Η παγκόσμια οικονομία ζει πρωτόγνωρες στιγμές με έναν ατελείωτο χορό γύρω από τον χρυσό. Τον λεγόμενο «κρυμμένο χρυσό», καθώς πέρα από τις τράπεζες, σε χώρες όπου η οικονομία τρικλίζει, οι πολίτες καταφεύγουν στην αγορά ακόμα και μιας χρήσης λίρας για να την φυλάξουν κάτω από το μαξιλάρι τους. Χαρακτηριστικότερη περίπτωση η Τουρκία. Η δεύτερη χώρα στον κόσμο με «κρυμμένο χρυσό», αφού η τουρκική λίρα καταρρέει.
Ταυτόχρονα ο Πούτιν ετοιμάζεται για το δικό του χρηματιστήριο μαζί με τους BRICS. Τον διεθνή πολιτικό οργανισμό των κορυφαίων αναδυόμενων αγορών, που αποτελείται από δέκα χώρες: τη Βραζιλία, τη Ρωσία, την Ινδία, τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και τη Νότια Αφρική, καθώς και την Αίγυπτο, την Αιθιοπία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Ιράν και τη Σαουδική Αραβία. Ένα χρηματιστήριο, που σύμφωνα με τις πληροφορίες, θα βασίζεται στο χρυσό, στην πλατίνα και στα διαμάντια.
Βεβαίως σημαντικός παρονομαστής και τα κρυπτονομίσματα. Για να μην ξεχάσουμε και κολοσσούς όπως η Blackrock. Για να δημιουργείται τελικά, με όλα αυτά που περιγράφονται στο παγκόσμιο χρηματοοικονομικό τομέα, μία κατάσταση που κανείς δεν ξέρει αν είναι ή δεν είναι φούσκα και πως θα εξελιχθεί.
Η συνέντευξη που παραχώρησε στην HuffPost ο καθηγητής Νικόλαος Φίλιππας της έδρας Χρηματοοικονομικής του Πανεπιστημίου Πειραιά και Πρόεδρος και ιδρυτής του Ινστιτούτου Χρηματοοικονομικού Αλφαβητισμού, είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική.
Η συζήτηση ξεκίνησε με την φρενίτιδα του χρυσού, με τον κ.Φίλιππα να τοποθετείται ως εξής:
«Παραδοσιακά, όταν υπάρχουν καταστάσεις αβεβαιότητας στον πλανήτη, πολλοί, όχι όλοι οι επενδυτές, αλλά κομμάτι των επενδυτών, προστρέχει στο χρυσό, γιατί ο χρυσός έχει αποδειχθεί διαχρονικά σαν ένα καταφύγιο πλούτου, ασφαλείας μαζί με άλλα προβλήματα, όπως ο πληθωρισμός. Για παράδειγμα στην Τουρκία. Οι Τούρκοι πολίτες, οι οποίοι πέρα από την πολιτιστική τους κληρονομιά, θεωρούν το χρυσό αυτονόητο όταν τον δίνουν σε προίκες. Στην Ινδία τον βάζουν μπροστά στο σπίτι τους, που είναι περίπου το ίδιο πράγμα. Στην Ινδία, μάλιστα, θεωρείται κάτι ιερό, ας πούμε. Αυτές οι χώρες έχουν πολλά λεφτά.
»Ιδιαίτερα όταν πέφτει η τουρκική λίρα, που ξέρουμε ότι πέφτει, υποτιμάται πάρα πολύ. Φανταστείτε μερικά χρόνια ήταν 1€ δυόμιση λίρες και τώρα έχει φτάσει 1€ 48 λίρες. Καταλαβαίνετε υποτίμηση; Καταλαβαίνετε ότι ο τούρκος πολίτης για να προστατευθεί πρέπει να βάλει τα χρήματά του κάπου που να αντισταθμίσει αυτή την υποτίμηση που χάνει κάθε χρόνο; Ένας απ αυτό είναι ο χρυσός. Ένα άλλο ότι οι Τούρκοι ασχολούνται πάρα πολύ με τα κρυπτονομίσματα. Οπότε ΣΟΣ επειδή πάρα πολλοί αναλυτές φοβούνται αυτό που συμβαίνει τώρα στην Αμερική. Εκεί το μεγάλο χρέος είναι 36 τρισεκατομμύρια. Δηλαδή ο λόγος χρέος προς ΑΕΠ, δημόσιο χρέος προς ΑΕΠ είναι σήμερα 120%. Οι δε τόκοι που πληρώνει το αμερικανικό δημόσιο είναι τρομεροί. Πάνω από 2 τρισεκατομμύρια το χρόνο τόκους.
»Η αβεβαιότητα που υπάρχει στο παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον αντισταθμίζεται από τις κεντρικές τράπεζες, οι οποίες έχουν αγοράσει φέτος ρεκόρ ποσοτήτων χρυσού. Πάνω από 1,2 τόνους, γιατί θέλουν να έχουν μια ασφάλεια στην άκρη. Ο χρυσός προσφέρει μια ασφάλεια σε τέτοιες αβεβαιότητες. Άρα λοιπόν υπάρχουν πάρα πολλές χώρες και οι οποίες αγοράζουν χρυσό. Οι κεντρικές τράπεζες. Υπάρχουν άλλοι επενδυτές, κυρίως Αμερικανοί».
