Η δίαιτα του Stefanelo: Ημέρα 10

Το κακό είναι ότι ξεχνάω τις συνήθειές μου.Τις περισσότερες Τετάρτες περνάει από το σπίτι ο Τάκης για ένα ορντέβρ.Σήμερα ειδικά που παίζει η Λίβερπουλ στον τελικό του Europa με την Σεβίλλη ήταν δεδομένο ότι θα περνούσε έστω και για πέντε λεπτά και αυτό γιατί θεωρεί ότι φέρνω γούρι στους Reds όταν έρχεται σπίτι μου.
|
Open Image Modal
GIUSEPPE CACACE via Getty Images

Ο Stefanelo δεν κωλώνει. Μπορεί να ζαλίζομαι καθώς μου λείπουν τα λιπαρά και οι σοκολάτες αλλά βλέποντας ότι αρχίζω και ξεπρήζομαι πεισμώνω όλο και πιο πολύ.

Το κακό είναι ότι ξεχνάω τις συνήθειές μου. Τις περισσότερες Τετάρτες περνάει από το σπίτι ο Τάκης για ένα ορντέβρ. Σήμερα ειδικά που παίζει η Λίβερπουλ στον τελικό του Europa με την Σεβίλλη ήταν δεδομένο ότι θα περνούσε έστω και για πέντε λεπτά και αυτό γιατί θεωρεί ότι φέρνω γούρι στους Reds όταν έρχεται σπίτι μου.

Ο Τάκης δεν είναι μόνο οπαδός της Λίβερπουλ αλλά και κοιλιόδουλος. Ζυγίζει 120 κιλά γιατί όπως φαντάζεστε τρώει όλο το φαΐ του. Εδώ και δύο χρόνια που κάνουμε παρέα όταν έρχεται σπίτι έχω έτοιμες δυο πιατέλες με finger foods (χειρομεζέδες, για να καταλάβει και ο απλός λαός) και τις σερβίρω με μπυρίτσα για να πάνε τα φαρμάκια κάτω.

Έχω και μερικά παραδείγματα από τους χειρομεζέδες που φτιάχνω για να δείτε πόσο μπεσαλής είμαι: Μάφιν σοκολάτας με βρώσιμο τριαντάφυλλο, Αυγά ποσέ με λιαστή ντομάτα μοτσαρέλα και προσούτο, Πουγκάκια ολικής με γέμιση σπανάκι φέτα και δυόσμο, Μπριός με κοτόπουλο καρότο μαρούλι και σος, Τυροτρέλες με πάπρικα μυρωδικά και ασπρόμαυρο σουσάμι.

Όπως μπορείτε να καταλάβετε το μενού δεν είχε finger foods γιατί πολύ απλά είμαι σε δίαιτα. Ο Τάκης όμως δεν είχε ενημερωθεί για την αλλαγή των διατροφικών μου συνηθειών και βρέθηκε προ εκπλήξεως.

Φτάνοντας λοιπόν στο σπίτι και ενώ περίμενε να βγάλω τις πιατέλες με το μπυράκι του μπροστά του είδε ένα πήλινο παραδοσιακό γιαούρτι με πέτσα.

-«Τι είναι αυτό» με ρωτάει.

-«Γιαούρτι είναι Τάκη το αγόρασε η μάνα μου το πρωί από τα Καλύβια Αττικής είναι πολύ καλό και υγιεινό».

-«Ρε κάθε Τετάρτη εδώ και 2 χρόνια δεν έρχομαι τέτοια ώρα για finger foods. Τι κλαμπανιές είναι αυτές;»

-«Κάνω δίαιτα» απαντώ βαριεστημένα και γυρνάω στη κουζίνα για να πάρω το μπουκάλι με το κρύο νερό.

Open Image Modal

Δεν έχω προλάβει να γυρίσω στο σαλόνι και ακούω από την εξώπορτα να μου έρχεται στη μάπα και τον Τάκη να λέει: «Αν ρε ζούδι χάσει η Λίβερπουλ θα σου φέρω τον κεσέ με το γιαούρτι στη μάπα».

Όταν έφυγε από το σπίτι άνοιξα το ιντερνέτι για να μορφωθώ ήθελα να μάθω τι είναι η πέτσα του γιαούρτι: «Το βασικό χαρακτηριστικό του παραδοσιακού γιαουρτιού είναι η πέτσα του, που δεν είναι τίποτε άλλο από το λίπος του γάλακτος, το «καϊμάκι», που ανεβαίνει στην επιφάνεια όταν παστεριώνεται (ζεσταίνεται). Το πρόβειο γιαούρτι έχει την πιο παχιά πέτσα γιατί έχει τα πιο πολλά λιπαρά, γι' αυτό και είναι και πιο γλυκό. Τα λιπαρά του γάλακτος είναι η πέτσα: βράστε γάλα, αφήστε το να κρυώσει, έστω και λίγο, και αμέσως θα σχηματιστεί η πέτσα του. Οι μερακλήδες την κυνηγούν, κάποιοι την απομακρύνουν διακριτικά με το κουταλάκι τους, γεγονός πάντως παραμένει ότι η πέτσα αποτελεί διακριτικό σημάδι ότι το γιαούρτι είναι φτιαγμένο παραδοσιακά.»

Τελικά η Λίβερπουλ έχασε και όπως φαίνεται θα περάσει από το σπίτι να μου φέρει τον κεσέ με το γιαούρτι στο κεφάλι.

Συνεχίζεται...

Διαβάστε ακόμα: