Το «όραμα» μας ας είναι να αναστήσουμε την πολιτισμική μας ταυτότητα, την «Ελληνικότητα».

Η κρίση που σοβεί τα τελευταία χρόνια και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρώπη επανέθεσαν τα βασικά ερωτήματα: τι σημαίνει να είναι κανείς Έλληνας και τι είναι η Ελλάδα; Ο επαναπροσδιορισμός τόσο της συλλογικής μας αυτοκατανόησης όσο και των τρόπων που μας αντιλαμβάνονται οι άλλοι έχει καταστεί επιτακτικός. Είναι το πρώτο βήμα αναστροφής της παρακμής. Παράλληλα, αρχίζει να συνειδητοποιείται ότι η Ελλάδα στερείται nation brand που να την διαχωρίζει από τις υπόλοιπες χώρες και να της προσδίδει θετικό πρόσημο. Το nation brand δίνει τον τόνο στις εθνικές προσπάθειες και είναι το μέσο για να ξανασυστηθούμε στην οικουμένη.

Δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν μας έμεινε καμία άλλη δυνατότητα, αλλά ήδη αυτή είναι τεράστιας σημασίας. Προϋπόθεση όμως είναι να ξεφύγουμε από τον στενό οικονομισμό και τον ψευδοταξικισμό της ιδεολογίας της μεταπολίτευσης, κατ' εξοχήν της αριστεράς, και να κατανοήσουμε πως ο εκσυγχρονισμός της παράδοσής μας, αποτελεί εγχείρημα όχι απλώς εγχώριο αλλά διεθνές. Ίσως αυτό εκφράζουν με διεστραμμένο και ανορθολογικό τρόπο οι Έλληνες που καταφεύγουν στο κλέος των προγόνων, ακολουθώντας ακόμα και απατεώνες όπως ο Σώρρας. Το ζητούμενο είναι να μετατρέψουμε το ανορθολογικό σε όραμα και ρεαλιστική πρόταση.