Οι τετράποδοί μας φίλοι δεν μπορούν να μας πουν με λόγια πότε κάτι τα ενοχλεί ή πονάνε. Γι’ αυτό, η επαγρύπνηση είναι καθοριστικής σημασίας.
Η δρ. Τζο Μάγιερς, κτηνίατρος στην εταιρεία τηλεϊατρικής για ζώα Vetster, μας εξηγεί:
«Στη σχολή κτηνιατρικής μάθαμε τη φράση “Αν ακούς καλπασμό, σκέψου άλογα, όχι ζέβρες.” Είναι μια υπενθύμιση πως τις περισσότερες φορές πρόκειται για κάτι κοινό, όχι σπάνιο. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις που απαιτούν άμεση προσοχή».
Με αυτό κατά νου, ζητήσαμε από τη Μάγιερς και άλλους ειδικούς να μας υποδείξουν ποια σημάδια και αλλαγές δεν πρέπει ποτέ να αγνοούμε στους σκύλους μας. Ακολουθούν 13 σημαντικά προειδοποιητικά σημάδια.
1. Βήχας που διαρκεί περισσότερο από δύο εβδομάδες
Συνδέουμε τον βήχα με απλό κρυολόγημα, όμως ένας επίμονος βήχας μπορεί να υποδηλώνει καρδιοπάθεια, μαςλέει η Μάγιερς. Αν και οι σκύλοι μπορούν να κολλήσουν λοιμώξεις του αναπνευστικού, αυτές συνήθως υποχωρούν σε λίγες εβδομάδες χωρίς θεραπεία.
Αν ο βήχας του σκύλου μας επιμένει, πρέπει να επισκεφθούμε τον κτηνίατρο. Πολλές καρδιακές παθήσεις, που οδηγούν σε συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, εκδηλώνονται αρχικά με παρατεταμένο βήχα που δεν ανταποκρίνεται στη θεραπεία.
2. Ανεξήγητη απώλεια βάρους
Η Μάγιερς προειδοποιεί: «Η ανεξήγητη απώλεια βάρους είναι ανησυχητική, καθώς συνήθως υποδηλώνει σοβαρή υποκείμενη πάθηση».
Αν ο σκύλος μας χάνει βάρος παρότι τρώει κανονικά και δεν κάνει εμετό ή διάρροια, πρέπει να απευθυνθούμε σε κτηνίατρο. Μπορεί να πρόκειται για μόλυνση, αιματολογική διαταραχή ή ακόμη και καρκίνο.
3. Αυξημένος ρυθμός αναπνοής ή δυσκολία στην αναπνοή
Η δρ. Κέιτι Κρεμπς, επίκουρη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, εξηγεί: «Αν ένας σκύλος δυσκολεύεται να αναπνεύσει χωρίς να έχει προηγηθεί άσκηση, αυτό είναι ανησυχητικό».
Όταν ο σκύλος αναπνέει γρήγορα σε κατάσταση ηρεμίας, πρέπει να γίνει άμεση εξέταση από κτηνίατρο.
Η δρ. Κάρλι Φοξ, ανώτερη κτηνίατρος στο Ιατρικό Κέντρο Ζώων Σβάρτσμαν, προσθέτει:
«Η δυσκολία στην αναπνοή μπορεί να οφείλεται σε πνευμονία, καρδιακή ανεπάρκεια ή απόφραξη των αεραγωγών, όλες αποτελούν καταστάσεις που απαιτούν επείγουσα φροντίδα».
4. Επιθετική συμπεριφορά προς αντικείμενα ή «φύλαξη πόρων»
Η δρ. Κρίστα Γουίλιαμς, κτηνίατρος στα Νοσοκομεία Ζώων VCA, τονίζει τη σημασία του φαινομένου που ονομάζουμε «φύλαξη πόρων» όταν ο σκύλος γίνεται υπερπροστατευτικός με το φαγητό ή τα παιχνίδια του.
