Δημοσία δαπάνη θα τελεστεί, το Σάββατο 25 Οκτωβρίου, από το Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, η κηδεία του Διονύση Σαββόπουλου.
Τη σχετική Κοινή Υπουργική Απόφαση υπογράφουν οι υπουργοί Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κυριάκος Πιερρακάκης, Εσωτερικών Θοδωρής Λιβάνιος και Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, καθώς και ο υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Θάνος Πετραλιάς.
Ο αγαπημένος Νιόνιος «αναχώρησε» την Τρίτη 21 Οκτωβρίου, σε ηλικία 81 ετών. Τις τελευταίες ημέρες νοσηλευόταν σε ιδιωτικό θεραπευτήριο της Αθήνας. Όπως είχε αποκαλύψει ο ίδιος, έδινε μάχη με τον καρκίνο από το 2020, αλλά σύμφωνα με πληροφορίες, τελικά τον πρόδωσε η καρδιά του.
Πάνδημη είναι η συγκίνση για την απώλεια του μεγάλου τραγουδοποιού μας, που με τις μουσικές, τους στίχους, τις υπέροχες αφηγήσεις του, τις θέσεις του -ακόμη και όταν διαφωνούσαμε μαζί του- επαναπροσδιόρισε τη ματιά μας για τη ζωή, τη σχέση με τον εαυτό μας, αλλά και τη θέση μας συλλογικά ως πολίτες και ως έθνος.
Ο αγαπημένος Νιόνιος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, στις 2 Δεκεμβρίου 1944. Έχοντας ρίζες από την Κωνσταντινούπολη και την Φιλιππούπολη, δέχτηκε σε νεαρή ηλικία επιρροές από μια πιο ανατολίτικη κουλτούρα. Φοιτησε στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, στο τμήμα της Νομικής, όμως, το 1963 ανακοίνωσε στους γονείς του ότι εγκαταλείπει τις σπουδές του και θα ασχοληθεί πιο σοβαρά με τη μουσική και μετακόμισε στην Αθήνα. Γνώρισε μεγάλη επιτυχία από τις πρώτες ημέρες του ως μουσικός και σύντομα έγινε πολύ δημοφιλής στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό.
Οι ερμηνείες και οι ενορχηστρώσεις του θεωρούνται μοναδικές και αξεπέραστες, ενώ τραγούδια του όπως τα «Φορτηγό», «Περιβόλι του τρελλού», «Μπάλλος», «Βρώμικο ψωμί», «Ρεζέρβα» και «Τραπεζάκια έξω» όσα χρόνια κι αν περάσουν, παραμένουν άφθαρτα και πάντοτε επίκαιρα. Επίσης, επέλεξε από την αρχή της καριέρας του να σκηνοθετεί ο ίδιος τις παραστάσεις του που έγιναν σημεία αναφοράς τόσο για τη θεατρικότητά τους όσο και για τους χώρους όπου παρουσιάστηκαν. Ο Σαββόπουλος ανακάλυπτε χώρους που είχαν άλλη χρήση, δημιουργούσε μουσικές σκηνές και τις διαμόρφωνε όπως εκείνος οραματιζόταν.
Ιστορικές είναι για την Ελλάδα η συναυλία του στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας το 1983 (το στάδιο όπου μετέπειτα έγιναν οι τελετές των Ολυμπιακών αγώνων του 2004 στις οποίες πρωτοστάτησε) και το καλοκαίρι του 2017 στο Καλλιμάρμαρο Παναθηναϊκό Στάδιο με την συμμετοχή 60.000 θεατών.
Τα τραγούδια του ερμηνεύονται στις συναυλίες πολλών ομοτέχνων του, διδάσκονται στα ελληνικά σχολεία, κυκλοφορούν μελέτες για το έργο του και στίχοι του διδάσκονται μεταφρασμένοι στα ιταλικά από την έδρα Ελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Sapienza της Ρώμης.
Αυτοδίδακτος και προικισμένος δημιουργός, εκπληκτικός περφόρμερ και αφηγητής, ο Σαββόπουλος εξέδωσε 14 κύκλους τραγουδιών σε δίσκους βινυλίου και ακτίνας, καθώς και ζωντανές ηχογραφήσεις εμφανίσεών του. Όλοι οι δίσκοι του κυκλοφορούν και στο εξωτερικό, παντού όπου υπάρχει ελληνισμός. Ταξίδεψε πολύ και έγραψε μουσική για τα θέατρα της Αθήνας, για την Επίδαυρο αλλά και για τον κινηματογράφο όπου κέρδισε βραβείο μουσικής για το Happy Day το 1976 αλλά αρνήθηκε να το παραλάβει. Παρουσίασε στη δισκογραφία, ως μουσικός παραγωγός, νεότερους και πρωτοεμφανιζόμενους συναδέλφους του. Εξέδωσε 5 βιβλία με στίχους, παρτιτούρες και κείμενά του.
Η τελευταία δημόσια εμφάνιση του Διονύση Σαββόπουλου ήταν πριν από πέντε μήνες, στην προβολή του ντοκιμαντέρ «Χαίρω πολύ Σαββόπουλος», στο Μουσείο Μπενάκη.
