Στις 13 Ιουνίου 2025, το Ισραήλ εξαπέλυσε την επιχείρηση Rising Lion, η οποία συνιστά την μεγαλύτερη ευρείας κλίμακας επίθεση στη σύγχρονη ιστορία του, με στόχο περισσότερα από 100 σημεία στο εσωτερικό του Ιράν. Η επιχείρηση αυτή περιελάβανε κύματα αεροπορικών επιδρομών ακριβείας που έθεσαν ως στόχο την εξάλειψη του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος μέσω της εξουδετέρωσης Ιρανών αξιωματούχων αλλά και των πυρηνικών εγκαταστάσεων της χώρας. Ταυτόχρονα, μη επανδρωμένα αεροχήματα (drones), τα οποία είχαν αναπτυχθεί εντός της Ιρανικής επικράτειας από τους Ισραηλινούς, στόχευσαν με μεγάλη επιτυχία συστήματα αεράμυνας και εκτοξευτές βαλλιστικών πυραύλων.

Η ισραηλινή προληπτική επίθεση αντανακλά την ικανότητα αλλά και αποφασιστικότητα του Ισραήλ να προασπίσει την ασφάλειά του καθώς το Ιράν βρίσκεται κοντά στην ανάπτυξη πυρηνικού όπλου κάτι που συνιστά κόκκινη γραμμή για το Τελ Αβίβ. Στο πλαίσιο αυτό το Ισραήλ αποφάσισε να δράσει μονομερώς, αγνοώντας τις όποιες διεθνείς αντιδράσεις, ακόμα και τις επιφυλάξεις των ΗΠΑ. 

Αντίποινα από το Ιράν

Το Ιράν μετά τον αρχικό αιφνιδιασμό του αντέδρασε με την επιχείρηση True Promise III εκτοξεύοντας πάνω δεκάδες βαλλιστικούς πυραύλους και εκατοντάδες μη επανδρωμένα αεροχήματα (drones) στοχοποιώντας το σύνολο της Ισραηλινής επικράτειας και κυρίως τα αστικά κέντα. Η Ιρανική απάντηση αποτέλεσε κλιμάκωση αφού επλήγησαν αστικές περιοχές όπως η Τελ Αβίβ, Bat Yam και Rishon LeZion. Η ισραηλινή αεράμυνα, με την αμερικανική συνδρομή, κατόρθωσε να αναχαιτίσει σημαντικό αριθμό των ιρανικών πυραύλων εντούτοις οι νεκροί και οι τραυματίες ήταν αρκετοί.

Φυσικά το Ισραήλ εξαπέλυσε νέα κύματα επιθέσεων στοχεύοντας πλέον και τις ενεργειακές υποδομές του Ιράν κάτι που προκάλεσε νέα ιρανικά αντίποινα. Σήμερα η σύγκρουση Ισραήλ-Ιράν χαρακτηρίζεται η πιο σοβαρή από το 1979 και την ισλαμική επανάσταση. 

Συνέπειες και αντιδράσεις

Για το Ιράν, οι ισραηλινές επιθέσεις κατά των πυρηνικών του εγκαταστάσεων, υποδομών ενέργειας (πετρέλαιο, φυσικό αέριο) και διοικητικών κέντρων, πυροδότησε μια μεγάλη κοινωνική κι ανθρωπιστική αναταραχή. Τα πλάνα από χιλιάδες Ιρανούς να εγκαταλείπουν άρον άρον την πρωτεύουσα Τεχεράνη είναι χαρακτηριστικά του φόβου που επικρατεί για τις ισραηλινές επιθέσεις και την οργή εναντίον του καθεστώτος που αδυνατεί να προστατέψει την ίδια του την πρωτεύουσα. Το κλείσιμο των Στενών του Ορμούζ από τις ιρανικές αρχές προκάλεσε ήδη άνοδο στην τιμή του πετρελαίου σε παγκόσμιο επίπεδο, ενώ η συνέχιση της σύγκρουσης αναμένεται να προκαλέσει περαιτέρω άνοδο των τιμών απειλώντας την ενεργειακή σταθερότητα κυρίως της Ευρώπης. Επίσης, ο αντίκτυπος των ιρανικών χτυπημάτων στα μεγάλα αστικά κέντρα του Ισραήλ είναι έντονος και ο πληθυσμός οδηγείται στα καταφύγια.

