Γιατί η επιστροφή από ένα ταξίδι είναι πάντα δυσκολότερη

Η επιστροφή είναι πιο δύσκολη από τη στιγμή που ανοίγεις την πόρτα με τη βαλίτσα στο χέρι και φεύγεις προς το άγνωστο. Είναι πιο δύσκολη ακόμα και από τα πρώτα λεπτά που βρίσκεσαι σε ένα νέο μέρος χωρίς να ξέρεις κανέναν και τίποτα. Χωρίς καν να μπορείς να μιλήσεις τη γλώσσα της χώρας στην οποία βρίσκεσαι! Η επιστροφή είναι πιο δύσκολη από οποιαδήποτε στιγμή μοναξιάς που μπορεί να βιώσεις κατά τη διάρκεια του ταξιδιού σου είτε ταξιδεύεις για 2 εβδομάδες είτε για 2 χρόνια.
fcscafeine via Getty Images

Ναι, η επιστροφή από ένα ταξίδι είναι η πιο δύσκολη στιγμή!

Η επιστροφή είναι πιο δύσκολη από τη στιγμή που ανοίγεις την πόρτα με τη βαλίτσα στο χέρι και φεύγεις προς το άγνωστο. Είναι πιο δύσκολη ακόμα και από τα πρώτα λεπτά που βρίσκεσαι σε ένα νέο μέρος χωρίς να ξέρεις κανέναν και τίποτα. Χωρίς καν να μπορείς να μιλήσεις τη γλώσσα της χώρας στην οποία βρίσκεσαι! Η επιστροφή είναι πιο δύσκολη από οποιαδήποτε στιγμή μοναξιάς που μπορεί να βιώσεις κατά τη διάρκεια του ταξιδιού σου, είτε ταξιδεύεις για 2 εβδομάδες είτε για 2 χρόνια.

Αν έχεις μείνει για κάποια χρόνια στο εξωτερικό - όπως εγώ- τότε είμαι σίγουρη πως δε χρειάζεται να σου εξηγήσω τι εννοώ, ούτε σε σενα που έχεις αρρωστήσει από το «travel bug» και κάθε τόσο παίρνεις τη βαλίτσα σου και ταξιδεύεις μακριά, εκτός Ευρώπης.

Μιλάω σε σενα που κάθισες να διαβάσεις το νέο μου post και είμαι σίγουρη πως αναρωτιέσαι τι είναι αυτά που γράφω. Ναι, ίσως οι περισσότεροι από εμάς όταν γυρίζουμε στην Ελλάδα να νιώθουμε μια χαρά, μια ανακούφιση που επιστρέφουμε στην καθημερινότητά μας, με τα οικεία πρόσωπα γύρω μας και τη ζωή μας να κυλάει πάλι «κανονικά». Σα να είχαμε πατήσει δηλαδή το Pause για να ταξιδέψουμε για λίγο, να ξεκουραστούμε, να περιπλανηθούμε, να δούμε νέα μέρη και μετά, επιστρέφοντας πατάμε το Play για να συνεχίσουμε από εκεί που είχαμε μείνει.

Και όμως είμαστε και εμείς -πες μας άρρωστους- που γυρίζοντας στο σπίτι μας νιώθουμε πως η προσαρμογή θα είναι δύσκολη. Και θα σου πω αμέσως το γιατί.

photo by: Jinson Abraham #KeralaBlogExpress

Αν κοιτάξεις στη wikipedia η λέξη ταξίδι σημαίνει το να πηγαίνεις από ένα μέρος σε ένα άλλο και όμως αυτή η διατύπωση είναι τόσο λάθος. Ταξίδι είναι να περνάς τα σύνορα του comfort zone σου, να γίνεσαι ένα με μια νέα πραγματικότητα, να μαθαίνεις πώς ζει και επιβιώνει καθημερινά ένας άλλος λαός, να είσαι εκτεθειμένος σε ένα μείγμα από κουλτούρες, θρησκείες, μυρωδιές και να παρατηρείς την παραμικρή λεπτομέρεια με περιέργεια και θάρρος. Το να ταξιδεύεις σημαίνει να ανακαλύπτεις νέους κόσμους, να μαθαίνεις νέα πράγματα, να μαθαίνεις ακόμα καλύτερα τον ίδιο σου τον εαυτό.