HUF: Εμείς πώς είμαστε στα δικά μας αποθεματικά του χρυσού στην Ελλάδα; Δηλαδή έχουμε μια εγγυημένη κατάσταση;
ΦΙΛ: Έχουμε, αλλά δεν τα έχει η Τράπεζα της Ελλάδος. Δεν έχουμε αμελητέα, ούτε έχουμε πάρα πολλά. Σε αντίθεση με την Τουρκία ή με την Ρωσία. Βέβαια τα περισσότερα αποθεματικά στον κόσμο έχουν Ηνωμένες Πολιτείες μακράν, αλλά ο μεγαλύτερος παραγωγός στον κόσμο είναι η Κίνα και η Ρωσία.
HUF: Απ’ότι διαβάζω, ο Πούτιν ετοιμάζεται να κάνει χρηματιστήριο το οποίο θα το βασίζει στο χρυσό, στην πλατίνα και στα διαμάντια.
ΦΙΛ: Ναι ναι ναι. Υπάρχουν χρηματιστήρια παραδοσιακά και στα προϊόντα που αναφέρατε. Αλλά η Ρωσία και η Κίνα λόγω του κομμουνιστικού τους παρελθόντος δεν έχουν μεγάλη εμπειρία στα χρηματιστήρια.
Στο σημείο αυτό της συζήτησης μας, ο καθηγητής κύριος Φίλιππας μιλάει για τον μεγάλο πόλεμο των δυτικών fans.
«Για να καταλάβετε, μόνο η Blackrock, διαχειρίζεται 10,5 τρισεκατομμύρια δολάρια. Το ξαναλέω: 10,5 τρισεκατομμύρια δολάρια, δηλαδή η μεγαλύτερη εταιρεία διαχείρισης πλούτου στον κόσμο είναι η αμερικανική Blackrock. Τώρα που μιλάμε με 10,5 τρισεκατομμύρια. Όπως καταλαβαίνετε είναι τεράστιο το νούμερο και βέβαια δίπλα ή από κάτω ακολουθεί η Βάνγκαρντ που είναι 7,5 με 8 τρισεκατομμύρια δολάρια, η Φιντέλ 6 τρισεκατομμύρια δολάρια. Καταλαβαίνετε ότι αυτός είναι χρηματιστηριακός πλούτος, όμως δεν είναι πραγματικός όπως είναι ο χρυσός. Δεν παύει όμως να είναι μια τεράστια δύναμη. Δηλαδή δεν είναι μόνο το στρατιωτικό σκέλος των αντιθέσεων και αντιπαλοτήτων μεταξύ των χωρών, είναι και ο χρηματοπιστωτικός τομέας, που εκεί Αμερική και η Δύση έχουν πολύ μεγάλο προβάδισμα».
Η επόμενη ερώτηση είχε να κάνει, απέναντι σε αυτούς τους κολοσσούς, πού στέκει η Ευρώπη και κυρίως πού στέκει η Ελλάδα. Και η απάντηση που έδωσε ο κύριος Φίλιππας ήταν η εξής:
«Η Ελλάδα, δυστυχώς, πέρασε 10 με 15 χρόνια, δύσκολα. Οικονομικά. Και οι πολίτες φυσικά. Οπότε θα θέλαμε να αναπτυχθεί πιο γρήγορα, γιατί έχουμε χάσει πάρα πολύ έδαφος σε σχέση με άλλες χώρες, ακόμα και βαλκανικές. Είσαστε ενήμερος, φαντάζομαι ότι βρισκόμαστε στην προτελευταία θέση σε όρους αγοραστικής δύναμης. Περνάμε μόνο τη Βουλγαρία, που Βουλγαρία, όμως. δεν έχει καθόλου χρέος. Εμείς έχουμε ένα τεράστιο χρέος, οπότε πρέπει να κινητοποιηθούμε σοβαρά. Δηλαδή πρέπει να δούμε τα πραγματικά προβλήματα της Ελλάδας πέρα από μικροκομματικά συμφέροντα ή αντιπαλότητες, γιατί δεν είμαστε και πολλοί. Δηλαδή είμαστε με το ζόρι κάποια λίγα εκατομμύρια. Δείτε το δημογραφικό. Είμαστε μισή Κωνσταντινούπολη, το μισό Κάιρο, μια κωμόπολη της Κίνας, μια κωμόπολη της Ινδίας. Αυτοί είμαστε. Άρα πρέπει να είμαστε λίγο πιο πολύ ενωμένοι. Και δυστυχώς δεν είμαστε».
Η συζήτηση με τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Πειραιά κ.Νίκο Φίλιππα έκλεισε κουβεντιάζοντας για τα δύο βιβλία που έχει βγάλει, με την χορηγία της Τράπεζας της Ελλάδας και τα οποία απευθύνονται στις μικρές ηλικίες. Στα παιδιά. Κυρίως στοχεύοντας στην έννοια της αποταμίευσης. Στο βίντεο αποτυπώνονται μερικές ενδεικτικές σκέψεις του Καθηγητή, αλλά ανανεώσαμε το ραντεβού μας για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, ώστε να έχουμε όλο τον απαιτούμενο χρόνο παρουσίασης μίας υπόθεσης πάρα πολύ ενδιαφέρουσας.