Αν ο σκύλος μας σκληραίνει το βλέμμα ή γρυλίζει όταν πλησιάζουμε, είναι σημάδι ότι νιώθει πως απειλείται. Αυτή η συμπεριφορά, αν αφεθεί χωρίς παρέμβαση, μπορεί να γίνει επικίνδυνη.
Σε τέτοιες περιπτώσεις, πρέπει να απευθυνθούμε σε ειδικό ζώων για τη συμπεριφορά, ώστε να μάθουμε να τη διαχειριζόμαστε σωστά.
5. Πρησμένο ή κλειστό μάτι
Η δρ. Ρεβέκκα ΜακΜίλαν, κτηνίατρος στην TrustedHousesitters, προειδοποιεί: «Αν ο σκύλος μας έχει πρησμένο, κόκκινο ή μισόκλειστο μάτι, δεν πρέπει ποτέ να το αγνοήσουμε.»
Καταστάσεις όπως έλκη κερατοειδούς, γλαύκωμα ή ξένο σώμα στο μάτι μπορεί να προκαλέσουν μόνιμη απώλεια όρασης αν δεν αντιμετωπιστούν άμεσα.
Η ΜακΜίλαν θυμάται περιπτώσεις σκύλων που έχασαν το μάτι τους επειδή η θεραπεία καθυστέρησε.
6. Κακοσμία αναπνοής
Η δρ. Ντανιέλ Μπερνάλ, κτηνίατρος της Wellness Pet Food, επισημαίνει: «Η δυσάρεστη αναπνοή δεν είναι φυσιολογική και μπορεί να υποδηλώνει οδοντική νόσο, όγκο ή ακόμη και νεφρική ανεπάρκεια». Πολλοί ηλικιωμένοι και οι μικρόσωμοι, υποφέρουν από οδοντικά προβλήματα.
Η Μπερνάλ μας συμβουλεύει να ελέγχουμε την αναπνοή, το χρώμα των δοντιών και των ούλων και να ζητάμε τακτικό οδοντικό έλεγχο στον κτηνίατρο.
Αν αγνοήσουμε την οδοντική υγεία, η ουλίτιδα και η περιοδοντίτιδα μπορούν να επηρεάσουν την καρδιά, τα νεφρά και το ήπαρ του σκύλου μας.
7. Μειωμένη όρεξη
Η δρ. Κέιτι Κρεμπς λέει: «Έχουμε Λαμπραντόρ Ριτρίβερ και ξέρουμε πως αν σταματήσουν να τρώνε, τότε κάτι δεν πάει καλά. Στους σκύλους που αγαπούν το φαγητό, η απροθυμία να φάνε ή να πάρουν λιχουδιές είναι συνήθως σημάδι πως πονάνε ή ότι υπάρχει κάτι πιο σοβαρό».
Αν όμως ο σκύλος μας είναι πιο επιλεκτικός, ένα-δύο χαμένα γεύματα δεν αποτελούν αιτία πανικού. Παρατεταμένη όμως απώλεια όρεξης δεν πρέπει ποτέ να αγνοείται.
Η δρ. Ντανιέλ Μπερνάλ προσθέτει: «Η μειωμένη όρεξη ή η απροθυμία να φάει μπορεί επίσης να υποδεικνύει ουλίτιδα, νόσο των ούλων ή περιοδοντική νόσο.»
Αντίθετα, αν παρατηρήσουμε ότι ο σκύλος μας πίνει υπερβολικά πολύ νερό, πρέπει να το λάβουμε σοβαρά υπόψη. Η δρ. Μισέλ Ντουλέικ, κτηνίατρος και συνιδρύτρια της Fera Pets, σημειώνει:
«Η υπερβολική κατανάλωση νερού ή ούρηση μπορεί να αποτελεί σημάδι σακχαρώδους διαβήτη, νεφρικής νόσου ή ορμονικών διαταραχών».
8. Λήθαργος ή αδυναμία
Η δρ. Ντουλέικ προειδοποιεί: «Αν ο σκύλος μας ξαφνικά είναι λιγότερο δραστήριος, αρνείται να παίξει ή φαίνεται αδύναμος, μπορεί να πονάει ή να πάσχει από λοίμωξη ή μεταβολική διαταραχή.»
