Το ότι όλες οι αυτοκρατορίες καταρρέουν είναι μια ιστορική αλήθεια των διεθνών σχέσεων, την οποία ούτε τα ηγεμονικά κράτη του τελευταίου αιώνα δεν κατάφεραν να αποφύγουν. Συνήθως η εξωτερική υπερέκταση προκαλεί εσωτερικές τριβές συγκρουόμενων συμφερόντων και προτεραιοτήτων.
Στην αρχή του 2023, οι ρωγμές που πρωτοεμφανίστηκαν στο εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών είναι τα ανεπούλωτα τραύματα του 2006, ιδιαίτερα μετά την εσφαλμένη εισβολή στο Ιράκ. Αυτές οι ρωγμές έχουν πλέον μετεξελιχθεί σε βαθιά κοινωνικά και πολιτικά ρήγματα τα οποία δείχνουν ότι θα μεγαλώσουν ακόμα περισσότερο τους επόμενους δώδεκα μήνες με την έναρξη της παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου που θα οδηγήσει στις προεδρικές εκλογές του 2024.
Ενώ η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, τον περασμένο Φεβρουάριο, άλλαξε ριζικά τις γεωπολιτικές ισορροπίες και κατά πολλούς αναλυτές μπορεί και να επιτάχυνε αναμενόμενες εξελίξεις, που θα μετέφεραν το γεωπολιτικό κέντρο βάρους στην Ασία, ταυτόχρονα είχε βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες θετικές και αρνητικές επιπτώσεις στην εσωτερική και στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ.
Βραχυπρόθεσμα βοήθησε στην συσπείρωση του εκλογικού σώματος δίνοντας μια ώθηση στην δημοτικότητα του προέδρου Μπάιντεν, ο οποίος επωφελήθηκε και από την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου, που αναιρούσε την απόφαση του ίδιου δικαστηρίου του 1973, γύρω από το δικαίωμα σε ασφαλή και νόμιμη άμβλωση.
Μακροπρόθεσμα, ο πόλεμος στην Ουκρανία, αλλά και οι αποφάσεις του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ, μπορεί να οδηγήσουν στην εμβάθυνση των διαιρέσεων και σε μετωπικές συγκρούσεις που θα οδηγήσουν σε μια πιο γενικευμένη κρίση. Ενώ η κυβέρνηση Μπάιντεν, είχε καταφέρει με μεγάλο πολιτικό κόστος να αποδεσμευτεί από την οικονομική αιμορραγία του εικοσαετούς ανοιχτού μετώπου με τον Αφγανιστάν, μόνον λίγους μήνες νωρίτερα, το μέτωπο στην Ουκρανία άνοιξε μία νέα διαρροή κονδυλίων από τον κρατικό προϋπολογισμό και μία καινούργια δέσμευση, με πολύ υψηλότερα ρίσκα. Εάν το Αφγανιστάν ήταν απλά θέμα γοήτρου, μία παρόμοια αποχώρηση από την Ουκρανία θα είναι καταστροφική.
Οι ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου που φάνταζαν σαν μία πανωλεθρία, λίγους μήνες νωρίτερα, ήταν πολύ πιο ήπιες για την κυβέρνηση Μπάιντεν και τους δημοκρατικούς, οι οποίοι κατάφεραν να αυξήσουν οριακά τις δυνάμεις τους στην Γερουσία αλλά και να χάσουν οριακά την Βουλή των Αντιπροσώπων, επωφελούμενοι και από το Ουκρανικό αλλά προ πάντων την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου.
Τα αποτελέσματα των εκλογών ήταν μια ανακούφιση για όσους συνέδεσαν την νίκη των Δημοκρατών με την αντοχή του δημοκρατικού πολιτεύματος, μετά τα γεγονότα της 6ης Ιανουαρίου του 2021. Ωστόσο στο παρασκήνιο, οι συστημικές εσωτερικές ρίξεις δεν επουλώθηκαν. Την επόμενη μέρα των εκλογών ο πρώην πρόεδρος Τραμπ ανακοίνωσε κιόλας την υποψηφιότητα του για τις προεδρικές εκλογές του 2024 θέτοντας έτσι αν μην τι άλλο, τον εαυτό στον επίκεντρο των πολιτικών εξελίξεων ασκώντας παράλληλα πίεση στο πολιτικό κατεστημένο, καταφέρνοντας όμως να συγκρατήσει με αυτόν τον τρόπο την πολιτική του πελατεία, η οποία παρά την μαχητικότητα της δεν συσπειρώνεται πλέον μόνον γύρω από το πρόσωπο του.
