Την εναλλακτική πρόταση που, όπως αναφέρει, είχε υποβάλει στη γερμανική κυβέρνηση και την τρόικα, για τις ιδιωτικοποιήσεις, παρουσιάζει ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης, με άρθρο του στο Project Syndicate, με τίτλο «το εκδικητικό σχέδιο ιδιωτικοποιήσεων της Ευρώπης για την Ελλάδα».
O κ. Βαρουφάκης χαρακτηρίζει «βδέλυγμα» την πρόταση μιας «ελληνικής Treuhand» (ο φορέας που είχε αναλάβει ιδιωτικοποιήσεις μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου) και αναφέρει ότι η πρόταση αυτή υπαγορεύτηκε στον «Αλέξη Τσίπρα, που είχε τρομοκρατηθεί από τις εναλλακτικές», μαζί με τους «όρους παράδοσης», από τη Σύνοδο Κορυφής των ηγετών της Ευρωζώνης.
Η «ελληνική Treuhand», υποστηρίζει ο πρώην υπουργός, θα έπρεπε να είναι στίγμα στη συνείδηση της Ευρώπης και χαμένη ευκαιρία, ένα «πολιτικά τοξικό» και «οικονομικά επιβλαβές» σχέδιο, που χάνει την ευκαιρία να προκαλέσει επενδύσεις.
Η εναλλακτική που ο ίδιος είχε προτείνει στις 19 Ιουνίου, γράφει ο κ. Βαρουφάκης, υποβλήθηκε στο πλαίσιο ενός εγγράφου με τίτλο «Δίνοντας τέλος στην ελληνική κρίση» (Ending the Greek Crisis) και περιελάμβανε την ομαδοποίηση των ελληνικών περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου (εξαιρουμένων αυτών που σχετίζονται με την ασφάλεια της χώρας, την πολιτιστική κληρονομιά και τις δημόσιες παροχές) σε μια κεντρική εταιρεία, διαχωρισμένη από την κυβερνητική διαχείριση, που θα ελεγχόταν ως ιδιωτικός φορέας, υπό την αιγίδα της Βουλής, με στόχο τη μεγιστοποίηση της αξίας των assets και τη δημιουργία ενός ρεύματος επενδύσεων. «Το ελληνικό κράτος θα ήταν ο μόνος μέτοχος, αλλά δεν θα έδινε εγγυήσεις όσον αφορά στο παθητικό ή χρέος».
Η εταιρεία αυτή, συνεχίζει, θα έπαιζε σημαντικό ρόλο στην προετοιμασία των assets για πώληση, λαμβάνοντας υπόψιν την παρούσα αξία και θα ασχολούνταν με τον εκσυγχρονισμό και την αναδιάρθρωσή τους. Το σχέδιο είχε ως όραμα ένα επενδυτικό πρόγραμμα 3-4 ετών, με αποτέλεσμα «επιπλέον δαπάνες 5% του ΑΕΠ ετησίως», με τις παρούσες μακροοικονομικές συνθήκες να υποδηλώνουν θετικό συντελεστή ανάπτυξης άνω του 1,5. Αυτό, υποστηρίζει, θα έφερνε ανάλογες αυξήσεις στα φορολογικά έσοδα, συνεισφέροντας στη δημοσιονομική βιωσιμότητα και την επίτευξη πειθαρχίας όσον αφορά στις δαπάνες «χωρίς να συρρικνώνεται η κοινωνική οικονομία».
Σε αυτό το πλαίσιο, συνεχίζει ο κ. Βαρουφάκης, το πρωτογενές πλεόνασμα θα επιτύγχανε «τροχιά διαφυγής», με αποτέλεσμα η εταιρεία να λάβει τραπεζική άδεια μέσα σε ένα ή δύο χρόνια, μετατρεπόμενη έτσι σε μια τράπεζα ανάπτυξης ικανή να υποστηρίξει τις επενδύσεις στην Ελλάδα και να συνεργάζεται με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.
Η εν λόγω τράπεζα επενδύσεων, υποστηρίζει, θα επέτρεπε στην κυβέρνηση να επιλέγει ποια assets θα ιδιωτικοποιούνταν και ποια όχι, εγγυόμενη τη μεγαλύτερη επίδραση στη μείωση χρέους από τις επιλεχθείσες ιδιωτικοποιήσεις.
«Η πρότασή μας έγινε δεκτή με σιωπή. Ειδικότερα, το Eurogroup και η τρόικα συνέχισαν να διαρρέουν στα διεθνή ΜΜΕ ότι οι ελληνικές αρχές δεν είχαν αξιόπιστες, καινοτόμες προτάσεις...μερικές ημέρες αργότερα, όταν κατάλαβαν ότι η ελληνική κυβέρνηση θα υπέκυπτε πλήρως στις απαιτήσεις της τρόικας, θεώρησαν σωστό να επιβάλουν στην Ελλάδα το ταπεινωτικό, χωρίς φαντασία, ολέθριο μοντέλο της Treuhand. Σε αυτή τη σημαντική στιγμή της ευρωπαϊκής ιστορίας, η καινοτόμα εναλλακτική μας πετάχτηκε στα σκουπίδια. Παραμένει εκεί για να την ανασύρουν άλλοι».