Η δρ. Κόρτνεϊ Πιρς, ειδική στη διαχείριση πόνου της εταιρείας Zoetis, μας συμβουλεύει να παρατηρούμε σημάδια όπως δυσκολία στις σκάλες, απροθυμία για άλματα ή να κουτσαίνει μετά τη βόλτα. Αυτά μπορεί να υποδηλώνουν οστεοαρθρίτιδα.
«Πολλοί μου λένε “Είναι καλά, απλώς έχει αρχίσει να γερνάει λίγο”», εξηγεί η Πιρς. «Όμως το να “επιβραδύνει” δεν είναι φυσιολογική αλλαγή. Περίπου το 40% των σκύλων υποφέρουν από πόνο που σχετίζεται με την οστεοαρθρίτιδα, αλλά συχνά δεν διαγιγνώσκεται μέχρι να είναι πολύ προχωρημένη».
Η Πιρς σημειώνει ότι η οστεοαρθρίτιδα δεν αφορά μόνο ηλικιωμένους σκύλους· έρευνα έδειξε ότι περίπου 39% των σκύλων ηλικίας 9 μηνών έως 4 ετών παρουσιάζουν αλλοιώσεις σε τουλάχιστον μία άρθρωση.
«Ο δικός μου σκύλος διαγνώστηκε στα 4 του χρόνια, όταν παρατήρησα πως δεν ήθελε πια να τρέχει και να παίζει με τα παιδιά μου,» λέει. «Επειδή δεν αγνοήσαμε τα σημάδια, ξεκινήσαμε άμεσα θεραπεία και πρόγραμμα διαχείρισης βάρους κι έτσι έχουμε μπροστά μας πολλά ακόμα χαρούμενα χρόνια μαζί του».
9. Επαναλαμβανόμενα προβλήματα πεπτικού συστήματος
Η δρ. Τζο Μάγιερς εξηγεί: «Ένα περιστασιακό στομαχικό πρόβλημα σε έναν κατά τα άλλα υγιή σκύλο δεν είναι λόγος ανησυχίας. Συνήθως υποχωρεί μέσα σε μία-δυο ημέρες».
Ωστόσο, όταν τα προβλήματα επαναλαμβάνονται, με διαστήματα απώλειας όρεξης, εμετών ή διάρροιας, αυτό αποτελεί κόκκινη σημαία.
Αυτά τα επαναλαμβανόμενα επεισόδια μπορεί να υποδεικνύουν παγκρεατίτιδα, τροφική δυσανεξία ή αλλεργία, απόφραξη του πεπτικού ή νόσο των νεφρών ή του ήπατος.
Σε αυτές τις περιπτώσεις χρειάζεται αιματολογικός και απεικονιστικός έλεγχος.
Η δρ. Κρεμπς τονίζει: «Αν δούμε αίμα σε εμετό ή διάρροια, πρέπει να γίνει άμεση εξέταση. Το αίμα μπορεί να υποδεικνύει λοίμωξη, δηλητηρίαση ή άλλο σοβαρό πρόβλημα».
Εξίσου ανησυχητικό είναι και το φούσκωμα στην κοιλιά. Η Κρεμπς εξηγεί: «Το πρήξιμο της κοιλιάς, ειδικά σε μεγάλες φυλές, μπορεί να αποτελεί επικίνδυνη κατάσταση, ακόμη και απειλητική για τη ζωή. Αν συνοδεύεται από εμετό ή πόνο, χρειάζεται άμεση επίσκεψη στον κτηνίατρο».
10. Το να κουτσαίνει ο σκύλος μας στα ξαφνικά Η δρ. Ρεβέκκα ΜακΜίλαν λέει: «Αν ένας σκύλος κουτσαίνει, σημαίνει πως πονάει ακόμη κι αν τρώει κανονικά και δεν γκρινιάζει. Πολλοί ιδιοκτήτες το αγνοούν, αλλά η το να κουτσαίνει δεν είναι φυσιολογικό και χρειάζεται διερεύνηση».
