Όλοι γνωρίζουμε τουλάχιστον ένα τέτοιο ζευγάρι: Ενα δίδυμο που είναι τόσο συγκινητικό – να το βλέπεις μαζί – και προφανώς ερωτευμένο, που δεν μπορείς παρά να χαμογελάσεις όταν τους έχεις απέναντί σου να αλληλεπιδρούν. Το διαρκές κράτημα των χεριών τους, τα φιλιά, η γλώσσα του σώματός τους μεταδίδει ξεκάθαρα στοργή (και ίσως μια δόση κτητικότητας).
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η «γλώσσα» του σώματος των ζευγαριών που είναι πραγματικά ερωτευμένα περιλαμβάνει περισσότερες λεπτές αποχρώσεις. Σίγουρα, υπάρχουν κάποια προφανή στοιχεία – συχνό άγγιγμα, διαρκής επαφή με τα μάτια – αλλά ακόμη κι αν εμείς και οη αγαπημένος/η μας δεν εξωτερικεύουμε διαρκώς τα συναισθήματά μας, πιθανότατα εξακολουθούμε να επιδεικνύουμε συμπεριφορές που σηματοδοτούν την αγάπη και τη σύνδεση μεταξύ μας χωρίς να χρειάζεται να πούμε λέξη.
«Η ”γλώσσα” του σώματος είναι το συναισθηματικό υπόβαθρο μιας σχέσης», δηλώνει στη HuffPost η Μπλάνκα Κομπ, ομιλήτρια, εκπαιδευτικός και ειδικός στη γλώσσα του σώματος. Και με τον όρο «γλώσσα του σώματος», η Κομπ αναφέρεται σε όλες τις μορφές μη λεκτικής επικοινωνίας, από το πώς τοποθετεούμε το σώμα μας, το πού «στοχεύει» το βλέμμα μας, μέχρι το πώς κινούμαστε στον χώρο όταν είμαστε με τον σύντροφό μας.
Αν και ανεπαίσθητες, αυτές οι σωματικές ενδείξεις είναι ζωτικής σημασίας για την εγκαθίδρυση και τη διατήρηση της συναισθηματικής οικειότητας. «Βοηθούν τους συντρόφους να κατανοήσουν ο ένας τα συναισθήματα, τις προθέσεις και την αξιοπιστία του άλλου», δηλώνει η ίδια. Ορισμένες συμβαίνουν ασυνείδητα – άλλες περιλαμβάνουν σκόπιμες ενέργειες ή τοποθετήσεις.
Ακολουθούν ορισμένες συμπεριφορές που πρέπει να αναζητήσουμε κι άλλες που πρέπει να αποφύγουμε καθώς αλληλεπιδρούμε με το έτερό μας ήμισυ.
Η μεγάλη σημασία της «γλώσσας» σώματος
Η Πάτι Γουντ, ομιλήτρια και ειδική στη «γλώσσα» σώματος με εμπειρία τριών δεκαετιών, συμφωνεί ότι αυτά τα στοιχεία του σώματος παίζουν μεγάλο ρόλο στο πόσο κοντά και συνδεδεμένοι αισθάνονται οι άνθρωποι στις ρομαντικές τους σχέσεις.
Όταν βγαίνουν ραντεβού, οι ελεύθεροι άνθρωποι τείνουν να συμμετέχουν σε μη λεκτικές συμπεριφορές που αντικατοπτρίζουν τις «τελετουργίες ζευγαρώματος» του ζωικού βασιλείου, δηλώνει η ίδια στη HuffPost… Αν και η ίδια έχει παρακολουθήσει τα ακριβή «συνθήματα» να εξελίσσονται με την εποχή και τις αλλαγές στα πρότυπα των φύλων, επιμένει ότι εξακολουθεί να υπάρχει ένας σαφής χορός στο «παιχνίδι», ακόμη και όταν η σχέση ξεκινά.
Μόλις ένα ζευγάρι τα βρει, η «γλώσσα» σώματος συνήθως αλλάζει για να μεταδώσει διακριτικά τη συναισθηματική εγγύτητα και να προειδοποιήσει τους άλλους για τη συνεργασία τους.
«Υπάρχει αυτός ο μικρός ”χορός” του αγγίγματος που συνήθως συμβαίνει, ειδικά σε πραγματικά αγαπημένα ζευγάρια που νιώθουν στοργή ο ένας για τον άλλο», σύμφωνα με τη Γουντ. Ίσως το ένα άτομο να βάλει το χέρι του στο κάτω μέρος της πλάτης του/της συντρόφου του/της ενώ εκείνος/η μιλάει ή να του/της τοποθετήσει απαλά τα μαλλιά πίσω. Συχνά θα αρχίσουν επίσης να αντικατοπτρίζουν ο ένας τη ”γλώσσα” σώματος του άλλου – και μπορεί ακόμη και να αναπνέουν συγχρονισμένα».
