Όλα αυτά τα χρόνια, με μικρές «διακοπές» και «παύσεις» προκειμένου να εργαστεί για Γερουσιαστές όπως ο Πωλ Τσόγκας, μετέπειτα υποψήφιος Πρόεδρος και την Ολυμπία Σνόου, ή να στηρίξει άλλα πρόσωπα ελληνικής καταγωγής που κατέρχονταν στον στίβο της πολιτικής, ποτέ δεν έπαψε να μυείται. Πάντα στην πρώτη γραμμή της εκκλησιαστικής διπλωματίας δίπλα και παρά τω πλευρώ του Father Alex... Αθόρυβα.
Τα τελευταία χρόνια η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, έχει εκλέξει νέους στην ηλικία Μητροπολίτες και αυτό είναι από μόνο του ελπιδοφόρο. Η Εκκλησία δίνει ώθηση στο κοινωνικό και ποιμαντικό της έργο, μέσα από δραστήριους νέους Ιεράρχες, που γνωρίζουν πολύ καλά τις κοινωνικές δομές, εν τέλει τον σύγχρονο κοινωνικό ιστό. Εξάλλου, ποιος αμφισβητεί πως οι νέοι στην ηλικία Επίσκοποι, όπως ο π. Ιουστίνος, έχουν σύγχρονες παραστάσεις και αντιλήψεις της εποχής αυτής, κάτι που συμβάλλει κατά πολύ στην κατάλληλη αντίληψη των πραγμάτων;
Είναι πραγματικά ενδιαφέρον το πώς αντιμετωπίζεται το ζήτημα της μισθοδοσίας του κλήρου στον ελλαδικό δημόσιο λόγο. Από τη μία έχουμε τους κατ' εξοχήν αντικληρικαλιστές, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι το καθεστώς μισθοδοσίας του κλήρου που ισχύει στην Ελλάδα δεν ισχύει πουθενά στην Ευρώπη, και ότι άρα πρέπει να «γίνουμε Ευρώπη». Ακόμα και εάν η εκτίμηση πως πουθενά στην Ευρώπη δεν μισθοδοτείται ο κλήρος από το κράτος είναι ακριβής, που δεν είναι ακριβής, μοιάζει να αγνοεί ένα θεμελιώδες γεγονός. Ότι η μισθοδοσία του κλήρου πρέπει να ιδωθεί σε συνάρτηση με το ποιες παροχές δίνει γενικώς το κράτος στην εκκλησία.