Η παρούσα σύγκρουση, με φόντο το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, έχει ήδη προκαλέσει τριγμούς μεταξύ Ισραήλ και αραβικού κόσμου.  Σαουδική Αραβία, Κατάρ, ΗΑΕ και Τουρκία καταδίκασαν τις ισραηλινές επιθέσεις. Μάλιστα η Τουρκία προχώρησε ακόμα περισσότερο χαρακτηρίζοντας την ισραηλινή επίθεση ως πράξη πολέμου. Θύμα της κρίσης είναι η Συμφωνία του Αβραάμ, το σχέδιο ομαλοποίησης των σχέσεων μεταξύ Ισραήλ κι Αράβων, το οποίο έχει τεθεί σε αναστολή.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες από την πλευρά τους επίσημα δήλωσαν πως δεν είχαν ανάμειξη στην ισραηλινή επίθεση, εντούτοις υποστήριξαν την ισραηλινή άμυνα  προειδοποιώντας παράλληλα τις ιρανικές αρχές να αποφύγουν να χτυπήσουν τα αμερικανικά στρατεύματα που βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή. Οι ευρωπαϊκές δυνάμεις ζήτησαν άμεση αποκλιμάκωση και διαπραγματεύσεις, ενώ η Ρωσία επιδιώκει τον ρόλο του διαμεσολαβητή μεταξύ Ισραήλ και Ιράν. Ταυτόχρονα, Ρωσία και Κίνα ενισχύουν το Ιράν με στρατιωτικό εξοπλισμό ώστε να αποκρούσει αποτελεσματικά τις ισραηλινές επιθέσεις. 

Τι επιφυλάσσει το μέλλον;

Η εξέλιξη της σύγκρουσης παραμένει απρόβλεπτη καθώς φαίνεται πως μπαίνουμε σε μια περίοδο ανασφάλειας στην οποία η αποτροπή επιτυγχάνεται μέσω ωμής στρατιωτικής ισχύος, ενώ οι διαπραγματεύσεις εγκαταλείπονται. Το Ισραήλ δείχνει την στρατιωτική του ικανότητα να χτυπά στόχους ακριβείας σε απόσταση χιλιάδων χιλιομέτρων, ενώ έχει κατορθώσει να εξουδετερώσει σε σημαντικό βαθμό τις επιθέσεις που δέχεται. Εντούτοις, η επιτυχία δεν είναι απόλυτη αφού αφενός δεν έχει εξουδετερώσει το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα κι αφετέρου οι   ιρανικοί πύραυλοι βρίσκουν στόχο προκαλώντας εκτεταμένες καταστροφές.

Το Ιράν από την πλευρά του έχει δεχθεί απανωτά χτυπήματα από την ισραηλινή πολεμική μηχανή, ενώ δείχνει να αδυνατεί να εξασφαλίσει αεροπορική υπεροχή και στην ίδια την επικράτειά του. Όμως διατηρεί αλώβητο το πυρηνικό του πρόγραμμα που ενδεχόμενος αποφασίσει να το επιταχύνει εγκαταλείποντας την στρατηγική του ασάφεια. Πιο συγκεκριμένα, είναι πλέον πιθανό η Τεχεράνη να αποσυρθεί πλήρως από το Πρωτόκολλο Επιθεωρήσεων του ΔΟΑΕ και  να εγκαταλείψει το καθεστώς μη διάδοσης των πυρηνικών όπλων ώστε να επιταχύνει την ανάπτυξη τους. Επιπροσθέτως, η ισραηλινή επίθεση δείχνει στο ιρανικό καθεστώς πως δεν είναι ασφαλές ακόμα κι όταν διεξάγει διαπραγματεύσεις, ενώ η μόνη σωτηρία του ίσως είναι η ανάπτυξη πυρηνικών όπλων.

Η σύγκρουση μπορεί να προκαλέσει ευρύτερη ανάφλεξη στην Μέση Ανατολή συμπαρασύροντας κι άλλες δυνάμεις με απρόβλεπτες συνέπειες για την περιφερειακή αλλά και παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια.