Γιατί οι Αμερικάνοι μίσησαν την μόνιμη θερινή ώρα

Τι έδειξε το πείραμα που έγινε στις ΗΠΑ το 1974 λόγω της βαθιάς ενεργειακής κρίσης.
Η θερινή ώρα τέθηκε σε ισχύ την Κυριακή στις ΗΠΑ στις 10/1/1974, ως εθνικό μέτρο εξοικονόμησης ενέργειας. Ωστόσο αρκετοί άνθρωποι μπερδεύτηκαν.
Η θερινή ώρα τέθηκε σε ισχύ την Κυριακή στις ΗΠΑ στις 10/1/1974, ως εθνικό μέτρο εξοικονόμησης ενέργειας. Ωστόσο αρκετοί άνθρωποι μπερδεύτηκαν.
Denver Post via Getty Images

Η αλλαγή στη θερινή ώρα, θα πραγματοποιηθεί κανονικά τα ξημερώματα της Κυριακής 27 Μαρτίου, μολονότι το 2021 υπήρχε μεγάλη κουβέντα πως η κάθε χώρα θα αποφάσιζε εάν θα σταματούσε να ρυθμίζει τα ρολόγια ανάλογα με τη θερινή ή τη χειμερινή ώρα. Τελικά οι σχετικές συζητήσεις της ΕΕ δεν οδήγησαν πουθενά.

Συγκεκριμένα, όταν το ρολόι μας δείξει 03:00, θα το γυρίσουμε μία ώρα μπροστά, ώστε να δείξει 04:00.

Η επόμενη αλλαγή ώρας, θα πραγματοποιηθεί τον Οκτώβριο (του 2022) και ενδεχομένως και το Μάρτιο του 2023. Το μέτρο της αλλαγής της ώρας έχει ως βασικό πλεονέκτημα την εξοικονόμηση ενέργειας.

Μάλιστα πριν από 48 χρόνια, υπό την επήρεια της πετρελαϊκής κρίσης, οι ΗΠΑ (και όχι μόνο) προσπάθησαν να καθιερώσουν μόνιμα την θερινή ώρα για όλη τη διάρκεια του έτους, ξεκινώντας από τις 6 Γενάρη. Ωστόσο οι Αμερικάνοι μίσησαν αυτή την απότομη αλλαγή.

Ο ήλιος ανέτειλε στις 8:27 π.μ. στις 7 Ιανουαρίου 1974. Τα παιδιά στην περιοχή της Ουάσιγκτον είχαν φύγει για το σχολείο στο κατασκόταδο εκείνο το πρωί. «Μερικά από τα παιδιά πήραν φακούς μαζί τους», είπε στην Washington Post, μια μητέρα που έστειλε το παιδί της στο σχολείο, η Φλόρενς Μπάουερ.

Η αλλαγή θα ωφελούσε τους Αμερικανούς μακροπρόθεσμα, είχε προβλέψει ο Στιβ Γκρόσμαν του Υπουργείου Μεταφορών. Ναι, τα ατυχήματα στο πρωινό σκοτάδι μπορεί να γίνονταν πιο συνηθισμένα, αλλά οι μεγαλύτερες ώρες της ημέρας θα μπορούσαν να σημάνουν την εξάλειψη των κινδύνων από τις βραδινές μετακινήσεις. Ωστόσο, έξω από την πρωτεύουσα των ΗΠΑ, άλλοι ορκίστηκαν ανυπακοή: ο Ρόμπερτ Γιοστ, δήμαρχος της πόλης του Σεντ Φράνσις, στο Κάνσας είπε ότι το δημοτικό συμβούλιο «αισθάνθηκε ότι ήταν καιρός να πατήσουμε πόδι και να σταματήσουμε αυτές τις σαχλαμάρες».

Aρθρο της 8ης Ιανουαρίου 1974 στην Washington Post.
Aρθρο της 8ης Ιανουαρίου 1974 στην Washington Post.
washington post

