Ερώτηση: Ένας ουρολόγος μου είπε πρόσφατα ότι δεν πρέπει να πηγαίνω στην τουαλέτα «για παν ενδεχόμενο». Ισχύει;
Όταν ήμασταν παιδιά, πολλοί από εμάς ενθαρρυνόμασταν να πηγαίνουμε στην τουαλέτα πριν βγούμε από το σπίτι ή όποτε υπήρχε τουαλέτα κοντά. Υπήρχε ένας καλός λόγος: το να πηγαίνουμε στην τουαλέτα «για παν ενδεχόμενο» μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη ατυχημάτων μεταξύ των παιδιών που έχουν την τάση να «κρατιούνται».
Οι ουρολόγοι αποκαλούν αυτή την πρακτική «βολική» ή «προληπτική» ούρηση, και άνθρωποι όλων των ηλικιών την εφαρμόζουν, συχνά πριν βγουν από το σπίτι ή πριν πάνε για ύπνο.
Μια περιστασιακή «για κάθε ενδεχόμενο» στάση στην τουαλέτα δεν θα κάνει μεγάλη ζημιά, λέει η δρ Αριάνα Σμιθ, καθηγήτρια ουρολογίας στο Ιατρικό Σχολείο Perelman του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια. Αλλά το να το κάνει κανείς εκεί πολλές φορές την ημέρα μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα προβλημάτων της ουροδόχου κύστης, διαταράσσοντας τον φυσικό κύκλο ανατροφοδότησης μεταξύ της ουροδόχου κύστης και του εγκεφάλου.
Πώς επηρεάζει την υγεία της ουροδόχου κύστης το να ουρεί κανείς «για παν ενδεχόμενο»;
Για να κατανοήσουμε γιατί η προληπτική ούρηση μπορεί να είναι επιβλαβής, είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε πώς λειτουργεί η ουροδόχος κύστη. Καθώς τα νεφρά φιλτράρουν το αίμα για να απομακρύνουν τα απόβλητα, παράγουν ούρα, τα οποία μεταφέρονται στην ουροδόχο κύστη. Οι γυναίκες μπορούν συνήθως να συγκρατήσουν έως 500 χιλιοστόλιτρα ούρων, ή περίπου δύο φλιτζάνια στην ουροδόχο κύστη τους, ενώ οι άνδρες μπορούν να αποθηκεύσουν 700 χιλιοστόλιτρα, ή σχεδόν τρία φλιτζάνια.
Γενικά, νιώθουμε την ανάγκη να πάμε στην τουαλέτα πολύ πριν φτάσουμε σε αυτό το όριο, όταν η ουροδόχος κύστη μας περιέχει μεταξύ 150 και 250 χιλιοστόλιτρα υγρού. Καθώς η ουροδόχος κύστη γεμίζει, στέλνει νευρικά σήματα στον εγκέφαλο, ενημερώνοντάς μας ότι είναι ώρα να πάμε.
Οι ειδικοί με τους οποίους μιλήσαμε είπαν ότι όταν ουρούμε «για παν ενδεχόμενο», η ουροδόχος κύστη αρχίζει να ειδοποιεί τον εγκέφαλό μας πολύ νωρίς, πριν να έχει συσσωρευτεί η κανονική ποσότητα ούρων. Αυτή η διαταραχή μπορεί να μειώσει «τον όγκο που μπορεί να συγκρατήσει η ουροδόχος κύστη μας με την πάροδο του χρόνου», προειδοποιεί η Σιόμπχαν Σάτκλιφ, επιδημιολόγος και καθηγήτρια χειρουργικής στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον.
Ως αποτέλεσμα, μπορεί να αισθανθούμε δυσφορία όταν βρισκόμαστε σε μια κατάσταση όπου δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αμέσως την τουαλέτα, συμπληρώνει η δρ Σμιθ.
Το να ουρούμε πριν προκύψει η ανάγκη μας κάνει επίσης πιο πιθανό να καταπονούμαστε. Κάτι τέτοιο ασκεί επιπλέον πίεση στους μύες του πυελικού εδάφους – μια μυϊκή ομάδα που υποστηρίζει την ουροδόχο κύστη και άλλα όργανα – και μπορεί ενδεχομένως να τους αποδυναμώσει, σύμφωνα με ότι δηλώνει η Κάθρην Μπούργκιο, ψυχολόγος συμπεριφοράς και ομότιμη καθηγήτρια γεροντολογίας, γηριατρικής και παρηγορητικής φροντίδας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αλαμπάμα στο Μπέρμιγχαμ.