Η άνοδος της δημοτικότητας του κυβερνήτη της πολιτείας της Φλόριντας, του Ρόναλντ Ντιόν ντε Σάντις, αλλά και άλλων νέο εκλεγμένων συντηρητικών αντιπροσώπων σαν πιο αποτελεσματικών εκπροσώπων της δυσαρέσκειας που εξέφραζε ο πρόεδρος Τραμπ, δημιουργεί νέα δεδομένα και αλλάζει όλο το κομματικό σκηνικό ιδιαίτερα ανάμεσα στους Ρεπουμπλικάνους αλλά και στην πτέρυγα των Δημοκρατικών, ενώ η δημοτικότητα του προέδρου Μπάιντεν παραμένει σε χαμηλά επίπεδα, χωρίς να υπάρχει πιθανός/η διάδοχος.
Είναι πολύ πιθανόν να έχουμε μία από τις μεγαλύτερες αλλαγές του κομματικού χάρτη από τα τέλη της δεκαετίας του 1960, όταν οι Δημοκρατικοί και οι Ρεπουμπλικάνοι αλλάξαν ριζικά σαν συνέπεια της νομοθεσίας του 1965 και της Κοινωνικής Ισότητας και του πολέμου στο Βιετνάμ.
Το 2023 θα είναι μια ιδιαίτερα δύσκολη χρονιά για τις Ηνωμένες Πολιτείες, διότι οι επιπτώσεις του πολέμου, στην Ουκρανία ιδιαίτερα, θα γίνουν όλο και πιο αισθητές σε οικονομικό επίπεδο, με το ενεργειακό, και τον ανοδικό πληθωρισμό να επιβαρύνουν μια ήδη ταλαιπωρημένη κοινωνία, και ένα πολιτικό σύστημα το οποίο πρέπει να διαχειριστεί ακόμη μια παγκόσμια κρίση.
Μια παγκόσμια κρίση που είναι περισσότερο ένα “παίγνιο της κότας”,῾ μία πιθανή νίκη της Ρωσίας, παρά “παίγνιο του φυλακισμένου” που ήταν η μακροχρόνια παραμονή στο Αφγανιστάν Μια Αμερικάνικη κοινωνία διαιρεμένη, πιο φοβική, εσωστρεφής και ανασφαλής. Το μεταναστευτικό, το θέμα των συνόρων, οι κοινωνικές πιέσεις ιδιαίτερα μετά από τις πρόσφατες αποφάσεις του Ανώτατου Δικαστηρίου, όσον αφορά θέματα ταυτότητας και ισονομίας, έχουν δημιουργήσει μια κοινωνία με αγεφύρωτα ρήγματα.
Οι πληθωριστικές πιέσεις ιδιαίτερα στην καθημερινότητα, άλλος ένας ατέρμονος πόλεμος εκτός συνόρων, και ένα πολιτικό σύστημα στα μέσα μίας πλήρης μετεξέλιξης, καθιστά τις Ηνωμένες Πολιτείες σαν το μέγα ερωτηματικό του 2023 όσον αφορά τις πολιτικές επιπτώσεις της χρονιάς, όχι μόνον εσωτερικά της χώρας, αλλά και εξωτερικά.
Ενώ οι περισσότεροι αναλυτές ρίχνουν την προσοχή τους στον πόλεμο μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας ή τις εξελίξεις νότιο σινική θάλασσα και εσωτερικά στην Κίνα και τις αναθεωρητικές γεωπολιτικές διαθέσεις διάφορων κρατών, η αποφυγή μιας αναμενόμενης πολιτικής κρίσης στο εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτείων θα είναι το πιο σημαντικό γεγονός του 2023.