από την αμάθεια που σκλαβώνει τους πολίτες κάποιων Ισλαμικών κοινωνιών οι οποίοι δεν σέβονται καμία μορφή διαφορετικότητας.
Το μυαλό μας φυσικά όταν αναφερόμαστε σε αυτό το θέμα εύλογα πηγαίνει στην τρομοκρατική οργάνωση του ISIS. Αυτή η κτηνώδης ισλαμική αίρεση –γιατί έτσι μόνο πρέπει να χαρακτηριστεί– αφού για να την πολεμήσουμε πρέπει να έχουμε δίπλα μας –και στις περισσότερες περιπτώσεις έχουμε– τον Ισλαμικό κόσμο, καθώς σκορπίζει τον τρόμο ανεξαιρέτως, μη σεβόμενη τίποτα. Βέβαια δεν μπορούμε να παραβλέψουμε και τον άδικο στιγματισμό των αθώων μουσουλμάνων πολιτών, που διαβιούν στις Δυτικές χώρες. Επίσης είναι αναγκαίο να καταδικάσουμε και την τρομοκρατική επίθεση σε Ισλαμικά τεμένη στη Νέα Ζηλανδία. Αυτά τα γεγονότα προσβάλουν τον πολιτισμό μας. Μας κάνουν μάλιστα να φαινόμαστε ίδιοι με τα τέρατα του ISIS. Δεν έχουμε όμως την πολυτέλεια και δεν πρέπει σε καμία των περιπτώσεων να θεωρήσουμε το Ισλάμ ιερή αγελάδα, που δεν επιδέχεται σχολιασμού και κριτικής, κάτι τέτοιο θα ήταν πλήγμα στην κουλτούρα μας και στην κοινωνία της ανεκτικότητας, που με τόσο κόπο κατακτήσαμε.
Διαβάστε επίσης: Το πέρασμα από την Ιερουσαλήμ
Οι Ισλαμικές χώρες που σέβονται και τηρούν την παράδοση τους, σε συνάρτηση με την εφαρμογή Δυτικών προτύπων ζωής είναι: η Αίγυπτος –η πολυπληθέστερη αραβική χώρα– τα ΗΑΕ, η Ιορδανία και το Μπαχρέιν. Επίσης έχουν αναγνωρίσει το κράτος του Ισραήλ.
Στην Αίγυπτο μάλιστα, υπό την προεδρία Σίσι, επικρατεί ανεξιθρησκία. Οι κόπτες ορθόδοξοι χριστιανοί που αποτελούν το 10% του πληθυσμού της χώρας, όπως και οι τριάντα χιλιάδες ελληνορθόδοξοι, απολαμβάνουν ίση μεταχείριση με τους μουσουλμάνους κατοίκους του τόπου. Άξιο αναφοράς είναι η ασφάλεια που απολαμβάνει το ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, δίνοντας του την δυνατότητα να εκτελεί ένα πλούσιο και πολύπλευρο ποιμαντικό έργο στην Μαύρη Ήπειρο. Ακόμη δεν είναι τυχαίο που η Αίγυπτος έχει τριμερή συνεργασία σε πλήθος θεμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο, με την Ελλάδα και την Κύπρο, που είναι και οι δύο Δυτικές-χριστιανικές χώρες και μέλη της ΕΕ. Το γεγονός αυτό εκνευρίζει τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν που θέλει να είναι ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης του Σουνιτικού Ισλάμ στην περιοχή, κάτι που το είχε καταφέρει όταν οι Αδερφοί Μουσουλμάνοι κυβερνούσαν την Αίγυπτο.
Η επόμενη χώρα της Μέσης Ανατολής που είναι φιλελεύθερη και παράλληλα χώρα του Κόλπου είναι τα ΗΑΕ. Επιτρέπουν την κατανάλωση αλκοόλ και την συμβίωση των ζευγαριών χωρίς γάμο. Και αυτό το κράτος έχει γυρίσει την πλάτη του στη Τουρκία του Ερντογάν, καθώς σύναψε τριμερή συνεργασία με την Ελλάδα και την Κύπρο, κατηγορώντας και πολεμώντας όπως η Αίγυπτος και η Ιορδανία τα μέλη των Ισλαμικών τρομοκρατικών οργανώσεων και ιδιαίτερα του ISIS τον οποίο στηρίζει το Κατάρ και η Τουρκία.
Μια χώρα στην περιοχή όπου πρέπει να αναφέρουμε είναι το βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας. Δεν χαρακτηρίζεται ούτε καν δημοκρατία αλλά είναι στενός σύμμαχος των ΗΠΑ και μέλος των G20. Πρόσφατα επέτρεψε την διέλευση ισραηλινών αεροπλάνων από τον εναέριο χώρο της. Τελευταία ο πρόεδρος Ερντογάν προσπαθεί να αναθερμάνει τις σχέσεις του με την χώρα αυτή, ώστε να κερδίσει πολύτιμους συμμάχους στην γεωπολιτική σκακιέρα της περιοχής.
Επίσης θα έπρεπε να αναφέρουμε πως με την Ισλαμική τρομοκρατία συναλλάσσεται εμπορικά και τη στηρίζει έμπρακτα, μία πολύ πλούσια χώρα του Κόλπου –από τις πλουσιότερες του κόσμου– το Κατάρ. Η χώρα αυτή απομονώνεται και από τις άλλες Ισλαμικές χώρες της ευρύτερης περιοχής και αποτελεί το κακό παράδειγμά για τα άλλα Ισλαμικά κράτη. Το Κατάρ βρίσκει ως σύμμαχο του την Τουρκία του Ερντογάν, τη Λιβύη του Σαράτζ και πρόσφατα το Αζερμπαϊτζάν, όπου για αυτό πολέμησαν με μισθό από την Τουρκία, Ισλαμιστές τρομοκράτες, πρώην μέλη του ISIS. Ακόμη η Τουρκία, με τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό του ΝΑΤΟ εντός της συμμαχίας, αποτελεί καρκίνωμα για αυτήν. Συμπεριφέρεται στην ευρύτερη περιοχή σαν χώρα παρίας και όχι σαν παράγοντας σταθερότητας. Πάρα ταύτα, οι Δυτικές χώρες κάνουν οτιδήποτε μπορούν ώστε να κρατήσουν την Τουρκία εντός του άρματος της Δύσης, ώστε να μην έχουμε ένα νέου τύπου Σουνητικού αυτήν την φορά Ιράν, στη Μέση Ανατολή.
Εν κατακλείδι για να μπορέσουμε να εξαλείψουμε την Ισλαμική τρομοκρατία πρέπει να στείλουμε με σαφήνεια το μήνυμα, στους συμπολίτες μας μουσουλμάνους, αλλά και στους μουσουλμάνους όλου του κόσμου, πως δεν υφίσταται κανένα είδος πολιτισμικής σύγκρουσης. Βασικότερο όμως όλων, είναι, πως πρέπει να έχουμε στο πλευρό μας ως συμπολεμιστές μας τους μουσουλμάνους όλου του κόσμου, για να πολεμήσουμε τις κτηνώδεις αιρέσεις όπως ο ISIS που πλήττουν με σφοδρότητα και τους ίδιους τους μουσουλμάνους.