Μπορεί να οφείλεται σε τραυματισμό, νόσο του Lyme, ή αυτοάνοση πάθηση.
Η δρ. Μάγιερς συμπληρώνει: «Ανησυχώ ιδιαίτερα όταν υπάρχει πρήξιμο κοντά στο γόνατο, τον ώμο ή τον καρπό, γιατί συχνά αυτά είναι σημεία εμφάνισης οστεοσαρκώματος, της πιο κοινής μορφής πρωτογενούς καρκίνου των οστών στους σκύλους». Η έγκαιρη διάγνωση επιτρέπει παρέμβαση πριν ο όγκος μεγαλώσει και προκαλέσει σοβαρά προβλήματα.
Η δρ. Κρίστα Γουίλιαμς προσθέτει: «Οι μικρόσωμοι σκύλοι μπορεί να δείχνουν πόνο αρνούμενοι να τους σηκώσουμε. Αν δούμε τέτοια σημάδια, πρέπει να επικοινωνήσουμε με τον κτηνίατρό μας χωρίς καθυστέρηση».
11. Διόγκωση λεμφαδένων
Η δρ. Μάγιερς εξηγεί: «Οι λεμφαδένες είναι ζωτικό κομμάτι του ανοσοποιητικού συστήματος και διογκώνονται όταν υπάρχει μόλυνση. Όπως κι εμείς, έτσι και οι σκύλοι μπορεί να έχουν διογκωμένους λεμφαδένες κάτω από το σαγόνι, στις μασχάλες, πίσω από τα γόνατα και στη βουβωνική χώρα».
Αν όμως η διόγκωση είναι γενικευμένη, μπορεί να υποδηλώνει λεμφώματα, έναν από τους πιο συχνούς καρκίνους στους σκύλους. Το λέμφωμα εμφανίζεται κυρίως σε μεσαίας ή μεγαλύτερης ηλικίας σκύλους, αλλά μπορεί να εμφανιστεί ακόμη και σε ηλικία ενός έτους.
12. Απότομες αλλαγές συμπεριφοράς
Η δρ. Ντουλέικ προειδοποιεί: «Αύξηση επιθετικότητας, σύγχυση ή απομόνωση μπορεί να αποτελούν σημάδι πόνου, ασθένειας ή νευρολογικής διαταραχής». Η δρ. ΜακΜίλαν προσθέτει:
«Δεν πρέπει ποτέ να αγνοούμε την επιθετικότητα. Συχνά δείχνει πως ο σκύλος υποφέρει ή έχει άγχος. Μην περιμένουμε να υπάρξει τραυματισμός για να ζητήσουμε βοήθεια».
Κι η δρ. Μάγιερς καταλήγει: «Χωρίς σωστή καθοδήγηση, πολλοί σκύλοι δεν μαθαίνουν βασικούς κανόνες, οδηγώντας σε προβληματικές συμπεριφορές όπως υπερβολικό γάβγισμα, πηδήματα πάνω σε ανθρώπους και έλλειψη αυτοελέγχου».
13. Κατάρρευση ή επιληπτική κρίση
Η δρ. Κρεμπς τονίζει: «Οι σκύλοι δεν καταρρέουν χωρίς λόγο. Αν ένας σκύλος λιποθυμήσει ή παρουσιάσει σπασμούς, πρόκειται για επείγον ιατρικό περιστατικό».
Η δρ. Κάρλι Φοξ εξηγεί πως οι κρίσεις μπορεί να οφείλονται σε επιληψία, δηλητηρίαση, φλεγμονή ή όγκο στον εγκέφαλο. Επίσης, η κατάρρευση μπορεί να υποδεικνύει αρρυθμία, εσωτερική αιμορραγία ή εγκεφαλικό επεισόδιο.
Σε κάθε περίπτωση, χρειάζεται άμεση διάγνωση και θεραπεία από κτηνίατρο.
Με πληροφορίες από yahoo.com
