Ο Χάρολντ Σίπμαν, ο άνθρωπος που έμεινε στην ιστορία ως ο πιο φονικός γιατρός του κόσμου, πέρασε τις τελευταίες του ημέρες πίσω από τα κάγκελα πεπεισμένος ότι τίποτα δεν μπορούσε να τον αγγίξει.
Ο «Δόκτωρ Θάνατος», που καταδικάστηκε για 15 φόνους αλλά θεωρείται υπεύθυνος για περισσότερους από 250 θανάτους ασθενών, αυτοκτόνησε στη φυλακή τον Ιανουάριο του 2004, μία μέρα πριν κλείσει τα 58 του χρόνια.
Ο δικηγόρος Μάρκους Τζόνστοουν, ο οποίος ειδικεύεται σε υποθέσεις σεξουαλικών εγκλημάτων, τον συνάντησε λίγο πριν από το τέλος και περιέγραψε έναν άνθρωπο ψυχρό και αμετανόητο, με αδιανόητη αυτοπεποίθηση.
Ο Τζόνστοουν είπε στη Sun ότι λόγω των εγκλημάτων του, ο Σίπμαν πιθανότατα κρατούνταν απομονωμένος, αν και «δεν έδειχνε να φοβάται» όταν βρισκόταν σε χώρο με τον γενικό πληθυσμό της φυλακής.
Θυμάται τον Σίπμαν να πίνει ήρεμα τσάι με τη σύζυγό του, Πριμρόουζ, σε κοινόχρηστο χώρο της φυλακής, ντυμένο απλά, όπως κάθε άλλος κρατούμενος. «Αν τον έβλεπες στο δρόμο, δεν θα σκεφτόσουν ότι αυτός ο άνθρωπος είναι ένας κατά συρροή δολοφόνος», πρόσθεσε.
«Από όσα έχω διαβάσει γι’ αυτόν, είχε ένα σύμπλεγμα Θεού – πίστευε πως ήταν άτρωτος» εξήγησε ο δικηγόρος ενώ πρόσθεσε ότι ο Σίπμαν «ένιωθε ανώτερος από όλους τους άλλους. Δεν νομίζω ότι φοβόταν έτσι κι αλλιώς. Δεν πίστευε ποτέ ότι θα του συνέβαινε κάτι κακό».
Όταν ρωτήθηκε πώς έμοιαζε, είπε ότι είχε το χαρακτηριστικό γκρίζο πυκνό μούσι του και τα γυαλιά του και δεν φαινόταν καθόλου σαν ένας άνθρωπος που σκόπευε να αυτοκτονήσει. «Έδειχνε ακριβώς όπως τον είχαμε δει στην τηλεόραση», εξήγησε. «Ήταν έκπληξη να βρίσκομαι λίγα μόλις μέτρα μακριά και να βλέπω τον Χάρολντ Σίπμαν να μιλάει με τη γυναίκα του», συμπλήρωσε.
Ωστόσο, ο κ. Τζόνστοουν πιστεύει ότι «θα πρέπει να ήταν μεγάλη ηθική πτώση για εκείνον» το να βρίσκεται στη φυλακή και να τον αντιμετωπίζουν όπως όλους τους άλλους κρατούμενους. «Νομίζω πως αυτός ήταν ένας από τους λόγους που τελείωσε έτσι η ιστορία», είπε.
«Το θέμα με τους ψυχοπαθείς είναι πως, στην ψυχολογική τους δομή, δεν σκέφτονται όπως οι κανονικοί άνθρωποι. Αν εσύ ή εγώ φυλακιζόμασταν, θα ήμασταν συντετριμμένοι, θα σκεφτόμασταν “πώς θα τα καταφέρω;”.
Αλλά οι ψυχοπαθείς ή οι κοινωνιοπαθείς δεν σκέφτονται με φυσιολογικό τρόπο. Δεν έχουν συναισθήματα, δεν λειτουργούν με τις ίδιες διεργασίες, ο Σίπμαν δεν θα σκεφτόταν όπως ένας φυσιολογικός άνθρωπος».
Ο Σίπμαν, πατέρας τεσσάρων παιδιών, δολοφονούσε τα θύματά του – κυρίως ηλικιωμένες γυναίκες – χορηγώντας θανατηφόρες ενέσεις διαμορφίνης κατά τη διάρκεια κατ’ οίκον επισκέψεων. Η δράση του αποκαλύφθηκε τυχαία, όταν πλαστογράφησε τη διαθήκη μιας ασθενούς, οδηγώντας την αστυνομία στην ανατριχιαστική αλήθεια.
Η ιατροδικαστική έρευνα που ακολούθησε τον θάνατό του αποκάλυψε ότι αυτοκτόνησε για να εξασφαλίσει οικονομικά τη σύζυγό του ώστε εκείνη να λαμβάνει ολόκληρη τη σύνταξή του, κάτι που δεν θα ίσχυε αν ζούσε μετά τα 60.
Σύμφωνα με αναφορές, η σύζυγός του είχε αρχίσει να αμφιβάλλει για την αθωότητά του, παρά την αρχική της πίστη σε εκείνον.
(Με πληροφορίες από Sun)