Για τους λόγους αυτούς, η ούρηση «για παν ενδεχόμενο» μπορεί να οδηγήσει τους ανθρώπους να αναπτύξουν υπερδραστήρια κύστη, μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από έντονη και συχνή επιθυμία για ούρηση, όπως αναφέρει η δρ Σάτκλιφ.
https://www.huffingtonpost.gr/entry/pniymos-paidia_gr_683eec8de4b00333c9608821
Είναι δυνατόν να «σπάσει» η συνήθεια;
Η σύντομη απάντηση είναι ναι. Οι ερευνητές έχουν διαπιστώσει ότι ο εγκέφαλος έχει περισσότερο έλεγχο από ό,τι νομίζουμε, ή όπως αρέσκεται να λέει στους ασθενείς της η δρ Αλέιν Μάρκλαντ, επικεφαλής της γηριατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Γιούτα: «Το μυαλό πάνω από την ουροδόχο κύστη».
Αν θέλουμε να μειώσουμε τις επισκέψεις στην τουαλέτα «για παν ενδεχόμενο», ας δοκιμάσουμε βαθιές αναπνοές, απόσπαση της προσοχής ή να πολύμε στον εαυτό μας ότι «έχουμε τον έλεγχο», συμβουλεύει η Μπούργκιο. Μερικές μικρές μελέτες δείχνουν ότι οι τεχνικές mindfulness μπορούν να μειώσουν τις ξαφνικές, έντονες παρορμήσεις προς επίσκεψη στην τουαλέτα. Χρειάζονται περισσότερες έρευνες, αλλά οι ειδικοί πιστεύουν ότι μέθοδοι όπως αυτές θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν να «επανεκπαιδεύσουμε» την κύστη μας να στέλνει σήματα μόνο όταν έχει συσσωρευτεί περισσότερο υγρό.
Αν όμως αντιμετωπίζετε ήδη καταστάσεις όπως η υπερδραστήρια κύστη ή η ακράτεια ούρων, υπάρχουν πιο δραστικά πράγματα πράγματα που μπορούμε να δοκιμάσουμε. Παραδείγματος χάρη, δουλεύοντας με έναν φυσικοθεραπευτή, οι ασθενείς μπορούν να ενδυναμώσουν τους μύες που εμπλέκονται στον έλκεγχο της ουροδόχου κύστης. Κι ακόμα:
Ας παρακολουθήσουμε τι πίνουμε. Οι ειδικοί τονίζουν ότι οι τροποποιήσεις στον τρόπο ζωής, όπως η διαχείριση των υγρών, μπορούν επίσης να βοηθήσουν. Η καφεΐνη, το αλκοόλ, τα ποτά με υψηλή οξύτητα και ακόμη και ορισμένα τεχνητά συστατικά, όπως τα γλυκαντικά, μπορούν να ερεθίσουν την επένδυση της ουροδόχου κύστης και να προκαλέσουν συχνότερες παρορμήσεις. Η μείωση της καφεΐνης, δηλώνει ακόμα η δρ Σμιθ, «είναι κάτι που έχουμε δει παγκοσμίως ως χρήσιμο» ως προς αυτή την κατεύθυνση.
Τέλος, ας κάνουμε έλεγχο για άλλες παθήσεις της υγείας μας. Ας μιλήσουμε με έναν γιατρό για τη συνολική μας υγεία, καθώς παθήσεις όπως ο διαβήτης ή η άπνοια ύπνου μπορεί να προκαλέσουν συχνότερες επισκέψεις στην τουαλέτα. Άλλες παρεμβάσεις, όπως η φαρμακευτική αγωγή, μπορεί να είναι επιλογές σε τέτοιες περιπτώσεις. Ο στόχος είναι να τιθασευτεί ο «φαύλος κύκλος μεταξύ του εγκεφάλου και της ουροδόχου κύστης», καταλήγει η δρ Σμιθ, η οποία είναι αισιόδοξη ότι, στις περισσότερες περιπτώσεις, οι επιπτώσεις της «επίσκεψης στην τουαλέτα για παν ενδεχόμενο» μπορούν να διορθωθούν. «Οι υγιείς ουροδόχοι κύστεις είναι ανθεκτικές», καταλήγει.
ΠΗΓΗ: nytimes.com