Η κάθε σφραγίδα στο διαβατήριό σου είναι ένα μάθημα, ένα badge, μια επιβράβευση στον εαυτό σου. Κάθε φορά που περνάς τα σύνορα ένας νέος κόσμος απλώνεται μπροστά σου και συ καλείσαι να τον εξερευνήσεις, να τον ανακαλύψεις, να τον παρατηρήσεις, όπως ακριβώς ένα μικρό παιδί που έρχεται πρώτη φορά σε επαφή με νέα αντικείμενα γύρω του. Το μυστικό είναι να είσαι ανοιχτός, να μη φοβάσαι, να μην είσαι απόμακρος, εκτός αν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού προτιμάς να είσαι μόνος σου. Ανοίξου, αφέσου και θα γνωρίσεις νέα πρόσωπα, θα κάνεις νέους φίλους που ακόμα και να μη μιλάτε μια κοινή γλώσσα θα βρείτε τον τρόπο να συνεννοηθείτε! Trust me!

Ταξιδεύοντας λοιπόν θα έρθεις πρόσωπο με πρόσωπο με μια μεγάλη αλήθεια. Αυτή του να συνειδητοποιείς πόσο λίγο ανοιχτόμυαλος ήσουν πριν βγεις προς τα έξω. Πόσο λίγα και βαρετά πράγματα έκανες όσο ήσουν πίσω, στη χώρα σου. Και αυτός είναι ο λόγος που κάνει την επιστροφή πάντα δυσκολότερη.

Γυρίζοντας πίσω μετά από ένα ταξίδι ή μια παραμονή μερικών χρόνων στο εξωτερικό όλα είναι όπως τα άφησες. Πιθανώς κάποιοι φίλοι σου να παντρεύτηκαν, κάποιος δικός σου να πήρε προαγωγή ή να άλλαξε δουλειά αλλά για σενα όλα είναι ίδια. Οι άνθρωποι που είχες μέχρι τώρα κοντά σου, νιώθεις πως δε σε καταλαβαίνουν και νιώθεις πιο κοντά σου ανθρώπους που γνωρίζεις μόλις 10 μέρες ή κάτι μήνες.

Προσπαθείς να περιγράψεις τις εμπειρίες και τις στιγμές που έζησες ταξιδεύοντας και νιώθεις πως οι δικοί σου άνθρωποι δε μπορούν να καταλάβουν τη γλώσσα την οποία μιλάς. Μια γλώσσα που μόνο όσοι αγαπούν να ταξιδεύουν μπορούν να κατανοήσουν.

Γυρνώντας από ένα ταξίδι είναι ψέματα όποιος σου λέει πως γυρνάς πλήρης, γεμάτος! Έχεις αφήσει κομμάτι σου σε τόσα πολλά μέρη και έχεις συναναστραφεί με τόσους ενδιαφέροντες ανθρώπους που θες-δε-θες κάτι από εσένα μένει εκεί, μαζί τους. Στα μέρη που επισκέφθηκες, στις συζητήσεις που είχες, στις περιπλανήσεις και τις βραδινές εξομολογήσεις.

Γυρνώντας από ένα ταξίδι έχεις δώσει και έχεις πάρει τόσα πολλά. Τόσα ερεθίσματα, τόσες νέες εικόνες, νέες γεύσεις, νέες ιδέες. Το μυαλό σου έχει «ανοίξει» και δε μπορεί να γυρίσει ποτέ ξανά στη φάση που ήταν πριν ταξιδέψεις. Αυτή είναι η ομορφιά και παράλληλα η δυσκολία του να θες να ταξιδεύεις συχνά, να θες να βουτάς σε νέες εμπειρίες, να «γεύεσαι» διαφορετικούς πολιτισμούς, να έρχεσαι σε επαφή με ανθρώπους από όλο τον κόσμο.

Για όλους αυτούς τους λόγους... η επιστροφή είναι πάντα δυσκολότερη. Για όλους αυτούς τους λόγους θα σκέφτεσαι πάντα το επόμενο ταξίδι και το μεθεπόμενο. Για όλους αυτούς τους λόγους θα είσαι λυπημένος κάθε φορά που επιστρέφεις σπίτι... μέχρι να έρθει η στιγμή που θα ξαναφύγεις.

Αλλά μην το φοβάσαι αυτό το συναίσθημα. Ο άνθρωπος δεν είναι «φτιαγμένος» για να μένει σε ένα τόπο. Ταξίδεψε λοιπόν, γύρισε τον κόσμο όλο, γνώρισε νέα πρόσωπα, οικειοποιήσου νέες κουλτούρες, θρησκείες, συνήθειες και ονόμασε «σπίτι σου» το μέρος που θα σε γεμίζει είτε για ένα μήνα, είτε για ένα χρόνο είτε για πάντα!