Τα πιο γνωστά επιβλητικά αγάλματα είναι της Ελευθερίας στη Νέα Υόρκη και του Ιησού στο Ρίο. Δεν είναι όμως ούτε τα μοναδικά ούτε τα μεγαλύτερα. Υπάρχουν στον κόσμο και άλλα αγάλματα των οποίων το μέγεθος αλλά και η ιστορία τους τα έχουν κατατάξει στα σημαντικότερα αξιοθέατα παγκοσμίως.
Ο φωτογράφος Fabrice Fouillet σε αντίθεση με τους τουρίστες που ταξιδεύουν από παντού για να δουν αγάλματα, ενδιαφέρεται περισσότερο για το πώς έχει αλλοιωθεί το τοπίο γύρω από κάθε μνημείο.
Η HuffPost Greece ήρθε σε επικοινωνία με τον Γάλλο φωτογράφο και μίλησε για τη σειρά Colosses στην οποία έχει φωτογραφίσει ορισμένα από τα ψηλότερα αγάλματα στον κόσμο.
Τι σας κάνει διαφορετικό από άλλους φωτογράφους;
Δεν ξέρω αν είμαι διαφορετικός από άλλους φωτογράφους. Η φωτογραφία είναι μια ζούγκλα στις μέρες μας, όλοι είμαστε περισσότερο ή λιγότερο φωτογράφοι σήμερα. Κάθε φωτογράφος έχει τη δική του ιστορία και κουλτούρα, η οποία επηρεάζει την προσωπικότητά του και καθορίζει το φωτογραφικό του έργο.
Ποιοί φωτογράφοι σας έχουν επηρεάσει, και πώς αυτοί επηρέασαν τη σκέψη,και την σταδιοδρομία σας;
Όταν άρχισα να διαβάζω την ιστορία της φωτογραφίας, είχα εντυπωσιαστεί με το φωτογραφικό έργο του Walker Evans το οποίο θεωρώ έναν από τους δασκάλους της φωτογραφίας. Ο Irving Penn είναι ένας δεύτερος φωτογράφος που με έχει επηρεάσει λόγω της μοντέρνας προσέγγισης της φωτογραφίας. Τέλος θέλω να αναφερθώ στον Robert Adas ο όποιος την δεκαετία του 80 είχε μια νέα προσέγγιση της φωτογραφίας τοπίων.
Τι θέλετε να πείτε με τη φωτογραφική σειρά Colosses;
Η ανθρώπινη επιθυμία για την εορτασμό και τη μνήμη των "ηρώων" είναι ένα από τα κυριότερα θέματα με τα οποία ασχολούμαι σε αυτή τη σειρά. Τα αγάλματα έχουν επίσης μια εκπαιδευτική ή παιδαγωγική λειτουργία. Γίνονται παράδειγμα προς μίμηση σε μια κοινωνική ομάδα ή τον πολιτισμό.
Ποσό χρόνο χρειαστήκατε για τραβήξετε αυτές τις φωτογραφίες;
Για τα 16 αγάλματα έκανα περίπου ενάμιση χρόνο για να τα φωτογραφίσω. Το έργο δεν έχει τελειώσει μου μένουν ακόμα δύο αγάλματα για να ολοκληρωθεί η σειρά. Θα έλεγα ότι η προετοιμασία και επιλογή των αγαλμάτων θέλει περισσότερο χρόνο απ΄ ότι η ίδια η φωτογράφιση.
Ποια είναι η αγαπημένη σας φωτογραφία;
Είναι μια του Igor Stravinsky από τον Arnold Newman του1946. Είμαι ερωτευμένος με την δυνατή και μίνιμαλ αρχιτεκτονική του άσπρου και του μαύρου και τον τρόπο που ο Newman αποφάσισε να δείξει τον καλλιτέχνη, χρησιμοποιώντας το πιάνο. Για μένα είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα απλό πορτρέτο. Αυτός είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να δείξεις έναν καλλιτέχνη που σχετίζεται άμεσα με την τέχνη του.
Πως προετοιμάζετε τις ιστορίες σας;
Κατ' αρχάς είναι οι ιδέες που έχω. Όταν μου έρχεται η ιδέα ψάχνω να δω αν είναι ενδιαφέρουσα. Ως φωτογράφος, πρώτον υποκινούμαι από την οπτική εντύπωση του θέματος. Το δεύτερο που με ενδιαφέρει είναι η ταυτότητα στην ευρύτερη έννοιά της.
Στη συνέχεια συλλέγω πληροφορίες για να αυξήσω τις γνώσεις μου στο θέμα. Αυτή η προπαρασκευαστική εργασία είναι αναπόφευκτη και μπορεί να με βοηθήσει να καθορίσω τον τρόπο που θέλω να κάνω τη φωτογράφιση. Για 'μένα είναι σημαντικό να παράγω κάτι το οποίο είναι ειλικρινές.
Η μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζετε ως φωτορεπόρτερ;
Εάν δείτε με προσοχή τις φωτογραφίες μου, εύκολα θα καταλάβετε ότι δεν είμαι φωτορεπόρτερ. Η δουλειά μου δε βασίζεται στην πραγματικότητα με αποτέλεσμα ο τρόπος που φωτογραφίζω να μην θεωρείται δημοσιογραφικός.