… Τελικά, και οι δύο πλευρές θα πρέπει να αισθάνονται ασφαλείς, σωματικά χαλαροί και δεκτικοί στο απαλό άγγιγμα του άλλου, κάτι που θα αντικατοπτρίζεται στην ανοιχτή «γλώσσα» του σώματός τους. «Όταν είσαι με τον άνθρωπο που αγαπάς, υπάρχει ένα ”ανοιχτό” συναίσθημα – δεν χρειάζεται να είμαι σε επιφυλακή. Δεν χρειάζεται να προστατεύω τον εαυτό μου. Δεν χρειάζεται να φοράω καμία ”πανοπλία”», λέει.
(Σε στιγμές τριβής, τα ζευγάρια τείνουν να κάνουν ακριβώς το αντίθετο από την ανοιχτή και προωθητική «γλώσσα» σώματος, σημειώνει η Γουντ – δηλαδή, διπλώνουν τα χέρια τους στο στήθος ή γέρνουν έντονα ο ένας μακριά από τον άλλον).
Στη δουλειά της με τους πελάτες της, η ίδια προτείνει συχνά στα ζευγάρια να επιλέξουν ένα «μυστικό σημείο αφής» στο σώμα τους και να το χρησιμοποιούν ως σκόπιμο σημείο σύνδεσης, ακόμη και στην ιδιωτική τους ζωή. Το σημείο μπορεί να είναι οπουδήποτε στο σώμα τους και όσο εμφανές ή διακριτικό επιθυμούν.
Αυτό που έχει σημασία είναι ότι οι δυο τους αγγίζουν το σημείο όταν νιώθουν κοντά ο ένας στον άλλο και αρχίζουν να συνδέουν το άγγιγμα αυτό με την αγάπη και την ασφάλεια.
Η Κομπ δίνει επίσης μεγάλη προσοχή στον τρόπο με τον οποίο κινείται ένα ζευγάρι. Περπατούν συγχρονισμένα; Συχνά, αυτό είναι σημάδι ότι μοιράζονται έναν ισχυρό δεσμό, ιδιαίτερα αν αυτό συμβαίνει φυσικά.
«Το να κινούνται μαζί δείχνει ότι είναι συντονισμένοι ο ένας με τον άλλον», λέει. Για την ιστορία, το αντίστροφο είναι επίσης αξιοσημείωτο για το αντίθετο αποτέλεσμα. Δεν είναι περίεργο που κάποιοι TikTokers πιστεύουν ότι είναι «κόκκινο πανί» αν ο/η σύντροφός μας περπατάει πάντα μπροστά μας.
Η επαφή με τα μάτια είναι μεγάλη υπόθεση
Η επαφή με τα μάτια είναι ένα άλλο σημαντικό στοιχείο τόσο για τη Γουντ όσο και για την Κομπ. Τα ζευγάρια που αγαπιούνται δεν έχουν κανένα πρόβλημα να ακούν ουσιαστικά και να διατηρούν οπτική επαφή όταν μιλούν ο ένας στον άλλο. Αν το ένα άτομο αρχίσει να μιλάει, το άλλο γενικά θα σταματήσει να μιλάει, θα γυρίσει προς το μέρος του και θα του δώσει την αμέριστη προσοχή του.
«Είναι ο τρόπος τους να λένε: “Εσύ μετράς περισσότερο από ό,τι κάνω εγώ”», δηλώνει η Κομπ.
Στην εποχή των smartphones και των φορητών υπολογιστών, αυτό μπορεί να ειπωθεί ευκολότερα από ό,τι γίνεται, προσθέτει ο Wood. Συνιστά να έχουμε τις συσκευές μας στην άκρη όταν είμαστε σε ραντεβού ή περνάμε σκόπιμα χρόνο με τον σύντροφό μας, ειδικά αν έχουμε συγκρουστεί ή αισθανόμαστε κάποια απόσταση. Χωρίς μηνύματα ή ειδοποιήσεις από το Gmail να μας αποσπούν την προσοχή, το βλέμμα μας θα παραμείνει με φυσικό τρόπο στο σύντροφό μας.
Όσο για τη χρήση της «γλώσσας» του σώματός μας, είναι καλύτερο να τη συνδυάσουμε με αποτελεσματική λεκτική επικοινωνία, καταλήγει η Κομπ. «Η επικοινωνία είναι σημαντική, διότι αν ο σύντροφός μας αισθάνεται ότι κάτι δεν πάει καλά και δεν μιλάμε γι′ αυτό, ακόμη και η ”γλώσσα” του σώματος που αγαπάει μπορεί να φανεί ανειλικρινής ή συγκεχυμένη».
