Μία ομάδα διάσημων ηθοποιών εξηγεί ότι γυναικεία σεξουαλική παρενόχληση δεν είναι μόνο ο βιασμός

Μία ομάδα διάσημων ηθοποιών εξηγεί ότι γυναικεία σεξουαλική παρενόχληση δεν είναι μόνο ο βιασμός
Facebook

Η σεξουαλική παρενόχληση είναι μία πραγματικότητα με την οποία κάθε γυναίκα έρχεται αντιμέτωπη στη ζωή της, από μικρή ακόμα ηλικία. Στο σχολείο, στον δρόμο, στη δουλειά, μέσα στην οικογένεια, όλες μας έχουμε να διηγηθούμε ιστορίες λεκτικών ή σωματικών επιθέσεων.

Το να το εξηγήσει κάποια αυτό στους άνδρες είναι συχνά από δύσκολο έως ακατόρθωτο. Σε έναν κόσμο που πρέπει να υπάρχει βιασμός για να θεωρηθεί μια ιστορία άξια να ασχοληθεί κάποιος μαζί της ή που οι γυναίκες αντιμετωπίζονται ως «υστερικές» και ως εκείνες «που προκάλεσαν», μια τέτοια συζήτηση καταλήγει συνήθως σε αδιέξοδο. Τα σχόλια είναι «αστεία» και η παρενόχληση μπορεί, όπως λένε, να αντιμετωπιστεί με σεμνότητα εκ μέρους των γυναικών.

Για αυτό και είναι τόσο σημαντικό όταν ένας άνδρας αναλαμβάνει δράση για την αντιμετώπιση του φαινομένου, μη διστάζοντας να μιλήσει ανοιχτά για αυτό. Πρόκειται για τον γνωστό ηθοποιό David Schwimmer, ο οποίος συμμετέχει στην καμπάνια #ThatsHarassment σκηνοθετώντας έξι ταινίες μικρές μήκους για τη σεξουαλική παρενόχληση που δέχονται οι γυναίκες.

Η σειρά του Schwimmer βασίζεται στα αρχικά βίντεο που δημιουργήθηκαν στο Ισραήλ, τα οποία έγραψε και σκηνοθέτησε η Sigan Avin. Μία από τις ιστορίες βασίζεται σε μία δική της προσωπική εμπειρία σεξουαλικής παρενόχλησης που δέχθηκε όταν άρχισε να ασχολείται με τη θεατρική συγγραφή.

«Συνειδητοποίησα ότι ήθελα πραγματικά να δω τι είναι η σεξουαλική παρενόχληση αντί να ακούω ή να διαβάζω για αυτή όλη την ώρα,»έχει δηλώσει σχετικά η Avin. «Δεν υπήρχε τίποτα για αυτό το ζήτημα, όλα ήταν περισσότερο βίαια ή μη ρεαλιστικά, αλλά δεν υπήρχε τίποτα που να δείχνει τη γκρι ζώνη της σεξουαλικής παρενόχλησης.»

Ο πρωταγωνιστής των «Friends» δεν δίστασε στιγμή να γίνει μέρος της καμπάνιας, επιλέγοντας μάλιστα τις επίσης διάσημες ηθοποιούς Cynthia Nixon και Emmy Rossum. Τέσσερις από τις ταινίες στην ουσία είναι remake των αρχικών, ενώ οι άλλες δύο βασίστηκαν σε νέο σενάριο.

Υπάρχει το αφεντικό που την πέφτει στην υφισταμένη του, ο εργαζόμενος στο μπαρ που κάνει σεξιστικά σχόλια σε μία συνάδελφο πριν της βάλει χέρι, ο γιατρός με την ασθενή, ο φωτογράφος με το μοντέλο, η στυλίστρια με τον ηθοποιό, η δημοσιογράφος με τον πολιτικό.

Εξίσου σημαντικά με την απόφασή του να συμμετέχει στην καμπάνια είναι και τα όσα δήλωσε ο ηθοποιός στο Cosmopolitan: «Μεγάλωσα ακούγοντας ιστορίες σεξουαλικής παρενόχλησης από τη μαμά μου. Κάθε γυναίκα στην οικογένειά μου, στη ζωή μου, έχει παρενοχληθεί, εκτός από την κόρη μου, δόξα τω Θεώ, η οποία είναι μόλις έξι χρονών. Όταν σε αντιμετωπίζουν προκατειλημμένα σε όλη σου τη ζωή όταν έχεις συνηθίσει να είσαι ένα πολίτης δεύτερης κατηγορίας με τόσους πολλούς τρόπους – όταν σου λένε συνέχεια ότι δεν αξίζεις το ίδιο με τους άνδρες και ότι το σώμα σου ή το πως είσαι έρχονται πρώτα – αποκτά νόημα το γεγονός ότι πολλές γυναίκες δεν αναγνωρίζουν πότε τις παρενοχλούν,» τονίζει. «Επειδή όλη σου τη ζωή δεν σου συμπεριφέρονται με τον ίδιο σεβασμό που παίρνουν αυτόματα οι άνδρες,» πρόσθεσε.

Οι ταινίες θέτουν το ζήτημα του τι είναι σεξουαλική παρενόχληση με ανατριχιαστικά ακριβή τρόπο. Αφορούν περιστάσεις στις οποίες έχει βρεθεί ή μπορεί να βρεθεί η κάθε μια από εμάς. Περιστάσεις οι οποίες θα έπρεπε να μας κάνουν να θυμώνουμε και αντιδρούμε, αλλά αντίθετα, μας οδηγούν συχνά στο να αναρωτηθούμε εάν φταίμε εμείς, εάν τις προκαλέσαμε οι ίδιες και εάν φυσικά είμαστε οι «ανέραστες υστερικές που δεν έχουν ιδέα από χιούμορ και δεν μπορούν να χαλαρώσουν.»

Η απάντηση; Δεν είμαστε. «Αυτό είναι παρενόχληση» είναι η φράση που θα πρέπει όχι μόνο να μάθουμε, αλλά και να πούμε με όλη μας τη δύναμη.