To χρονικό ενός αποτυχημένου πειράματος

Το Κογκρέσο είχε ψηφίσει στις 14 Δεκεμβρίου 1973 να θέσει τις ΗΠΑ σε θερινή ώρα για δύο χρόνια. Ο τότε πρόεδρος Νίξον υπέγραψε το νομοσχέδιο την επόμενη μέρα. Οι ΗΠΑ είχαν επιλέξει τη μόνιμη θερινή ώρα ξανά στο παρελθόν, κατά τη διάρκεια του Β′ Παγκοσμίου Πολέμου. Τότε, επίσης, θεσπίστηκε το μέτρο προς εξοικονόμηση καυσίμων. Ο Πολ Μουλινάξ, ένας γεωγράφος που εργαζόταν στο Πεντάγωνο, πρότεινε να ενταχθούν οι ηπειρωτικές ΗΠΑ σε μια ενιαία ζώνη ώρας. Το “USA Time” θα ίσχυε από το Μπέινγκορ στο Μέιν ως το Μπάρστοου της Καλιφόρνια, θα εξάλειφε το jet lag και θα έκανε κοινά τα τηλεοπτικά προγράμματα των σταθμών. Η ιδέα του βρήκε υποστήριξη στο Κογκρέσο, μέσω ενός νομοσχεδίου από την Αντιπρόσωπο της Χαβάης, Πάτσι Μινκ. «Ο άνθρωπος είναι ένα πολύ προσαρμοστικό ζώο. Δεν υπάρχει λόγος να είμαστε σκλάβοι του ήλιου», είχε πει τότε η Μινκ.

Ωστόσο το σκοτάδι από τα ξημερώματα, αποδείχτηκε γρήγορα επικίνδυνο και σε ορισμένες περιπτώσεις μοιραίο για τα παιδιά: Ένα 6χρονο κορίτσι από την Αλεξάνδρεια της Βιρτζίνια, χτυπήθηκε από αυτοκίνητο καθώς πήγαινε στο Δημοτικό Σχολείο της στις 7 Ιανουαρίου και έσπασε το πόδι της. Δύο μαθητές της κομητείας του Πρινς Τζωρτζ τραυματίστηκαν τον Φεβρουάριο. Τις εβδομάδες μετά την αλλαγή, οκτώ παιδιά από τη Φλόριντα σκοτώθηκαν σε τροχαία ατυχήματα. Ο κυβερνήτης της Φλόριντα, Ρούμπιν Aσκιού, ζήτησε από το Κογκρέσο να ακυρώσει το μέτρο. «Ήρθε η ώρα να αναγνωρίσουμε ότι μπορεί κάλλιστα να κάναμε λάθος», είπε ο Αμερικανός γερουσιαστής Ντικ Κλαρκ της Αϊόβα κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο Κογκρέσο στις 28 Ιανουαρίου 1974. Στην περιοχή της Ουάσιγκτον, ορισμένα σχολεία καθυστέρησαν την ώρα έναρξης τους μέχρι να φέξει ο ήλιος.

Steve Larson via Getty Images

Το Εθνικό Συμβούλιο Ασφάλειας ανέφερε τον Φεβρουάριο του 1974 ότι οι θάνατοι πριν από την ανατολή του ηλίου είχαν αυξηθεί σε 20 από 18 το προηγούμενο έτος. Τον Ιούλιο, ο Ρότζερ Σαντ, τότε βοηθός διαχειριστής για την Ομοσπονδιακή Διοίκηση Ενέργειας, έγραψε μια επιστολή στην Post που σημείωνε ότι η εξοικονόμηση ενέργειας 1% που επιτυγχάνεται με τη μετάβαση στη θερινή ώρα, ισοδυναμεί με την εξοικονόμηση 20.000-30.000 τόνων άνθρακα καθημερινά. Περαιτέρω, υποστήριξε ότι τα απογευματινά ατυχήματα είχαν μειωθεί.

Μέχρι τον Αύγουστο, όμως, καθώς το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ προκάλεσε την κατάρρευση της κυβέρνησης Νίξον και η Αμερική ήταν πλέον έτοιμη να σταματήσει τα πειράματα του ρολογιού της. Ενώ το 79% των Αμερικανών ενέκρινε την αλλαγή τον Δεκέμβριο του 1973, η έγκριση είχε πέσει στο 42% τρεις μήνες αργότερα, ανέφεραν οι New York Times. Επτά ημέρες μετά την παραίτηση του Προέδρου Νίξον, ο Αμερικανός γερουσιαστής Μπομπ Ντολ από το Κάνσας εισήγαγε μια τροπολογία τον Αύγουστο που θα τερμάτιζε το πείραμα της θερινής ώρας, η οποία και εγκρίθηκε. Παρόμοιο νομοσχέδιο πέρασε κι από τη Βουλή. Στα τέλη Σεπτεμβρίου, το Κογκρέσο ενέκρινε ένα νομοσχέδιο που θα αποκαθιστούσε την τυπική ώρα στις 27 Οκτωβρίου. Ο Πρόεδρος Φορντ το υπέγραψε στις 5 Οκτωβρίου. Η εξοικονόμηση ενέργειας, σημείωσε ένα πάνελ της Βουλής, «πρέπει να εξισορροπηθεί έναντι της πλειοψηφίας του κοινού που απεχθάνεται την τήρηση της θερινής ώρας.”

Δημοφιλή